Οδός Ονείρων

Ο Λιαντίνης για το Διονύσιο Σολωμό  

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΔΙΟΦΥΙΑ Ο ΠΟΥΤΙΝ ΣΕ ΡΟΛΟ “ΜΕΓΑ ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΑ” ΣΤΟ ΛΑΚΚΟ ΤΩΝ ΛΙΟΝΤΑΡΙΩΝ.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΑΙΜΑΤΟΚΥΛΙΣΜΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ

Στο καλό σκάκι, ο μαιτρ διαβάζει και την σκέψη σου…


Οι Αμερικανοί υποτίμησαν σοβαρά την αποφασιστικότητα των Ρώσων και την προθυμία τους να δράσουν προκειμένου να αποτρέψουν εκείνο το οποίο απειλούσαν ότι θα κάνουν οι ΗΠΑ

Του Alexander Mercouris για το Russia Insider

Απόδοση:”Ας Μιλήσουμε Επιτέλους”!

Ο Αλεξάντερ Γιακοβένκο, ο Ρώσος πρέσβης στη Βρετανία, έριξε μια “βόμβα” σε πρόσφατο άρθρο του, αλλά ελάχιστοι την αντιλήφθηκαν. Σε ανάλυσή του στην έντυπη έκδοση της λονδρέζικης εφημερίδας Evening Standard (βλέπε όλο το άρθρο του στο «Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!» ), όπου υπεραμύνθηκε της ρωσικής πολιτικής στη Συρία, ο πρέσβης έκανε την εξής απίστευτη αποκάλυψη:

“Το περασμένο καλοκαίρι μας έλεγαν οι εταίροι των Δυτικών χωρών, ότι τον Οκτώβριο η Δαμασκός θα παραδινόταν στο Iσλαμικό Κράτος.

Αυτό σχεδίαζαν να κάνουν. Τα επόμενα σχέδιά τους δεν τα γνωρίζουμε. Πιθανώς, είχαν βρει κάποιους τρόπους να βγάλουν τους εξτρεμιστές ασπροπρόσωπους και να αποδεχθούν το κράτος τους, ένα σουνιτικό μόρφωμα, του οποίου τα σύνορα θα ήταν κάπου ανάμεσα στο Ιράκ και τη Συρία”.

Το καλοκαίρι, τότε δηλαδή που οι Ρώσοι είχαν αυτή την έγκυρη πληροφορία από Δυτικούς, σύμφωνα με τον Γιακοβένκο, ήταν η εποχή που οι ΗΠΑ συζητούσαν με την Τουρκία και την Ιορδανία για τη δημιουργία μιας ζώνης απαγόρευσης πτήσεων και την κατασκευή ασφαλών καταφυγίων στη Συρία.

Σε προηγούμενο άρθρο μου στο ιστολόγιο Russia Insider, είχα αναλύσει τους λόγους για τους οποίους ο όρος “ζώνη απαγόρευσης πτήσεων” είναι σήμερα ένας ευφημισμός για μια αεροπορική επιδρομή των ΗΠΑ κατά της Συρίας.

Συνεπώς, αυτό που σαφώς εννοεί ο Γιακοβένκο είναι ότι οι ΗΠΑ σχεδίαζαν να ξεκινήσουν βομβαρδισμούς το καλοκαίρι, για να ανατρέψουν την κυβέρνηση της Συρίας, έχοντας πλήρη γνώση του ότι αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα την τελική επικράτηση του Ισλαμικού Κράτους τον Οκτώβριο και την κατάληψη της Δαμασκού από τους τρομοκράτες.

Σε άρθρο που είχε προηγουμένως δημοσιευθεί στο Russia Insider, καταδείχθηκαν οι πραγματικοί λόγοι για τους οποίους η Ρωσία παρενέβη στη Συρία. Ο κύριος λόγος ήταν η πρόθεση της Ρωσίας να προλάβει την ανακήρυξη μιας ζώνης απαγόρευσης πτήσεων, δηλαδή την έναρξη μιας εκστρατείας βομβαρδισμών με στόχο την ανατροπή της συριακής κυβέρνησης.

Το γεγονός ότι ο Γιακοβένκο αναφέρει ότι οι Αμερικανοί είπαν στους Ρώσους ότι η στρατιωτική εισβολή τους θα οδηγούσε στην κατάληψη της Δαμασκού από το Ισλαμικό Κράτος μέχρι τον Οκτώβριο εξηγεί τους λόγους, για τους οποίους οι Ρώσοι θεωρούν ότι έπρεπε να ενεργήσουν με τον τρόπο που ενήργησαν.

Στο σημείο αυτό θα γίνω ο δικηγόρος του διαβόλου και θα αναρωτηθώ: Λέει την αλήθεια ο Γιακοβένκο;

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν είναι το γεγονός ότι ούτε η βρετανική ούτε η αμερικανική κυβέρνηση διέψευσαν αυτό που αποκάλυψε ο Ρώσος διπλωμάτης. Αυτό, βέβαια, ίσως και να μην είναι αρκετό για να πείσει τον κάθε δύσπιστο. Ωστόσο, δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί οι κυβερνήσεις της Βρετανίας και των ΗΠΑ θεωρούν ότι, μετά από την εκρηκτική δήλωση του Γιακοβένκο, μια διάψευσή της απλώς θα της έδινε ακόμη μεγαλύτερη δημοσιότητα. Η καλύτερη, επομένως, προσέγγιση για τους Αγγλοαμερικανούς είναι η σιωπή. Αν αυτό ισχύει, τότε το γεγονός ότι η “βόμβα” που έριξε ο Γιακοβένκο έχει αγνοηθεί παντελώς αποδεικνύει ότι η προσέγγιση αυτή βρήκε τον στόχο της.

Ο δικηγόρος του διαβόλου ίσως να έθετε και ένα δεύτερο ερώτημα: Είναι ο Γιακοβένκο σε θέση να γνωρίζει τις λεπτομέρειες συζητήσεων που έλαβαν χώρα το καλοκαίρι μεταξύ Ρώσων και Δυτικών δυνάμεων, όπως ο ίδιος λέει;

Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι σχεδόν σίγουρα “ναι”. Αν και το Λονδίνο δεν είναι πλέον η πιο κομβικής σημασίας διπλωματική απόσπαση στη Δυτική Ευρώπη για έναν Ρώσο πρέσβη, παραμένει μια σημαντική απόσπαση, και κάθε υπάλληλος που διορίζεται πρεσβευτής της Ρωσίας στη Βρετανία είναι εξ ορισμού ένας ανώτερος αξιωματούχος, για τον οποίο η Μόσχα φροντίζει να είναι άρτια ενημερωμένος. Και εάν υπήρξαν συζητήσεις του είδους που ανέφερε ο Γιακοβένκο, θα πρέπει να θεωρείται απόλυτα βέβαιο ότι του έγινε πλήρης ενημέρωση.

Τα όσα δήλωσε ο Ρώσος διπλωμάτης έχουν επίσης πλήρη ταύτιση με όσα ήδη γνωρίζουμε. Το καλοκαίρι, έχοντας μόλις καταλάβει την Παλμύρα, το Ισλαμικό Κράτος ήταν σε πλήρη “φόρμα”, γεγονός που καθιστά πιθανό το σενάριο του να έφθανε στη Δαμασκό μέχρι το φθινόπωρο. Εν τω μεταξύ, ο Συριακός Στρατός είχε σε εκείνη ακριβώς τη φάση υποστεί μια σειρά από βαριές ήττες, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να αποχωρήσει από την επαρχία Ιντλίμπ.

Δεδομένων όλων αυτών, και με φόντο τις συζητήσεις των Αγγλοαμερικανών γύρω από μια πιθανή αεροπορική επιδρομή εναντίον της Συρίας, δεν είναι απίθανο κάποιοι Αμερικανοί να είπαν στους Ρώσους από το καλοκαίρι ότι το Ισλαμικό Κράτος θα κατακτούσε τη Δαμασκό μέχρι τον Οκτώβριο. Όσο για τις συζητήσεις των ΗΠΑ σχετικά με τη δημιουργία μιας ζώνης απαγόρευσης πτήσεων και την κατασκευή ασφαλών καταφυγίων, δεν υπήρχε τίποτα το μυστικό για τα σχέδια αυτά, αφού τα παραδέχονταν ανοιχτά.

Για ποιον λόγο, όμως, είπαν οι Αμερικανοί στους Ρώσους ότι ανέμεναν την άλωση της Δαμασκού από το Ισλαμικό Κράτος μέχρι τον Οκτώβριο;

Αυτό δεν είναι και τόσο δύσκολο να το μαντέψει κανείς. Κανείς, στις αρχές του καλοκαιριού, δεν πίστευε πως υπήρχε οποιαδήποτε πιθανότητα να επέμβουν οι Ρώσοι στρατιωτικά στη Συρία. Οπότε οι Αμερικανοί ίσως να σκέφτηκαν ότι δεν διακινδύνευαν τίποτε εάν μιλούσαν στους Ρώσους για τα στρατιωτικά σχέδιά τους και για τις επιπτώσεις που θα είχαν αυτά τα σχέδια.

Αυτό που ίσως ήλπιζαν οι ΗΠΑ ήταν ότι η απειλή μιας αεροπορικής επιδρομής που θα οδηγούσε στην κατάληψη της Δαμασκού από το Ισλαμικό Κράτος θα τρομοκρατούσε τη Μόσχα και θα έπειθε τους Ρώσους να αναγκάσουν τον Άσαντ να παραιτηθεί. Αυτός ήταν και ο στόχος των ΗΠΑ από την αρχή.

Αν αυτό ισχύει, τότε οι Αμερικανοί υποτίμησαν σοβαρά την αποφασιστικότητα των Ρώσων και την προθυμία τους να δράσουν προκειμένου να αποτρέψουν εκείνο το οποίο απειλούσαν ότι θα κάνουν οι ΗΠΑ.

Εν κατακλείδι, η αποκάλυψη του Γιακοβένκο έχει πλήρη λογική βάση, οπότε είναι αληθινή. Και αυτό που αποδεικνύει είναι το πόσο απερίσκεπτοι έχουν γίνει οι Αμερικανοί σε ό,τι αφορά την πολιτική τους στο συριακό ζήτημα. Την ίδια στιγμή που οι ΗΠΑ προσποιούνταν ότι προσπαθούσαν να εξολοθρεύσουν το Ισλαμικό Κράτος, στην πραγματικότητα προετοίμαζαν τα βήματα εκείνα που ήταν βέβαιοι ότι θα διευκολύναν την τελική επικράτησή του.

Ακόμη και αν αυτό το νοούσαν μόνο ως μέρος ενός διπλωματικού παιχνιδιού, ήταν κάτι εντελώς απαράδεκτο. Φαντάζεστε πόσο προδομένες θα ένιωθαν οι οικογένειες των Αμερικανών που έγιναν θύματα της τρομοκρατίας των τζιχαντιστών, αν μάθαιναν ποτέ για όλα αυτά; Ούτε είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς την κατάπληξη και τις αντεγκλήσεις στην Ουάσιγκτον, όταν οι Ρώσοι, εντελώς απροσδόκητα, έστρεψαν 180 μοίρες την κάννη της στρατηγικής των ΗΠΑ που τους σημάδευε, παρεμβαίνοντας στη Συρία με τον τρόπο που όλοι γνωρίζουμε.

Και οι κάτοικοι της Δαμασκού, που γλίτωσαν τους βομβαρδισμούς των ΗΠΑ και την άλωσή τους από το Ισλαμικό Κράτος, αλλά και οι λαοί της Ευρώπης, οι οποίοι θα αντιμετώπιζαν μια πολύ μεγαλύτερη κοσμοπλημμύρα λαθρομεταναστών, αν πραγματοποιούσαν οι Αμερικανοί όσα είπαν στους Ρώσους, έχουν κάθε λόγο να είναι ευγνώμονες στους Ρώσους, επειδή φρόντισαν έγκαιρα να ανατρέψουν τα σχέδια της Ουάσιγκτον και να μην αιματοκυλιστεί για άλλη μια φορά ο κόσμος.


  ΠΗΓΗ ΜΑΚΕΛΕΙΟ

ΗΓΕΤΗΣ !!! Ο 81% ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΟΥ ΒΛΑΔΙΜΗΡ ΠΟΥΤΙΝ...

Ο ρωσικός λαός σε καταπληκτικά μεγάλα ποσοστά στέκεται σε αυτές τις καυτές παγκόσμιες συγκυρίες στο πλευρό του προέδρου του Βλαδιμήρ Πούτιν, σύμφωνα με τα ίδια τα τουρκικά ΜΜΕ που επικαλούνται δημοσκόπηση που έγινε αυτές τις μέρες από μια ανεξάρτητη εταιρεία ερευνών στην Ρωσία.

Σύμφωνα με το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Cihan, σε δημοσκόπηση που διεξήγαγε η εταιρεία δημοσκοπήσεων Levada Center το 81% των Ρώσων είναι ευχαριστημένο από τον Πούτιν παρά τις οικονομικές δυσκολίες που έχουν παρουσιαστεί εξ’ αιτίας της κρίσης με τις τιμές του πετρελαίου και μόνο το 19% είναι δυσαρεστημένο.

Παράλληλα το 51% πιστεύουν πως η Ρώσοι είναι στον σωστό δόμο ενώ το 34% πιστεύει πως είναι σε λάθος δρόμο.

Για τον πρωθυπουργού Μεντβέντεφ το 58% έχει θετική γνώμη ενώ το 41% έχει αρνητική.

Σύμφωνα με την ίδια δημοσκόπηση, μετά από τον Πούτιν σε δημοτικότητα έρχονται κατά σειρά ο υπουργός Άμυνας Sergey Şoygu, ο υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρώφ, o πρωθυπουργός Ντιμίτρι Μεντβέντεφ και ακολουθεί ο αρχηγός του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος γνωστός για τις ακραίες απόψεις του Βλαδιμήρ Ζιρινόφσκυ, που πρόσφατα είχε ζητήσει να βομβαρδιστεί… όλη η Τουρκία.

Τα αποτελέσματα αυτά που δημοσιεύονται και στον τουρκικό τύπο, είναι κόλαφος σε όσους έλπιζαν ότι προκαλώντας δυσκολίες στην ρωσική οικονομία θα προκαλούσαν έντονο λαϊκό κύμα δυσαρέσκειας εναντίον του Ρώσου προέδρου Βλαδιμήρ Πούτιν.

Δυστυχώς για όλους αυτούς του αιθεροβάμονες οι εξελίξεις τους διέψευσαν οικτρά


ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Vladimir Vladimirovich Putin - The Music Video

 

Με τον Πούτιν δεν φοβάμαι Νew Song 2016

Μουσική-ερμηνεία: Νίκος Δρυμούσης
Στίχοι: Νίκος Θεοδωρόπουλος
Ενορχήστρωση: Νίκος Δρυμούσης
Από το έργο: Τα τραγούδια της κρίσης

Δεν υπάρχουνε ηγέτες
όλοι στην Ελλάδα ψεύτες
καταντήσαμε εν τέλει
ένα ξέφραγο αμπέλι

Πως μας έχουν κάνει δες τε
μπάτε σκύλοι και αλέστε!
Δεν υπάρχει σωτηρία
κι εθνική κυριαρχία

Η κατάσταση οξεία
μα με την ορθοδοξία
και τον Πούτιν δεν φοβάμαι
πάντα ήσυχος κοιμάμαι
Ζούμε σε μια προδοσία
όμως από την Ρωσία
ο Βλαδήμηρος θα δώσει
πρόσταγμα για να μας σώσει

Το οικόπεδο γωνία
κι όλοι μας σε αγωνία
που μας χώσανε στην κρίση
πριν αλέκτωρ τρεις λαλήσει

Τώρα είναι αναγκαία
ο σταυρός και η σημαία
και η νίκη μες στη μάχη
όμοια δεν θα υπάρχει

Καμπάνες απ' τον Πειραιά -Νέο τραγούδι 2016 για τον +Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

"Καμπάνες απ' τον Πειραιά"

Μουσική-ερμηνεία: Νίκος Δρυμούσης
Στίχοι: Νίκος Θεοδωρόπουλος
Από το έργο: "Τα τραγούδια της κρίσης"

Πάτερ ο λόγος σου ευθύς
έρχεται η ελπίδα
Ο κόσμος γύρω ασταθής
όπου βρεθείς κι όπου σταθείς
κομμάτια η πατρίδα
Ένας ηγέτης Χριστιανός
απ το Θεό σταλμένος
που δεν ανήκει κανενός
με πίστη τόσο ισχυρός
Πούτιν ευλογημένος

Καμπάνες απ' τον Πειραιά
ηχούν Ορθοδοξία,
τα Όσια τα Ιερά!
Στην ήπειρο τη γηραιά
δε βρίσκω σωτηρία

Σ' άκουσα πάλι Σεραφείμ
ο λόγος σου Σοφία
Νιώθω πως έχω επαφή
μέσα μου κάτι μ' οδηγεί
κι αισθάνομαι τα Θεία
Θέλει να γίνει η ψυχή
σαν Του Χριστού γενναία
κι αν στάζει τώρα η πληγή
περήφανη θα υψωθεί
με το Σταυρό Σημαία

Η απάντηση του Μητροπολίτη Σεραφείμ στον Μπουτάρη: Καλή μετάνοια...

Στον δήμαρχο Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη και στα όσα είπε από το βήμα του δημοτικού συμβουλίου Θεσσαλονίκης απάντησε με μια μακροσκελή επιστολή ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ.


Ο κ. Μπουτάρης είχε πει χαρακτηριστικά ότι «ο Μητροπολίτης Σεραφείμ είναι για ξύλο».


Ο Μητροπολίτης Σεραφείμ καταλήγει λέγοντας: «Καλή μετάνοια κύριε Δήμαρχε ενόψει της




Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής»


Ολόκληρη η επιστολή:


«εἰ ἐκ τοῦ κόσμου ἦτε, ὁ κόσμος ἂν τὸ ἴδιον ἐφίλει· ὅτι δὲ ἐκ τοῦ κόσμου οὐκ ἐστέ, ἀλλ' ἐγὼ ἐξελεξάμην ὑμᾶς ἐκ τοῦ κόσμου, διὰ τοῦτο μισεῖ ὑμᾶς ὁ κόσμος.» (Ἰωάννου 15,19).


Οἱ διαχρονικοί αὐτοί λόγοι τοῦ ἐνσαρκωθέντος Θεοῦ Λόγου ἑρμηνεύουν διϊστορικά τό μένος κατά τῶν ταπεινῶν φορέων τοῦ θείου Λόγου.


Ἕως τό τέλος τῆς ἱστορίας τῶν ἀνθρωπίνων καιρῶν ὁ Χριστός θά ἀποτελεῖ κατά τήν προφητικήν ρῆσιν τοῦ Θεοδόχου Συμεών «σημεῖον ἀντιλεγόμενον», «καί θά κεῖται εἰς πτῶσιν καί ἀνάστασιν πολλῶν» (Λουκά 2,34-35).


Ἄλλωστε ὅπως μεγαλειωδῶς γράφει ὁ οὐρανοβάμων Παῦλος ἔχουμε κληθεῖ νά χαιρόμεθα μέ τά ὑπέρ τῆς Ἀληθείας παθήματα διότι ὅπως ἐκεῖνος λέγει «Νῦν χαίρω ἐν τοῖς παθήμασί μου ὑπὲρ ὑμῶν καὶ ἀνταναπληρῶ τὰ ὑστερήματα τῶν θλίψεων τοῦ Χριστοῦ ἐν τῇ σαρκί μου ὑπὲρ τοῦ σώματος αὐτοῦ, ὅ ἐστιν ἡ Ἐκκλησία»(Κολοσσαεῖς 1,24).


Ὁ Ἀξιότιμος Δήμαρχος Θεσ/νίκης κ. Γιάννης Μπουτάρης πού ἐνώπιον τοῦ Δημοτικοῦ Συμβουλίου τῆς συμπρωτεύουσας, δήλωσε ὅτι «εἶμαι γιά ξύλο» ἐπέρρωσε τούς Κυριακούς καί Παυλείους λόγους διότι δέν μοῦ προσάπτει τήν διάπραξι κάποιου ἀδικήματος, ἀλλά τό γεγονός ὅτι πειρῶμαι νά διασαλπίζω στό ποίμνιό μου τήν ἀποκάλυψι «τῆς ἐν ἡμῖν ἐλπίδος».


Ἑπομένως τό μένος τοῦ κυρίου Δημάρχου στρέφεται οὐσίᾳ κατά τῆς διαχρονικῆς ἐνυποστάτου Ἀληθείας, πού ἔγινεν ἄνθρωπος ἵνα τόν ἄνθρωπον Θεόν ἀπεργάσηται (Μέγας Ἀθανάσιος), καί δι’ αὐτό ἀκριβῶς δυνάμει τῆς μεταφυσικῆς τῶν πράξεων καί τοῦ ἰσχύοντος πνευματικοῦ νόμου θά ἀποδώσει λόγον δι’ αὐτό.


Εἶναι τό μόνον βέβαιον. Συνεπῶς ἄξιος συμπαθείας εἶναι ὁ Κύριος Δήμαρχος καί ὄχι ἀντιπαραθέσεως.


Στήν ἐποχή τῆς πλήρους συγχύσεως καί τῶν μεγάλων ἀντινομιῶν συγχέονται ὁ ἀνθρωπισμός καί ἡ ὀφειλομένη τιμή καί σεβασμός ἀδιακρίτως σέ κάθε ἀνθρώπινο πρόσωπο μέ τόν δόλιο καί σχεδιασμένο ἐποικισμό τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἠπείρου ἀπό μία ἀσύμβατη μέ τό Εὐρωπαϊκό κεκτημένο τῆς ἀνεκτικότητος, τῆς ἀνεξιθρησκείας καί τῆς ἐλευθερίας, πολιτικοθρησκευτική παραδοχή πού στοχοποιεῖ θανάσιμα τή διαφωνία καί τήν ἄρνησή της καί πού πρεσβεύουν οἱ χιλιάδες τῶν κατευθυνομένων προσφυγικῶν καί μεταναστευτικῶν μουσουλμανικῶν ροῶν.


Εἶναι παγκοίνως γνωστόν ὅτι τόν ἐμφύλιο πόλεμο τῆς Συρίας τόν ἐνορχήστρωσε ἡ γειτονική μας Τουρκία μέ τήν συνδρομή τοῦ Σουνιτικοῦ μπλόγκ (Σαουδική Ἀραβία - Κατάρ - Ὀμάν) καί τήν στήριξη τῶν Η.Π.Α. πού ἐκπαίδευσε στό ὑπέρτατο στρατιωτικό της σχολειό τό «West point» τά ἡγετικά στελέχη τοῦ αἱμοσταγοῦς ISIS.


Καί ἐνῶ ὁ ἀγαπητός κύριος Δήμαρχος θά ἔπρεπε νά διερωτᾶται γιατί κατευθύνονται στήν Εὐρώπη αὐτές οἱ ἀσύμβατες πολιτισμικά πληθυσμιακές ροές καί δέν μεταβαίνουν στίς πάγχρυσες μουσουλμανικές χῶρες τοῦ Ἀραβικοῦ κόλπου, οἱ μέν Σιΐτες στό Ἰράν, οἱ δέ Σουνίτες στή Σαουδική Ἀραβία καί τά Ἐμιράτα, ἀρθρογραφεῖ (Καθημερινή 21-2-2016) ἰσχυριζόμενος ὅτι «δέν ὑπάρχει κίνδυνος γιά τήν ταυτότητά μας» ἀπό τήν ἐθνοτική ἀλλοίωση καί τόν ἐποικισμό ἀλλοθρήσκων καί ἀλλογενῶν, λησμονώντας τά ἀμέτρητα θύματα τοῦ ὀθωμανικοῦ - μουσουλμανικοῦ ζυγοῦ, τούς ἀποκεφαλισμένους - ἀπαγχονισμένους καί ἀγρίως δολοφονημένους Μάρτυρες τοῦ Ἔθνους καί τῆς Ἐκκλησίας μας, πού μέ τό αἷμα τους πότισαν τό δένδρο τῆς διατήρησης τῆς Ἐθνικῆς μας ἰδιοπροσωπείας.


Ἀγνοεῖ βέβαια τό ἰδεολόγημα τοῦ Ἰσλάμ, ὅπως φαίνεται ἀπό τό κείμενό του καί ὅτι θά εἶναι καί τό πρῶτο θῦμα λόγῳ τῶν ἀπόψεων ἐλευθεριότητος πού ἐκφράζει, ἐάν συνοικήσει μέ χιλιάδες μουσουλμάνους στήν συμπρωτεύουσα, ὅπως σχεδόν εὔχεται.


Ἄς διαβάσει στό ἀπόλυτο γιά τούς μουσουλμάνους κείμενο τοῦ Κορανίου πού ἐνσαρκώνει τόν δῆθεν αἰώνιον Λόγον τοῦ Θεοῦ καί πού «ἐπινοήθηκε μόνο ἀπό τόν Θεό» (σούρα ΙΩΝΑΣ «Γιούνους» στῖχος 37), στόν στῖχο 33 τῆς σούρας ΤΟ ΣΤΡΩΜΕΝΟ ΤΡΑΠΕΖΙ «ἀλ - Μάιντα» τῆς αὐθεντικῆς μεταφράσεως ἐκ τῆς Ἀραβικῆς, τοῦ Γ.Ἰ.Πεντάκη, «Νά ποία εἶναι ἡ ἀμοιβή ὅσων πολεμοῦν τόν Θεό καί τόν Ἀπόστολό Του‧ αὐτοί πού ἐξαπλώνουν τό κακό στή Γῆ, θά σκοτώνονται, θά σταυρώνονται, θά κόβονται τά χέρια καί τά πόδια τους, θά ἐξωρίζονται ἀπό τήν χώρα τους. Αὐτή θά εἶναι ἡ ἀμοιβή τους στόν κόσμο αὐτό‧ καί στόν ἄλλον κόσμο θά εἶναι τά σκληρά βασανιστήρια.».


Εἶναι μία ἀπό τίς πάμπολλες σούρες τοῦ Κορανίου πού θεσμοθετοῦν τή βία, τό ἔγκλημα καί τόν Θρησκευτικό πόλεμο (Τζιχάντ) ἐναντίον τῶν «ἀπίστων» καί πού χωρίζουν τόν κόσμο στόν οἶκο τοῦ Ἰσλάμ καί στόν οἶκο τοῦ πολέμου. Καί ἄς διαβάσει ἀκόμη καί τό στῖχο 29 τῆς σούρας Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ «ἀλ - Τάουμπα» πού προτρέπει ὁ δῆθεν προφήτης τούς πιστούς μουσουλμάνους : «Νά πολεμᾶτε ἐναντίον ὅποιου δέν πιστεύει στόν Θεό . . .


Νά πολεμᾶτε ἐπίσης ἐναντίον τῶν Ἑβραίων καί τῶν Χριστιανῶν οἱ ὁποῖοι δέν πρεσβεύουν τήν πίστη τῆς ἀλήθειας. Νά πολεμᾶτε ἐναντίον τους ἕως ὅτου ὅλοι πληρώσουν τόν φόρο ὑποτέλειας καί ταπεινωθοῦν.».


Καί στόν ἑπόμενο στίχο 30 εὔχεται :


«Ὁ Θεός ἄς τούς καταστρέψει. Πόσα ψέματα λένε.». Ἄς ἀντιπαραβάλλει ὁ Κύριος Δήμαρχος τό Εὐαγγέλιον τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τόν πυλώνα τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ πολιτισμοῦ, καί ἄς προσπαθήσει νά βρεῖ ἔστω καί ἕνα ἐδάφιο πού νά παραβιάζει τήν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου ἤ πού νά ἐντέλλεται πόλεμο ὑπέρ τῆς πίστης ἤ ἐναντίον τῶν ἀπίστων.


Ἀντιθέτως στήν διδασκαλία τοῦ ἀληθινοῦ Ἀποστόλου καί Μεσσίου Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ κυριαρχεῖ ἡ ἀγάπη ἀκόμη καί πρός τούς ἐχθρούς (Ματθ. 5,44, Λουκ. 6,27-35, Ρωμ. 12-20).


Διερωτῶμαι, θά τολμᾶ νά διοργανώνει καί τότε τά «Thessaloniki Pride»; Ἡ δήλωσις τοῦ κυρίου Δημάρχου βέβαια εἶναι μία ἔκφρασις ἐκδικήσεως στό πρόσωπό μου διότι εἶχα ἐγγράφως ζητήσει ἀπό τήν Ἱ. Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τήν ἀπομάκρυνσί του άπό τήν θέση τοῦ Προέδρου τῆς Ἁγιορειτικῆς Ἑστίας, ἐπειδή προάγει μέ τήν θεσμική του ἰδιότητα, τήν ἀνατροπή τῆς ἀνθρώπινης ὀντολογίας καί τήν θεσμοθέτησι τῆς ψυχοπαθολογικῆς ἐκτροπῆς τῆς ἀνθρωπίνης φυσιολογίας.


Βέβαια τόν εὐγνωμονοῦμε τόν κύριο Δήμαρχο διότι μᾶς ἀπεκάλυψε ὅτι τίς ἐν λόγῳ ἐκδηλώσεις χρηματοδοτεῖ τό Ἀμερικανικό Προξενεῖο!!!, κι’ ἔτσι κατάλαβαν καί οἱ πλέον δύσπιστοι τί πράγματι μεθοδεύεται καί ποιοί ἦταν οἱ ὑποκινηταί γιά τήν ψήφισι τοῦ ἐπαίσχυντου νομοθετήματος τοῦ λεγομένου «συμφώνου συμβίωσης».


Ὁ Ἀξιότιμος Κύριος Δήμαρχος ἀποδεικνύεται ὅτι δέν ἀνέχεται τήν κριτική καί ἡ δημοκρατική του εὐαισθησία ἐμπεριέχει καί τό «ξυλοκόπημα» τῶν ἀντιφρονούντων.


Τόσον πολύ σέβεται τήν ἐλευθερία ἐκφράσεως τῶν συνανθρώπων του καί τίς διακηρυγμένες ἀρχές τῶν κομμάτων πού τόν στήριξαν.


Κατόπιν τῆς παρεμβάσεώς του λοιπόν, δικαιώθηκε πλήρως ὁ Παναγιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Ἄνθιμος καί τά Ὀρθόδοξα Χριστιανικά Σωματεῖα γιά τήν μεγαλειώδη ἐκδήλωσί τους «Μένουμε Χριστιανοί, μένουμε Ἕλληνες» πού ἔκρουσε τό κώδωνα τοῦ κινδύνου γιά τόν ἄκριτο ἐποικισμό τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἠπείρου καί τῆς Χώρας μας ἀπό μουσουλμανικούς πληθυσμούς, ὅταν ἡ χώρα μας περιβάλλεται ἀπό ἐχθρικό περίγυρο, γιά τήν παρανοϊκή ἀνίδρυση «Κατεύθυνσης Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν» στήν Θεολογική Σχολή Θεσ/νίκης, ὅπου τό ἕνα Τμῆμα θά διδάσκει ὅτι ὁ Θεός ἔγινεν ἄνθρωπος γιά νά ἀποθεώσει τόν ἄνθρωπο, καί τό ἄλλο θά ἐπαναλαμβάνει τίς ληρώδεις βλασφημίες τοῦ αἱρεσιάρχου Ἀρείου, πού τόν 7ο μ.Χ. αἰῶνα ἐπαναδιατύπωσε ὁ παιδεραστής καί αἱμομείκτης Ἄραβας ἔμπορος Μωάμεθ καί τόν 19ο μ.Χ. αἰῶνα ὁ Ἰρβιγκίτης Πάστορας Κάρολος Ρώσσελ μέ τήν Ἑταιρεία του «Σκοπιά τοῦ Πύργου» τῶν Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ, καί τέλος γιά τήν ἀντιπαιδαγωγική ταυτόχρονη διδασκαλία ἐννέα Θρησκειῶν σέ ἄωρα παιδιά πού δέν ἔχουν ἀκόμη τήν κριτική δυνατότητα, μέ τό ἰδεολόγημα τοῦ πιλοτικοῦ προγράμματος μετατροπῆς τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, σέ Θρησκειολογία.


Καλή μετάνοια κύριε Δήμαρχε, ἐν ὄψει τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς.»




Πηγή: romfea.gr

Θα χάσουμε την πατρίδα μας χωρίς καν να πέσει μια ντουφεκιά» »μόνοι μας βγάλαμε τα μάτια μας

 

 Σάββας Καλεντερίδης Στο Μεταναστευτικό, με άλλα λόγια, έγινε αυτό που λέει ο λαός «μόνοι μας βγάλαμε τα μάτια μας»
Ολες οι ελληνικές κυβερνήσεις ως τις 25 Ιανουαρίου 2015, με εξαίρεση την πρώτη του Γιώργου Παπανδρέου, ακολούθησαν ένα συγκεκριμένο δόγμα στη διαχείριση του Προσφυγικού, σε λεπτομέρειες του οποίου δεν μας επιτρέπεται να κάνουμε σαφή αναφορά δι” ευνόητους λόγους – και ο νοών νοείτω.

 Οσο ήταν στην αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ, εκτός του ότι γκρέμιζε κάθε μέρα τον φράχτη του Εβρου, που κατασκεύασαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και περιόρισαν τις ροές κατά 98% από τη συγκεκριμένη περιοχή, διά της αρμοδίου τομεάρχου, της κυρίας Χριστοδουλοπούλου, με δημόσιες δηλώσεις της, κάρφωνε εν ψυχρώ την Ελλάδα και το λιμενικό στους ξένους γιατί ακολουθούσε παράνομες πρακτικές στο ζήτημα της αναχαίτισης και επαναπροώθησης των λαθρομεταναστών και των προσφύγων που επιχειρούσαν να μπουν στην Ελλάδα διά θαλάσσης.

 Οταν έγινε κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, θα λέγαμε ότι ο μόνος τομέας στον οποίον εφάρμοσε την πολιτική που είχε εξαγγείλει προεκλογικά ήταν αυτός που σχετίζεται με το Μεταναστευτικό.

 Η τομεάρχης, η οποία έγινε πλέον υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, προτού καν ορκιστεί η ίδια και αναλάβει νόμιμα τα καθήκοντά της, άρχισε να κάνει δηλώσεις περί πολιτικής ανοικτών συνόρων. Από τις πρώτες μέρες οι συνεργάτες -ιδές της, προτού καν διοριστούν με ΦΕΚ, διαπράττοντας εν ψυχρώ το αδίκημα της αντιποίησης αρχής, μπούκαραν στην κυριολεξία στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και απαίτησαν από τους υπηρεσιακούς παράγοντες το άμεσο κλείσιμο των κέντρων κράτησης μεταναστών, που ήταν ένα μέσο διαχείρισης του θέματος και ταυτόχρονα αποτροπής.

 Ακολούθησε η δημοσίευση της διαταγής με την οποία έκλειναν τα κέντρα κράτησης και το ανήθικο και άνανδρο «άδειασμα» του αξιωματικού που το συνέταξε.

 Μετά ακολούθησαν το άδειασμα των κέντρων κράτησης και οι περίφημες δηλώσεις για τους μετανάστες που «λιάζονται» και άλλες γελοιότητες, για τις οποίες καλείται τώρα να πληρώσει τεράστιο τίμημα η πατρίδα μας.

 Μετά αδρανοποιήθηκαν το Λιμενικό και η Frontex, για να ακολουθήσει η ψήφιση του νόμου περί χορήγησης ιθαγένειας σε μετανάστες, ενέργειες που κατέστησαν τη χώρα μας ελκυστική για πρόσφυγες και επίδοξους λαθρομετανάστες.

Μετά ακολούθησαν οι δηλώσεις Καμμένου, Κοτζιά, ότι θα ανοίξουμε τα σύνορα και θα γεμίσουμε την Ευρώπη με πρόσφυγες, ανάμεσα στους οποίους θα υπάρχουν φυσικά και τζιχαντιστές.

 Αν καθίσει κανείς και κάνει το ακριβές χρονοδιάγραμμα των δηλώσεων και των ενεργειών της κυβέρνησης Τσίπρα στο Μεταναστευτικό και το Προσφυγικό, και δίπλα από κάθε δήλωση και ενέργεια βάλει τον ρυθμό εισόδου προσφύγων και λαθρομεταναστών στην Ελλάδα, θα διαπιστώσει ότι ο ρυθμός αυξάνεται σε απόλυτη αρμονία με τις δηλώσεις.

 Με άλλα λόγια, έγινε αυτό που λέει ο λαός μας «μόνοι μας βγάλαμε τα μάτια μας».

Και το χειρότερο, επειδή δεν έχουν μάθει να κάνουν αυτοκριτική, όχι μόνο ρίχνουν τις ευθύνες στους άλλους -κλασική μέθοδος των ανεύθυνων ιδεοληπτικών αριστεριστών-, όχι μόνο δεν αναλογίζονται την τεράστια εθνική ζημιά που έχει υποστεί και την ακόμα μεγαλύτερη που κινδυνεύει να υποστεί η χώρα, ακόμα και σήμερα, που κινδυνεύει να διαλυθεί η Ελλάδα, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ τρέχουν στον Εβρο και θέλουν να γκρεμίσουν τον φράχτη.

 Επειδή στην κυριολεξία έχει χαθεί η μπάλα στον τομέα του στρατηγικού σχεδιασμού και της άσκησης πολιτικής και επειδή οι ζημιές που πρόκειται να υποστεί η πατρίδα μας από το Προσφυγικό – Μεταναστευτικό μπορεί να πάρουν τον χαρακτήρα εθνικής καταστροφής, όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, όλα ανεξαιρέτως, πρέπει να πάρουν πρωτοβουλία και να προκαλέσουν μια προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή για το θέμα.

 Να μιλήσουν όλοι υπεύθυνα, να κρατηθούν πρακτικά και να αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του απέναντι στην Ιστορία.

Είναι κρίμα να έχει χυθεί τόσο αίμα για να απελευθερωθεί τούτος ο τόπος, είναι κρίμα να έχουν αφιερώσει τη ζωή τους εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνες για να υπάρχει η Ελλάδα, έστω στην κατάσταση που είναι σήμερα, και να χάσουμε την πατρίδα μας χωρίς καν να πέσει μια ντουφεκιά.

 Θα πρέπει δε να έχουμε βαθιά χωμένο μέσα στο μυαλό μας, πολίτες και πολιτικοί, ότι οι ιδεοληψίες και η αφέλεια δεν συγχωρούνται στο σκληρό περιβάλλον της διεθνούς πολιτικής και ότι νομοτελειακά οδηγούν σε εθνικές συμφορές.

 Προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή για το θέμα χθες, για να παρακολουθήσουμε οι πολίτες τις θέσεις όλων και να ξέρουμε με ποιους έχουμε να κάνουμε.

 Σάββας Καλεντερίδης
κυριακάτικη δημοκρατία

«Ορθοδοξία ή θάνατος»βροντοφώναξαν δεκάδες χιλιάδες Σέρβοι,πριν λίγη ώρα στο Βελιγράδι.Ιερές εικόνες και ένα τεράστιο πορτρέτο του Β.Πούτιν στην κεφαλή της πορείας.

Πνίγηκε πριν λίγη ώρα,το Βελιγράδι από την απίστευτη κοσμοσυρροή,
στην διαδήλωση κατά του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
»Ορθοδοξία ή θάνατος» βροντοφώναξαν οι Σέρβοι αδελφοί μας και απαίτησαν από την κυβέρνηση της χώρας να διακόψει κάθε επαφή με το ΝΑΤΟ και με την ΕΕ.
Ζήτησαν την ένωση με την Ρωσική ομοσπονδία και την απελευθέρωση των Αγίων Τόπων στου Κοσσυφοπεδίου από τους Τουρκαλβανούς.Της πορείας προπορεύονταν ιερές εικόνες και ένα μεγάλο πορτραίτο του Ρώσου προέδρου Β.Πούτιν,(βλ.φώτο).

Συγκλονιστικό παρών,έδωσε η νεολαία και τα μεγάλα και μικρά αθλητικά σωματεία της χώρας.Η κατάσταση παραμένει τεταμένη στην αδελφή χώρα,μετά και την υπογραφή συμφωνίας της σερβικής κυβέρνησης και του ΝΑΤΟ,στην ουσία έβαλαν στους Σέρβους το μαχαίρι στον λαιμό,η οποία συμφωνία,επιτρέπει την άνευ όρων χρησιμοποίηση του σερβικού εδάφους για τις μετακινήσεις νατοικών στρατευμάτων τα οποία,θα χαίρουν πλήρους ασυλίας,σε ότι παρανομία και αν διαπράξουν,εντός σερβικού εδάφους.
Σε δημοσκοπήσεις που διεξάγουν ευρωπαϊκά δημοσκοπικά κέντρα το 85% των Σέρβων,δεν θέλουν απολύτως καμία σχέση,με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Ένα είναι γεγονός,το αντιδυτικό κίνημα της Σερβίας,με γνώμονα το εθνικό τους συμφέρον κινητήρια δύναμη την Ορθοδοξία,γιγαντώνεται και επιζητεί την πολιτική του έκφραση,η οποία θα το οδηγήσει σε στρατηγική σύμπλευση με την Ρωσία.

dioptra-news

30 από τα διασημότερα αποφθέγματα του σπουδαίου διανοητή Ουμπέρτο Εκο.

 

 Ο Ουμπέρτο Έκο γεννήθηκε στην Αλεσάντρια του Πιεμόντε στις 5 Ιανουαρίου του 1932. Φημολογείται ότι το επώνυμο “Έκο” είναι το αρκτικόλεξο των λέξεων “Ex Caelis Oblatus”, που σημαίνει “θεϊκό δώρο”.
Ακολούθησε σπουδές μεσαιωνικής φιλοσοφίας και λογοτεχνίας και έκανε το διδακτορικό του στη φιλοσοφία το 1954, ολοκληρώνοντας τη διατριβή του για τον Θωμά Ακινάτη. Από το 1988 είναι πρόεδρος του Διεθνούς Κέντρου Μελετών Σημειωτικής στο Πανεπιστήμιο του Σαν Μαρίνο.

Το 1965 εξελέγη καθηγητής Οπτικών Επικοινωνιών στη Φλωρεντία και το 1966 καθηγητής της Σημειολογίας στο Μιλάνο. Το 1971 το Πανεπιστήμιο της Μπολόνια του προσέφερε τη θέση του τακτικού καθηγητή της Σημειολογίας και το 1974 ο Έκο οργάνωσε τον Διεθνή Σύνδεσμο Μελετών. Επίσης, είναι διευθυντής του περιοδικού “VS”.
Στη διάρκεια της δεκαετίας του 70, άρχισε να γράφει τα μυθιστορήματα του, κάνοντας την αρχή με “Το όνομα του Ρόδου”, που τιμήθηκε με το βραβείο Strega το 1981 και το Medicis Etranger το 1982, ενώ πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο.
Ο Έκο περνάει τον καιρό του με τη γυναίκα του και δύο παιδιά τους ανάμεσα στο σπίτι του στο Μιλάνο (ένα διαμέρισμα-λαβύρινθο με μια βιβλιοθήκη 30.000 βιβλίων) και στο εξοχικό του στο Ρίμινι.

SPETT.UMBERTO ECO A NAPOLI
(SUD FOTO SERGIO SIANO)

Γνωρίζει άπταιστα πέντε γλώσσες, μεταξύ των οποίων αρχαία ελληνικά και λατινικά, που χρησιμοποιεί πολύ συχνά στα βιβλία του, επιστημονικά και λογοτεχνικά. Από την αρχή της καριέρας του έως σήμερα έχει κερδίσει πολλές τιμητικές διακρίσεις και έχει κάνει δεκάδες εκδοτικές επιτυχίες.
Στις πραγματείες του συγκαταλέγονται: “Opera aperta” (1962), “La struttura assente” (1968), “Θεωρία σημειωτικής” (1975), “Lector in fabula” (1979). To 1980 εμφανίστηκε ως μυθιστοριογράφος με το “Όνομα του Ρόδου”, το 1988 ακολούθησε το “Εκκρεμές του Φουκώ”.
Ας διαβάσουμε μερικές από τις γνωστές φράσεις του:

• Κάθε φορά που ένας ποιητής, ένας ιεροκήρυκας, ένας αρχηγός, ένας μάγος ξεστομίζει ασυναρτησίες, η ανθρωπότητα ξοδεύει αιώνες αποκρυπτογραφώντας το μήνυμα.

• Η τέχνη του διαβάσματος έγκειται στο να ξέρεις ποιες σελίδες να πηδήξεις.
• Να φοβάσαι τους προφήτες κι αυτούς που είναι έτοιμοι να πεθάνουν για την αλήθεια, επειδή κατά κανόνα κάνουν και άλλους να πεθάνουν μαζί τους, μερικές φορές πριν από αυτούς και καμιά φορά αντί για αυτούς.
• Ο πολιτισμός δεν ακυρώνει τη βαρβαρότητα, αλλά, πολλές φορές, την επικυρώνει. Όσο πιο πολιτισμένος είναι ένας λαός, τόσο πιο βάρβαρος και καταστροφικός μπορεί να γίνει.
• Όταν οι άνθρωποι σταματούν να πιστεύουν στο Θεό, δεν είναι ότι δεν πιστεύουν πια τίποτα. Πιστεύουν στα πάντα.
• Σήμερα μόνο οι ηλίθιοι κάνουν δικτατορίες με τανκς, από τη στιγμή που υπάρχει η τηλεόραση.
• Μια συνετή κι επιφυλακτική σιωπή είναι το περίβλημα της σοφίας.
• Δύο ερωτευμένες καρδιές που κοιτάζονται λένε περισσότερα πράγματα απ’ όσα θα ‘λεγαν σε μια ολόκληρη μέρα όλες οι γλώσσες αυτού του κόσμου.
• Μου φτάνει που ξέρω να διαβάζω, γιατί έτσι μαθαίνω αυτά που δεν ξέρω, ενώ όταν γράφεις, γράφεις μόνο αυτά που ξέρεις ήδη.
• Δημοκρατία δεν σημαίνει πως η πλειοψηφία έχει το δίκιο. Σημαίνει πως έχει το δικαίωμα να κυβερνάει.
• Κάθε φορά που ένας ποιητής, ένας ιεροκήρυκας, ένας αρχηγός, ένας μάγος ξεστομίζει ασυναρτησίες, η ανθρωπότητα ξοδεύει αιώνες αποκρυπτογραφώντας το μήνυμα.
• Τίποτε δεν δίνει σ’ έναν φοβισμένο άνθρωπο περισσότερο κουράγιο από το φόβο ενός άλλου.
• Το να έχουμε έναν εχθρό είναι σημαντικό για να ορίσουμε την ταυτότητά μας. Γι’ αυτό όταν ο εχθρός δεν υπάρχει, χρειάζεται να τον κατασκευάσουμε.
• Όταν δύο πράγματα δεν συμβιβάζονται, αλλά τα πιστεύεις και τα δύο, ελπίζοντας πως κάπου πρέπει να υπάρχει κρυμμένο κάποιο τρίτο πράγμα που τα ενώνει, αυτό είναι ευπιστία.
• Η ζωή είναι σύντομη, η τέχνη απέραντη, η ευκαιρία στιγμιαία και το πείραμα αβέβαιο.
• Να φοβάσαι τους προφήτες κι αυτούς που είναι έτοιμοι να πεθάνουν για την αλήθεια, επειδή κατά κανόνα κάνουν και άλλους να πεθάνουν μαζί τους, μερικές φορές πριν από αυτούς και καμιά φορά αντί για αυτούς.
• Ο πολιτισμός δεν ακυρώνει τη βαρβαρότητα, αλλά, πολλές φορές, την επικυρώνει. Όσο πιο πολιτισμένος είναι ένας λαός, τόσο πιο βάρβαρος και καταστροφικός μπορεί να γίνει. 
• Όταν οι άνθρωποι σταματούν να πιστεύουν στο Θεό, δεν είναι ότι δεν πιστεύουν πια τίποτα. Πιστεύουν στα πάντα.
• Η μαζική κουλτούρα είναι αντι-κουλτούρα.
• Οι κρίσεις πουλάνε καλά.
• Κωμικό είναι η κατανόηση του αντιφατικού. Χιούμορ είναι η υποψία γι’ αυτό.
• Τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις.
• Η υπερβολική συσσώρευση στοιχείων κιτς αποτελεί μια αξιοσημείωτη υφολογική πρόταση.
• Το ρόδο είναι τόσο πλούσιο σε νοήματα, που δεν του έχει μείνει πια σχεδόν κανένα νόημα.
• Η μετάφραση είναι η τέχνη της αποτυχίας.
• Έχω φτάσει να πιστεύω ότι ολόκληρος ο κόσμος είναι ένα αίνιγμα, ένα άκακο αίνιγμα που γίνεται τρομερό λόγω της δικής μας μανιώδους προσπάθειας να το ερμηνεύσουμε σαν να είχε δήθεν κάποια βαθύτερη αλήθεια.
• Οι ιστότοποι κοινωνικής δικτύωσης έδωσαν το δικαίωμα να μιλάνε σε λεγεώνες ηλιθίων που άλλοτε δεν μίλαγαν παρά μόνο σε μπαρ, αφού είχαν πιει κανένα ποτήρι κρασί, χωρίς να βλάπτουν την κοινότητα. Τους αναγκάζαμε αμέσως να σωπάσουν, αλλά σήμερα έχουν το ίδιο δικαίωμα λόγου με ένα βραβείο Νόμπελ. Είναι η εισβολή των ηλιθίων.
• «Τι όμορφο που είναι ένα βιβλίο, που επινοήθηκε για να πιάνεται στο χέρι, ακόμη και στο κρεβάτι, ακόμη και μέσα σε μία βάρκα, ακόμη και εκεί όπου δεν υπάρχουν ηλεκτρικές πρίζες, ακόμη κι αν έχει αποφορτιστεί κάθε μπαταρία και αντέχει τα σημάδια και τα τσαλακώματα, μπορεί να αφεθεί να πέσει καταγής ή να παρατηθεί ανοιγμένο στο στήθος ή στα γόνατα όταν μας παίρνει ο ύπνος, μπαίνει στην τσέπη, φθείρεται, καταγράφει την ένταση, την επιμονή ή τον ρυθμό των αναγνώσεών μας, μας υπενθυμίζει (αν φαίνεται πολύ καινούργιο ή άκοπο) ότι δεν το διαβάσαμε ακόμη…»
• Πηγή: 

ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΜΑΧΗΤΕΣ !! Περισσότεροι από 750 Ασσύριοι χριστιανοί εκπαιδεύτηκαν και εντάχθηκαν στις δυνάμεις των Κούρδων κατά του ISIS !!

Περισσότεροι από 750 Ασσύριοι χριστιανοί του βορείου Ιράκ ολοκλήρωσαν...

τη στρατιωτική τους εκπαίδευση και εντάχθηκαν στις δυνάμεις των Κούρδων Πεσμεργκά. Οι Ασσύριοι και οι Κούρδοι είναι οι δύο αρχαίοι λαοί της Μέσης Ανατολής και της Μεσοποταμίας.

Κάποτε οι Ασσύριοι κατοικούσαν σε όλο το Ιράκ και στο μεγαλύτερο μέρος της Συρίας, έχοντας δημιουργήσει μια από τις πρώτες αυτοκρατορίες της Μέσης Ανατολής. Αρχαία πρωτεύουσα των Ασσυρίων ήταν η Νινευή, δηλαδή η σημερινή πόλη της Μοσούλης.

Μετά την αραβική κατάκτηση όσοι Ασσύριοι εξισλαμίστηκαν μέσα σε μερικές γενιές εξαραβίστηκαν κιόλας. Μόνο οι Ασσύριοι που παρέμειναν χριστιανοί διατήρησαν την εθνική τους ταυτότητα και συνείδηση. Γνώρισαν φριχτές σφαγές από την Οθωμανική Αυτοκρατορία στις αρχές του 20ου αιώνα. Κυνηγήθηκαν και σφαγιάστηκαν μαζί με τους Έλληνες και τους Αρμένιους.

Από εκεί που αποτελούσαν το 25% του πληθυσμού της Μεσοποταμίας στις αρχές του 20ου αιώνα, σήμερα μετά βίας, μονοφυσίτες και καθολικοί, αθροίζουν 2.000.000 ανθρώπων στο Ιράκ των 36.000.000.

Βεβαίως αυτό οφείλεται και στο γεγονός της πληθυσμιακής έκρηξης μεταξύ του μουσουλμανικού στοιχείου του Ιράκ τα τελευταία 15 χρόνια.

Τη δεκαετία του 1980, για παράδειγμα, το Ιράκ είχε πληθυσμό τον μισό, σχεδόν 15.000.000.

Οι μουσουλμάνοι στο Ιράκ υποκινούμενοι από τους ιμάμηδες γεννάνε συνεχώς παιδιά, θεωρώντας ότι μέσα από την πληθυσμιακή έκρηξη οι Άραβες θα γίνουν ισχυροί.

Το ίδιο συνέβη και στη Συρία, η οποία στα μέσα της δεκαετίας του 1980 είχε πληθυσμό 10.000.000 ανθρώπων (όσο περίπου και η Ελλάδα) και σήμερα έχει φτάσει, παρά τον πόλεμο, στα 26.000.000.

Οι Ασσύριοι στην πλειονότητά τους έχουν μεταναστεύσει στην Ευρώπη, στην Αμερική και στην Αυστραλία, αφού στην κοιτίδα τους, στη Μεσοποταμία, οι Άραβες τους κυνηγούν και τους σφάζουν.

Η εμφάνιση του Ισλαμικού Κράτους στην περιοχή είναι μια ακόμα επανάληψη του διαχρονικού δράματος του αρχαίου Ασσυριακού έθνους.

Αποδεκατισμένοι από τις απανωτές σφαγές και διωγμούς οι Ασσύριοι δεν μπορούν να διεκδικήσουν την αυτοδιάθεσή τους, ούτε να αντισταθούν μόνοι τους στους τζιχαντιστές. Για αυτό και τα βρήκαν με τους Κούρδους.

Ενώ στο παρελθόν Ασσύριοι και Κούρδοι δεν είχαν και τις καλύτερες σχέσεις μεταξύ τους, σήμερα η ιστορική ανάγκη τους έχει κάνει συμμάχους και πιθανώς συνιδρυτές του ίδιου μελλοντικού κράτους, αφού οι Ασσύριοι δείχνουν να προτιμούν να ζουν με τους Κούρδους παρά με τους Άραβες.

Τόσο στη Συρία όσο και στο Ιράκ οι Ασσυριακές πολιτοφυλακές μάχονται μαζί με τους Κούρδους.

Στο πλαίσιο αυτής της συνεργασίας των δύο αυτών αρχαίων λαών, 750 Ασσύριοι νεοσύλλεκτοι ολοκλήρωσαν τη στρατιωτική τους εκπαίδευση στο βόρειο Ιράκ και εντάχθηκαν στις δυνάμεις των Κούρδων Πεσμεργκά.

Στην τελετή ορκωμοσίας τους, οι Ασσύριοι Πεσμεργκά παρέλασαν με την ασσυριακή σημαία μπροστά από τις κουρδικές Αρχές της περιοχής και τους προκαθήμενους των Εκκλησιών τους. Βεβαίως οι Ασσύριοι Πεσμεργκά κρατάνε και την κουρδική σημαία, με τον Αήττητο Ήλιο, αφού θα πολεμήσουν υπό κουρδικές διαταγές.

Πλατωνικές σκέψεις

Γράφει η Ευδώρα

O Πλάτων (427-347 π.Χ.) αποτελεί μία τις γονιμότερες διάνοιες που γνώρισε ο κόσμος…………… μεγαλόπνοος στοχαστής και ποιητής, ο υποδειγματικός φιλόσοφος, εφόσον εκλαμβάνουμε την φιλοσοφία με την έννοια της ιδεαλιστικής μεταφυσικής και με την προσέγγιση του Πυθαγόρα.

Καταγόταν από τους επιφανέστερους οίκους των Αθηνών. Η οικογένειά του έχει ρίζες στο γένος του βασιλιά Κόδρου και του νομοθέτη Σόλωνα και ως την τελευταία στιγμή παρέμεινε αριστοκρατική και αντιδημοκρατική. Στο σπίτι του πραγματοποιούνταν συναντήσεις για την ανατροπή της δημοκρατίας όπου μετείχαν ο Κριτίας (θείος της μητέρας του και αρχηγός των Τριάντα) και ο Χαρμίδης (αδελφός της μητέρας του). Ο ίδιος συμμεριζόταν ανεπιφύλαχτα τα φρονήματα και τις επιδιώξεις εκείνων και υπηρέτησε νέος την τυραννία, όπως και ο συνομήλικος του Ξενοφών, παρότι αργότερα καταδίκασε τη συμπεριφορά τους και σε προχωρημένη ηλικία, έγραψε στην περίφημη 7η επιστολή, ότι η κατατρεγμένη δημοκρατία φάνηκε χρυσάφι εμπρός σε εκείνο που έφτιαξαν ο Κριτίας και η συντροφιά του.

Ο Πλάτων όπως όλοι οι αριστοκράτες, είναι θαυμαστής του Λυκούργου και της Σπάρτης και θέλει να επιστρέψει στο παλαιό αγροτικό κράτος, που κυβερνούσαν οι πρόγονοί του. Για να εφαρμόσει τις πολιτικές του θεωρίες μεταβαίνει στον τύραννο των Συρακουσών Διονύσιο Α΄ (389 π.Χ.) και ιδρύει σχολή, την οποία ονομάζει «Ακαδημία» με σκοπό να μορφώσει τα παιδιά της ολιγαρχίας τη χρονιά που η Σπάρτη έχοντας την υποστήριξη του βασιλιά της Περσίας επιβάλει ολιγαρχικές κυβερνήσεις στις ελληνικές πόλεις (Ανταλκίδειος ειρήνη 386 π.Χ.).

Το κλειδί της φιλοσοφίας του το δίνει η διάταξη της ουτοπιστικής πολιτείας του, όπως μας την περιγράφει στο διεξοδικότερο διάλογό του την Πολιτεία, ένα είδος σύνοψης της φιλοσοφίας του.

Στο ανώτερο στρώμα βρίσκονται οι σοφοί, όπως αποκαλούσαν παλαιότερα τους νομοθέτες (οι Επτά Σοφοί) όμως απαιτείται να είναι φιλοσοφικά μορφωμένοι, στην πλατωνική διαλεκτική. Επειδή όμως τέτοια μόρφωση την διαθέτουν ελάχιστοι, η ανώτερη τάξη αποτελεί μειοψηφία. Κάτω από αυτούς βρίσκονται οι στρατιωτικοί, οι «προπολεμούντες» ή «Φύλακες». Οι δύο τάξεις, απαλλαγμένες από κάθε άλλη φροντίδα, αφιερώνονται στο ιδιαίτερο η κάθε μία έργο της. Ιδιοκτησία ατομική δεν έχουν διότι τις τρέφει και τις συντηρεί η τρίτη τάξη, το ανώνυμο πλήθος, αγρότες και επαγγελματίες.

Το σχήμα αυτό ορίζει την διανόηση του Πλάτωνα. Στον κόσμο των γνώσεων υπάρχουν η αριστοκρατία και ο όχλος. Στον όχλο την Τρίτη τάξη επικρατούν τα αισθητά, που θολά και ανώνυμα, όπως εκείνος, τρέχουν ολοένα και αλλάζουν και αποκλείουν να σχηματίσουμε σωστές και σταθερές γνώσεις γι’ αυτά. Όσα ξέρουμε για τα αισθητά είναι γνώμες, δοξασίες, όπως στον Παρμενίδη. Το σωστό, το σταθερό, την πραγματική αλήθεια, μας δίνουν οι έννοιες όπως το ποτάμι, το δένδρο κλπ στις οποίες ο Πλάτων έδινε υπόσταση και από απλές τις μετέφερε στον ιδιαίτερο κόσμο, στο νοητό. («ούτως μέν ούν τα τοιαύτα των όντων ιδέας προσηγόρευσε, τα δ’ αισθητά παρά ταύτα και κατά ταύτα λέγεσθαι πάντα», Αριστ. Μεταφ.Ι 6 987 b 9).

Το ίδιο σχήμα ορίζει την πλατωνική ψυχολογία, αρετολογία και εθνολογία. Η ψυχή έχει και αυτή τα στρώματά της, το «λογιστικόν» (λογικό), το «θυμοειδές» (συναισθηματικό) και το «επιθυμιτικόν» που αντιστοιχούν στους σοφούς, τους πολεμιστές και τους γεωργοεπαγγελματίες. Οι αντίστοιχες αρετές (ικανότητες) είναι η σοφία, η ανδρεία και η σωφροσύνη («το κρατείν ηδονών και επιθυμιών», Συμπ. 196 c) και υπεράνω όλων η δικαιοσύνη, που σημαίνει τη σωστή ενέργεια των μερών της ψυχής και των αρετών. Στην κοινωνία, δικαιοσύνη κατά τον Πλάτωνα σημαίνει να είναι ευχαριστημένη η κάθε τάξη από τη θέση της.

Στην εθνολογία οι αναλογίες είναι ‘Ελληνες, Σκύθες (ανδρεία χωρίς φρόνηση) και Ασιάτες (φρόνηση, περισσότερη πονηριά, χωρίς ανδρεία). Ο Πλάτων όμως είναι τέκνο της Αθήνας διαποτισμένος με έξεις και αντιλήψεις δημοκρατικές και παρά τις αριστοκρατικές τάσεις ο κυρίαρχος τόνος στην Πολιτεία του είναι η αρμονική συμβίωση των τάξεων και η μέριμνα για την ευτυχία του πολίτη, νοσταλγική ανάμνηση της προπολεμικής Αθήνας.


Λαμβάνοντας ως πρότυπο ότι έγινε από τα ομηρικά χρόνια στο έθνος του και ορμώμενος από το δικό του δαιμόνιο, εικονίζει τη φιλοσοφία ως ακράτητη ορμή, ως ανέβασμα σκαλί – σκαλί από τα χαμηλά στα ψηλότερα, από τα αισθητά, τον υλικό κόσμο στον άνθρωπο και την διανόηση και από εκεί στον ανώτερο πνευματικό κόσμο, στο βασίλειο των ιδεών, στις αιώνιες αλήθειες.

Η φιλοσοφία του, όπως κάθε μεγάλο στην ζωή, αναβλύζει από έρωτα, τον πόθο του διαιωνισμού. Στο περίφημο κομμάτι του στο Συμπόσιο περιγράφει το ανέβασμα αυτό.

Κατά τον Πλάτωνα ο έρωτας είναι γιος του Πόρου και της Πενίας (Συμπόσιον). Όπως τον περιγράφει στο Συμπόσιο είναι η φιλοσοφική ορμή προς την πνευματική δημιουργία, η λαχτάρα που σπρώχνει τον άνθρωπο προς τα ύπατα αγαθά, προς την αλήθεια, την ομορφιά και την ηθική τελειότητα. Η δημιουργική δύναμη της ανθρώπινης ψυχής να γεννάει τα ιδανικά, να εξιδανικεύει τον κόσμο. Η μυστικο-θρησκευτική νοσταλγία του πνεύματος για την αιώνια πηγή του, το Θείο. Ο έρωτας λοιπόν δεν είναι καθολικό φαινόμενο μόνο της βιολογικής αλλά και της πνευματικής πραγματικότητας. Κυοφορεί και γεννά, ως ελατήριο παντοδύναμο στον κόσμο του πνεύματος, τόκος εν καλώ. Η ερωτική ορμή καταπιάνεται πρώτα με τα ωραία πράγματα, μ’ ένα ορισμένο ωραίο σώμα στην αρχή, έπειτα αγαπάει την ομορφιά σε κάθε σώμα, ύστερα την ψυχική ομορφιά, τέλος φτάνει στην καθαυτό ομορφιά που είναι οι ιδέες και η αλήθεια: «ώσπερ επαναβασμοίς χρώμενον, από ενός επί δύο και από δυοίν επί πάντα τα καλά σώματα, και από των καλών σωμάτων επί τα καλά επιτηδεύματα, και από των επιτηδευμάτων επί τα καλά μαθήματα, και από των μαθημάτων επ’ εκείνου το μάθημα τελευτήσαι, ό έστιν ούκ άλλου ή αυτού εκείνου του καλού μάθημα, και γνώ αυτό τελευτών ό έστι καλόν» (211 c).

Στην γενικότερη έννοια της φιλοσοφίας ο Πλάτων πιστεύει ότι μπορούμε όλη τη ζωή με το πλούσιο περιεχόμενο, τις πράξεις και τις ηθικές αντιλήψεις μας, τις βουλητικές διαθέσεις να τις υψώσουμε σε ζωηρή συνείδηση, να τις εκφράσουμε με καθαρές έννοιες. Ο ναυτικός, ο μουσικός, ο πολεμιστής, ο πολιτικός, ο ποιητής φέρουν στην εντέλεια το έργο τους, αν σχηματίσουν καθαρά την έννοια του, αν μπορέσουν να δώσουν σωστό ορισμό, αν φωτίζουν μ’ αυτό και οδηγούν την πράξη τους.

Παράδειγμα πνευματικής δημιουργίας από ερωτική διάθεση ο Πλάτων αναφέρει την ποίηση και την καλλιτεχνία από το ένα μέρος και την πολιτική σοφία και δράση από το άλλο.

Σκοπός της Τέχνης είναι σύμφωνα με το Β’ βιβλίο της Πολιτείας, η ηθική διαπαιδαγώγηση του ανθρώπου. Αλλά και η Πολιτική με τη σοφή οργάνωση και διοίκηση, με τη νομοθετική και την ανώτερη εποπτεία της ίδιο σκοπό έχει: να κάνει σώφρονες και δίκαιους πολίτες, στην ψυχή πανομοιότυπα της δίκαιης πολιτείας. Θεωρούσε δε ότι οι φιλόσοφοι ήταν παράλληλα παιδαγωγοί και πολιτικοί. Τους φιλόσοφους δεν τους ήθελε ασκητές απομονωμένους από τον κόσμο αλλά βασιλείς στις πόλεις (Πολιτεία Ζ’).

Ο ποιητής, ο φιλόσοφος και ο πολιτικός, μέσα από την κίνηση του πνεύματός τους, είναι παιδαγωγοί με την ευρεία έννοια του όρου. Παιδαγωγούν με τα έργα τους την ανθρωπότητα. Όπως παιδαγώγησαν την Ελλάδα ο Όμηρος, ο Ησίοδος, ο Λυκούργος και ο Σόλων, έτσι παιδαγώγησαν και τον άλλο κόσμο “άλλοι άλλοθι πολλαχού άνδρες, και εν Έλλησι και εν βαρβάροι, πολλά και καλά αποφηνάμενοι έργα, γεννήσαντες παντοίαν αρετήν” (Συμπόσιον).

Ένα τμήμα της φιλοσοφίας, το κεντρικότερο, συνορεύει ή εισέρχεται στο χώρο της θρησκείας και της τέχνης. Εδώ η εμπειρία και το λογικό μας δίνουν τη βάση και τα υπόλοιπα τα συμπληρώνουν οι δημιουργικές ενέργειες της διάνοιας: «ο φιλόσοφος μεταχειρίζεται την ποιητική εικόνα, το μύθο, την παραβολή, τη μεταφορά για να πει εκείνο που η έννοια στην αφηγημένη της ψύχρα και αχρωμία δεν μπορεί ποτέ να το εκφράσει». Ο Πλάτων ακολούθησε αυτό το παράδειγμα με αξιοθαύμαστο τρόπο. Ας θυμηθούμε είτε τον υποβλητικό μύθο του Πρωταγόρα (320 c κ.ε.) που θέλει να δείξει πως το συναίσθημα του δικαίου είναι έμφυτο στον άνθρωπο είτε το ταξίδι της ψυχής στον υπερουράνιο τόπο με το άρμα που το σέρνουν δύο άλογα, το ένα με θεϊκή φύση, το άλλο με γήινη ροπή που εικονίζουν τη διπλή φύση του ανθρώπου (Φαίδρος d κ.ε.).

Ορίζει την φιλοσοφία από πολλές απόψεις, πρώτα για να αποκτήσουμε τις σωστές γνώσεις, δηλαδή ως επιστήμη και ιδιαίτερα ορίζοντας αυτήν την επιστήμη ως την νόηση του σταθερού, της ουσίας, του «καθ’ αυτό», δηλαδή της ιδέας γιατί αυτή είναι η καθαυτό οντότητα σε αντίθεση με τα αισθητά, τα μερικά και τα πρόσκαιρα που μας δίνουν μόνο την απλή δόξα. Το πρόβλημα λοιπόν του κόσμου και της ζωής φεύγει από τα ορατά και τα χειροπιαστά και μετατίθεται στο βασίλειο των ιδεών χωρίζοντας έτσι την πραγματικότητα σε δύο, στην αισθητή και την νοητή που είναι η ανώτερη, η καθαυτό πραγματικότητα.

Ολόκληρες γενεές, ακόμη και ο δημιουργικότατος μαθητής του Αριστοτέλης, συντηρήθηκαν από την ανεξάντλητο θησαυρό της κληρονομιάς του. Μπορεί κάποιος να πει χωρίς υπερβολή πως ολόκληρη η νεότερη ιδεαλιστική φιλοσοφία είναι ένα είδος «υπομνημάτων» στο έργο του Πλάτωνα. Διότι ελληνιστικοί χρόνοι, μεσαίωνας και μεγάλο μέρος των νέων χρόνων έζησαν υπό συνθήκες που ευνοούσαν τη φυγή και το ξεγέλασμα.

Σήμερα οι εποχές ευνοούν τη φυγή και το ξεγέλασμα κάνοντας τον Πλάτωνα επίκαιρο και ανεξάντλητο! Πόσο μάλλον αν αναλογιστούμε την κρίση των ιδεών του σύγχρονου ανθρώπου και της σύγχρονης πολιτείας!

Το κλειδί, σύμφωνα με τον Πλάτωνα, είναι να ορίσουμε και να κατανοήσουμε την έννοια της ουσίας και του σταθερού σήμερα. Ζώντας μέσα στην σύγχρονη κοινωνία ας συνειδητοποιήσουμε τον ρόλο μας σ’ αυτήν, δηλαδή την καθαυτή πραγματικότητά της και προσπαθώντας να φέρουμε στην εντέλεια το έργο μας, να σχηματίσουμε καθαρά την έννοιά του ώστε η ιδέα του να οδηγεί τις πράξεις μας για να φωτιστούμε με την ανώτερη μορφή που θέλουμε αυτή να πάρει.

Ορίζοντας πρώτα, ως ιδέες τα σημερινά επίγεια αγαθά, το πρόσκαιρο σώμα και την ουράνια και αθάνατη ψυχή και πως όταν αυτά μολυνθούν, όπως πίστευε ο Πλάτωνας, έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο τους και πρέπει να αναγεννηθούν μέσα από τις πράξεις τους που φέρουν την μόλυνση ως την επόμενη νέα ιδέα και πραγματικότητα! Και αυτή η τιμωρία της συνείδησης που στην αρχή μοιάζει θολή και άραχνη σαν τον Άδη, στην συνέχεια μας οδηγεί στον ιδεατό μας νέο κόσμο, σε μια ανώτερη πραγματικότητα…

Σύμφωνα με τη φιλοσοφία του Πλάτωνα που παραμένει αξεπέραστη, όταν ο δρόμος της συνειδητοποίησης γίνεται σκοπός των πράξεών μας, φωτίζουμε και οδηγούμε καλύτερα τον ρόλο μας στην κοινωνία πλάθοντας τις ιδέες της στην νέα χιλιετία ώστε να είναι πνευματικά ανώτερη για τον άνθρωπο και τον πολιτισμό που δημιουργεί καθώς εξελίσσεται.

Πλατωνικές σκέψεις για να αντισταθούμε στην ταχύτητα της σύγχρονης εποχής που μας έχει κλέψει τον χρόνο που σκεφτόμαστε…..και μας δημιουργεί αμφιβολίες για την καλύτερη ζωή που μας περιμένει….

Πηγή: 

ΠΟΥΤΙΝ: Ο Παγκόσμιος "φονέας" των κίναιδων - "Η ΡΩΣΙΑ δεν θα παρακμάσει σαν την Δύση που τιμά την ανωμαλία"

Η Ρωσία αναγνωρίζει μόνο τον γάμο μεταξύ άντρα και γυναίκας. Γάμος ομοφυλόφιλων, σύμφωνο συμβίωσης ή άλλες πολιτικές ρυθμίσεις δεν υπάρχουν. Δεν επιτρέπεται στους ομοφυλόφιλους να έχουν την υιοθεσία παιδιών.

Ο Ρώσος υπουργός δικαιοσύνης κατά την συνάντηση του με τον πατριάρχη Κύριλλο της Ρωσικής ορθόδοξης εκκλησίας την ημέρα της Ορθοδοξίας δήλωσε ότι η Ρωσία πάντα θα ζητά την συμβουλή και την άδεια της εκκλησίας προκειμένου να περάσει έναν νόμο και πως η Ρωσία δεν θα παρακμάσει ποτέ ηθικά σαν την δύση για να τιμά το αφύσικο αλλά θα προστατέψει τις πατροπαράδοτες αξίες, τονίζοντας το χρέος του κράτους να παραδώσει μια κοινωνία με τις αξίες αμετάβλητες και άθικτες από όπως ακριβώς τις παρέλαβαν.
Το 85% των Ρώσων θεωρούν μη αποδεκτή την ομοφυλοφιλία
Είναι γεγονός ότι τις απόψεις του υπουργού δικαιοσύνης της Ρωσίας, ενστερνίζεται και η κοινή γνώμη η οποία είναι κάθετα αντίθετη στα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων. Το 2014 σε δημοσκόπηση της Ε.Ε παρατηρήθηκε ότι το 91% των Ρώσων δήλωσε ότι δεν εγκρίνει τον ομοφυλοφιλικό γάμο, το 85% δήλωσε ότι δεν πρέπει η ομοφυλοφιλία να γίνει αποδεκτή από την κοινωνία και το 82% χαρακτήρισε την ομοφυλοφιλία ως ασθένεια που όμως πιστεύουν ότι θεραπεύεται. Μόλις το 8% δήλωσε ότι η ομοφυλοφιλία πρέπει να γίνει αποδεκτή από την κοινωνία και μόνο το 6% δήλωσε ότι εγκρίνει τον ομοφυλοφιλικό γάμο και την υιοθέτηση παιδιού.
Ο Πουτιν βάζει «φρένο» στους γκέι
Το μεγάλο ΟΧΙ έχει πει στην εξάπλωση της ομοφυλοφιλίας ο ίδιος ο Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, με νομοθέτημα εντελώς αντίθετο από αυτό που ισχύει στην Δύση και με αυτό που επέβαλλαν τώρα και στην Ελλάδα.
Ο Ρώσος πρόεδρος, ηγέτης μιας από τις δύο ισχυρότερες χώρες του κόσμου, όχι μόνο δεν νομοθέτησε τη «συμβίωση των ομοφύλων», αλλά πέρασε πρόσφατα, στα τέλη καλοκαιριού, νόμο που ποινικοποιεί την προπαγάνδα «υπέρ της Ομοφυλοφιλίας σε ανήλικους», ώστε να υπάρξει αναχαίτιση της εξάπλωσης και νομιμοποίησης του καταστροφικού αυτού πάθους, που εξοργίζει Θεό και ανθρώπους, για να προστατευτούν τα παιδιά και η οικογένεια στη Ρωσία από τα στραβά και ανάποδα που έχουν διαφθείρει και σαπίσει κυριολεκτικά τη Δύση.
Ο Νόμος προβλέπει μέχρι και τρία χρόνια φυλάκιση αλλά και πολύ τσουχτερά πρόστιμα για πρόσωπα και ΜΜΕ ή επιχειρήσεις που τυχόν προπαγανδίζουν υπέρ της ομοφυλοφιλίας. Παράλληλα, απαγορεύονται οι περίφημες… παρελάσεις «Gay Pride» . Μάλιστα ο Ρώσος ηγέτης είχε δηλώσει πως η χώρα του «αρνείται την στείρα, λεγόμενη ανοχή, που δεν κάνει διάκριση ανάμεσα στα δύο φύλα. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο υποστηρίζουν τη θέση μας, που συνοψίζεται στην υπεράσπιση των παραδοσιακών αρχών που αποτελούν εδώ και χιλιετίες την ηθική και πνευματική βάση του πολιτισμού κάθε λαού».
Βρετανικά δημοσιεύματα ήθελαν, μάλιστα, τον Ρώσο Πρόεδρο να απαγορεύει σε ομοφυλόφιλους και τρανσέξουαλ να αποκτούν άδεια οδήγησης στη Ρωσία. Η ρωσική κυβέρνηση θεωρούσε ότι όσοι έχουν «ψυχικές και σεξουαλικές διαταραχές» (μεταξύ αυτών επιδειξίες και ηδονοβλεψίες) δεν πρέπει να οδηγούν, καθώς σύμφωνα με τις αρχές αποτελούν τους βασικούς λόγους αύξησης των τροχαίων ατυχημάτων.
Ανάμεσα στις προθέσεις της ρωσικής κυβέρνησης ήταν και η δημιουργία μιας «αστυνομίας ηθών» στην Αγία Πετρούπολη, η οποία μάλιστα θα μπορεί να κάνει και εφόδους σε gay bar της πόλης. Επιπλέον είχε ζητηθεί από τον βουλευτή Βιτάλι Μιλόνοφ να κλείσουν οι αρχές το Facebook, υποστηρίζοντας ότι στις σελίδες του γίνεται ομοφυλοφιλική «προπαγάνδα», καθώς αναρτώνται εκεί φωτογραφίες στα χρώματα του ουράνιου τόξου.
Απόψεις των ρωσικών πολιτικών κομμάτων
Ο ομοσπονδιακός νόμος για την απαγόρευση gay προπαγάνδας ψηφίστηκε ομόφωνα από τη Ρωσική Δούμα (νομοθετικό σώμα) με όλους τους βουλευτές να ψηφίζουν υπέρ. Λίγα πολιτικά κόμματα τα οποία βρίσκονται εκτός κοινοβουλίου και τα οποία έχουν ιδιαίτερα χαμηλά ποσοστά( κάτω από 1-2%) έχουν εκφράσει περιορισμένη υποστήριξη προς τους ομοφυλόφιλους, ενώ τα μεγάλα κόμματα με κοινοβουλευτική εκπροσώπηση έχουν πάρει θέση κατά των ομοφυλόφιλων και των δικαιωμάτων τους.
Αντιδράσεις
Ο νόμος της Ρωσίας που απαγορεύει την gay προπαγάνδα, προκάλεσε, αμέσως μόλις ενεκρίθη, σφοδρές επικρίσεις, κυρίως από τις χώρες της Δύσης. Χαρακτηριστικό ήταν το εξώφυλλο του περιοδικού Advocate (=Συνήγορος) όπου κυκλοφόρησε με τον Ρώσο πρόεδρο… ως νέο Χίλτερ. Το περιοδικό «στόλισε» το άνω χείλος του προέδρου της Ρωσίας με την επιγραφή «άνθρωπος της χρονιάς» η μορφή της οποίας παραπέμπει στο μουστάκι του Αδόλφου Χίτλερ.
Όπως ανέφερε το δημοσίευμα, ο Πούτιν είναι ακόμα πιο αυταρχικός απέναντι στους ομοφυλόφιλους, ενώ επεσήμανε πως για τους Ρώσους πολίτες, ο πρόεδρος θεωρείται πιο ηθικός και από τον ίδιο τον Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλο. Το αυτί του Πούτιν, όμως, δεν ιδρώνει από τους Δυτικούς. Ο ίδιος είχε δηλώσει: «Εμείς αναγνωρίζουμε και δεν επιτιθέμεθα στα δικαιώματα των σεξουαλικών μειονοτήτων. Όμως η παραδοσιακή οικογένεια, η υγιής οικογένεια, αποτελεί τη στρατηγική μας επιλογή. Το ένα δεν αποκλείει το άλλο». Μάλιστα ο Ρώσος πρόεδρος πέρασε και στην αντεπίθεση λέγοντας αναφερόμενος στο παράδειγμα κάποιων πολιτειών των ΗΠΑ, όπου η ομοφυλοφιλία θεωρείται ποινικό αδίκημα.

«Οι εκκλησίες που αποδέχονται την ομοφυλοφιλία, προετοιμάζουν τους οπαδούς τους να αποδεχτούν τον Αντίχριστο»
Για την Ορθοδοξία η ομοφυλοφιλία είναι το μεγαλύτερο αμάρτημα, το οποίο μάλιστα, προκάλεσε την καταστρεπτική παρέμβαση του ίδιου του Θεού στα Σόδομα και Γόμορρα. Είναι ένα βαρύ και θανάσιμο πάθος, που όμως όπως όλα τα πάθη γιατρεύεται, συγχωρείται και εξαλείφεται με μετάνοια, εξομολόγηση, επιστροφή και συμμετοχή στην εκκλησιαστική ζωή.
Οι εκκλησίες που έχουν αποδεχτεί ηθικά την ομοφυλοφιλία έχουν απορρίψει τον Χριστιανισμό και προετοιμάζουν τους οπαδούς τους να αποδεχθούν τον Αντίχριστο, σύμφωνα με μία από τις κορυφαίες προσωπικότητες της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Μάλιστα, η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία ανακοίνωσε ότι τερματίζει τις «επίσημες επαφές» με την Ενωμένη Προτεσταντική Εκκλησία της Γαλλίας και την Εκκλησία της Σκωτίας, καθώς οι εκκλησίες αυτές εγκατέλειψαν την παραδοσιακή χριστιανική σεξουαλική ηθική.
Στη δήλωσή της, η εκκλησία αναφέρει ότι ο οικουμενικός διάλογος είναι άσκοπος αφότου η Ενωμένη Προτεσταντική Εκκλησία της Γαλλίας τον περασμένο μήνα ψήφισε στο να επιτρέψει σε ποιμένες να χοροστατήσουν σε «γάμους» ατόμων του ίδιου φύλου και η Εκκλησία της Σκωτίας ενέκρινε την χειροτονία ιερέων που βρίσκονται σε ομόφυλα σύμφωνα συμβίωσης.
Η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία διέκοψε τους δεσμούς με την Επισκοπική Εκκλησία των ΗΠΑ το 2003, αφότου δέχτηκαν για επίσκοπο έναν ανοιχτά ομοφυλόφιλο. Δύο χρόνια αργότερα, διέκοψαν τις οικουμενικές σχέσεις με τη σουηδική Λουθηρανική Εκκλησία, αφότου επικύρωσε τις τελετές συμφώνων συμβίωσης για ομοφυλόφιλους το 2005.
«Η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία διατηρεί τη σταθερή θέση που έχει βάση την Αγία Γραφή και έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι (ο «γάμος» των ομοφυλόφιλων είναι) απαράδεκτος για την ηθική διδασκαλία», αναφέρει η δήλωση. Εκκλησίες που προσφέρονται να “παντρέψουν” ομοφυλόφιλους “ποδοπατούν τις αρχές της παραδοσιακής χριστιανικής ηθικής».
Ο Πατριάρχης Κύριλλος της Μόσχας έχει δηλώσει πολλές φορές ότι ο «γάμος» των ομοφυλόφιλων είναι ασυμβίβαστος με τη χριστιανική διδασκαλία. Ο Πρόεδρος του
Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ, εξηγεί μάλιστα πως «η νομιμοποίηση των συμβιώσεων ατόμων του ίδιου φύλου, η ανεκτική στάση απέναντι στην ευθανασία και την πορνεία, η διαταραχή του μακραίωνου θεσμού του γάμου και της οικογένειας, συνιστούν σαφή απειλή για το μέλλον της ανθρωπότητας».

makeleio.gr

Απόσπασμα από τα Οράματα και Θάματα του Στρατηγού Ιωάννη Μακρυγιάννη. Τόσο τραγικά αναγνωρίσιμο…!

[…] Ἀφοῦ ἔβλεπα ὅλη αὐτείνη τὴν ἐσπλαχνίαν τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς βασιλείας του, ὁποὺ ἀγωνίζεται νὐχτα καὶ ἡμέρα νὰ σώσει ἐμᾶς ἀπὸ τὴν τρέλια μας καὶ διοτέλεια μας καὶ ἀπὸ τὴν ἀπιστία μας, τοὺς στραβοραγιάδες, τὰ κωλόπανα τῶν Τούρκων καὶ ὀπαδῶν τους, θέλει νὰ μᾶς λευτερώσει ἀπὸ αὐτοὺς καὶ ἀπὸ τὴν τυραγνίαν τους καὶ κοπιάζει καὶ θυσιάζει ἡ Θεία Πρόνοια καὶ ἀνασταίνει τοὺς πεθαμένους καὶ τοὺς ζωντανεύει, μᾶς κάνει ἐκλαμπρότατους, μᾶς κάνει ἐξοχότατους, μᾶς κάνει γενναιότατους, μᾶς ξεσκλαβώνει πατρίδα καὶ θρησκεία νὰ γένομεν ἔθνος ἀνεξάρτητον, νὰ ζήσουμεν ὡς ἄνθρωποι εἰς τὸ ἑξῆς, καὶ μ᾽ ἐξ ὅλης καρδίας νὰ φέρνομεν τὴν δοξολογίαν μας εἰς τὸν εὐεργέτη μας, εἰς τὸν σωτήρα μας, καὶ νὰ τὸν δοξάζομεν μ᾽ ἐξ ὅλης καρδίας, νύχτα καὶ ἡμέρα· ἐμεῖς, ἀφοῦ εἴμαστε ἀχάριστοι καὶ ἐξεκλίναμεν ὅλως διὰ ὅλου ἀπὸ αὐτά, τί κάνομεν ἀκόμα! ἡ νηστεία δὲν εἶναι τίποτας, ἡ ἐκκλησία τὸ ἴδιον, ἀνώτερον δὲν ὑπάρχει, φύση εἶναι καὶ ὄχι παντουργός, καὶ τί ᾽ναι Θεὸς καὶ πῶς ὁ Χριστὸς καὶ τί ἡ Παναγία, καὶ ἀφοῦ καταντήσαμε ἀχάριστοι εἰς τὴν ἐσπλαχνία της, τὴν βλαστημοῦμεν κιόλα, ὅτι δὲν μᾶς εἶπε τὰ μυστήρια της, καὶ ἀφοῦ οἱ ἄπιστοι ἐκλαμπρότατοι καὶ οἱ ἐξοχότατοι καὶ οἱ κλέφτες καὶ οἱ λησταί, ἐμεῖς οἱ γενναιότατοι, ὅλοι μαζί, μὲ τοὺς ἐκλαμπρότατους καὶ μεῖς, πωλοῦμεν τὸ πολυτίμητό μας τζιβαϊρικὸν εἰς τοὺς ἀλλόθρησκους, διὰ τί; διὰ ἕνα τραπέζι, διὰ μιὰν γλυκὴ καὶ δολερὰ καλημέρα τῶν πρέσβεγων, τῶν ἀνθρωποφάγων, ὁποὺ τρῶνε ζωντανοὺς ἀνθρώπους, καὶ γενόμαστε καὶ ποταποὶ καὶ πουλημένοι εἰς τὴν δική μας βασιλείαν, χωρὶς πατριωτισμὸ καὶ χαραχτήρα, καὶ μᾶς κατακερματίζει ὅλα αὐτὰ καὶ μᾶς κάνει σκοῦπρα, ὅτι τέτοιοι εἴμαστε, καὶ τ᾽ς λέμε: Σὲ περικαλῶ, βασιλέα μου, βασίλισσά μου, κυβέρνησή μου πουλημένη καὶ φκιασμένη ἀπὸ τοιούτους καταχρηστὰς τῆς πατρίδος, σᾶς περικαλοῦμε, μεγάλους καὶ μικρούς, νὰ μᾶς βγάλετε ἀπὸ τὴν πατρίδα μας βουλευτάς, νὰ μᾶς κάμετε γερουσιαστάς, νὰ μᾶς κάμετε δημάρχους καὶ τὰ ἑξῆς· καὶ μπαίνομεν καὶ κλέβομεν διὰ νὰ φκιάσουμεν ἕνα χρυσὸ φόρεμα, διὰ νὰ βάλομεν χερότια καὶ μεγάλες πολυτέλειες, καὶ δι᾽ αὐτὰ ὅλα μᾶς λέγει ὁ βασιλέας καὶ ἡ κυβέρνησή του: Πέταξε ὁ γάιδαρος; Πέταξε, λέμεν, καὶ ὅ,τι στραβὰ νομοσκέδια φέρνουν εἰς τὶς Βουλὲς ἀναντίον τῆς λευτεριᾶς τῆς πατρίδος καὶ θρησκείας, εὐτὺς τὰ ᾽πογράφομεν μὲ χέρια καὶ μὲ ποδάρια, χωρὶς καμίαν παρατήρησην, καὶ καταντήσαμεν ἐδῶ ὁποῦ εἴμαστε, καὶ χύνομεν ποταμοὺς αἵματα ἀθῶα καὶ ἀφανίζομεν καὶ γενικῶς τὴν πατρίδα μας. […]

Ἰ. Μακρυγιάννη, Ὁράματα καὶ Θάματα, 135-137 (ΜΙΕΤ 1989, σσ. 115-116)

Πηγή: 

Οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν για την έλευση του Χριστού! Έχουν διασωθεί αρχαία κείμενα που το αποδεικνύουν

Μέσα από αρχαία κείμενα αποδεικνύεται ότι οι Αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν για την έλευση του Ιησού Χριστού


Στην Πολιτεία του Πλάτωνα (B, V , 362) – βιβλίο που όλοι το αποδέχονται – περιέχεται μία προφητεία ισάξια μ’ αυτές των προφητών της Παλαιάς Διαθήκης:


«Θα απογυμνωθεί απ’ όλα εκτός της δικαιοσύνης, διότι φτιάχτηκε αντίθετος στην ως τότε συμπεριφορά. Χωρίς να αδικήσει κανέναν θα δυσφημισθεί πολύ ως άδικος ώστε να βασανισθεί για την δικαιοσύνη και θα γεμίσει με δάκρυα εξαιτίας της κακοδοξίας αλλά θα μείνει αμετακίνητος μέχρι θανάτου και ενώ θα είναι δίκαιος θα θεωρείτε άδικος για όλη του τη ζωή. Έχοντας τέτοιες διαθέσεις ο δίκαιος θα μαστιγωθεί, θα στρεβλωθεί, θα δεθεί, θα ανάψουν τα μάτια του και στα τελευταία του αφού πάθει κάθε κακό θα καρφωθεί πάνω σε πάσσαλο, και να ξέρεις ότι δεν είναι δίκαιο αλλά αφού έτσι το θέλει ας γίνει».


Στο έργο Προμηθεύς Δεσμώτης του Αισχύλου, ο Προμηθέας όντας φυλακισμένος στον Καύκασο προλέγει ότι ο λυτρωτής του θα γεννηθεί από την παρθένο Ιώ και τον Θεό (στ.772, 834, 848) θα είναι δηλαδή υιός Θεού και υιός Παρθένου. Αυτός ο Θεάνθρωπος θα καταλύσει την εξουσία των παλαιών θεών και θα αφανίσει αυτούς και την δύναμή τους (908,920). Ο Ερμής τότε σταλμένος από τον Δία προαναγγέλλει στον Προμηθέα τα εξής:


«Τοιούδαι μόχθου τέρμα μη τί προσδόκα πριν αν θεός τις διάδοχος των σων πόνων φανή, θελήση τ’ είς αναύγητον μολείν ‘Άιδην, κνέφαια τ’ άμφί Ταρτάρου βάθη» μετάφραση «μην περιμένεις να λυτρωθείς από τους πόνους προτού θεός πάρει τα πάθια τα δικά σου πάνω του και με τη θέλησή του κατέβει στον ‘Άδη τον ανήλιαγο, στους άφεγγους του Ταρτάρου βυθούς» (στ. 1041-1043).



Ο Σωκράτης στην απολογία του αναφέρει τα ακόλουθα:


«Θα μείνετε κοιμισμένοι σε όλη σας τη ζωή εάν δεν σας λυπηθεί ο Θεός να σας στείλει κάποιον άλλον» (Πλάτωνος, Απολογία Σωκράτους 18{31α}).


Στο Άγιον Όρος υπάρχουν χειρόγραφα που διασώζουν προφητείες της Σίβυλλας –της ιέρειας του Απόλλωνα– για την έλευση του Χριστού π.χ σε χειρόγραφο με την ονομασία «Υπόμνημα εις τον Άγιον Απόστολον Φίλιππον» πού φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Δοχειαρείου αναφέρονται τα εξής:


«Ύστερα από πολύ καιρό θα φθάσει κάποιος εις αυτήν την πολυδιηρημένην γη και θα γεννηθεί με σάρκαν αμόλυντον. Με ανεξάντλητα όρια ώς Θεότητα θα λυτρώσει τον άνθρωπον από την φθοράν των ανίατων παθών. Και θα τον φθονήσει άπιστος λαός και θα κρεμασθεί ψηλά ώς κατάδικος εις θάνατον. Όλα αυτά θα τα υποφέρει με πραότητα».


Στο ίδιο χειρόγραφο αναφέρεται μία ανατριχιαστική προφητεία για την θεανθρώπινη φύση του Χριστού, για το εκούσιον πάθος Του, αλλά και για την Ανάστασή Του:


«Ένας ουράνιος με πιέζει ισχυρά, ό οποίος είναι φως τριλαμπές. Αυτός είναι ο παθών Θεός, χωρίς να πάθει τίποτε ή Θεότης Του, διότι είναι συγχρόνως θνητός και αθάνατος. Αυτός είναι συγχρόνως Θεός και άνθρωπος, που υποφέρει από τους θνητούς τά πάντα, δηλαδή τον σταυρό, την ύβριν, την ταφή. Αυτός κάποτε από τα μάτια του έχυσε δάκρυα θερμά. Αυτός πέντε χιλιάδες χόρτασε με πέντε άρτους, κάτι που ήθελε δύναμη θεϊκή. Ο Χριστός είναι ο δικός μου Θεός, ο οποίος εσταυρώθη εις το ξύλον, ο οποίος εξέπνευσεν, ο οποίος εκ του τάφου ανήλθεν εις τον ουρανόν».


Οι παραπάνω προφητείες αναφέρονται και σε άλλα χειρόγραφα πού βρίσκονται σε άλλες Μονές του Αγίου Όρους η αλλού(π.χ Μονή Σινά). Παρατίθενται ακόμη σε σύγχρονο βιβλίο, στον Μέγα Συναξαριστή της Ορθοδόξου Εκκλησίας του Αρχιμανδρίτη Βίκτωρος Ματθαίου, όπως αναφέρει το periergaa.


Και γι’ αυτούς που ίσως αμφισβητήσουν ότι τα παραπάνω ειπώθηκαν πράγματι από την Σίβυλλα και ισχυριστούν ότι είναι επινοήσεις κάποιον Χριστιανών Μοναχών, αρκεί το εξής αδιαμφισβήτητο γεγονός. Από διάφορες πηγές έχει διασταυρωθεί πώς τις προφητείες αυτές αλλά και άλλες –είτε της Σίβυλλας είτε άλλων σοφών Ελλήνων- χρησιμοποίησε η Αγία Αικατερίνη. Συγκεκριμένα, το 305 η Αγία Αικατερίνη η Αλεξανδρινή έλεγχε τον αυτοκράτορα Μαξιμίνο για την ειδωλολατρική του πολιτική.


Ό τελευταίος συγκέντρωσε τότε τους σοφότερους ειδωλολάτρες της αυτοκρατορίας για να την μεταπείσουν και να την κάνουν παγανίστρια. Στο διάλογο που ακολούθησε, αυτή η πάνσοφη και σπουδαγμένη στην Ελληνική παιδεία γυναίκα στην προσπάθειά της να αποδείξει ότι ο Χριστός είναι ο μοναδικός Θεός ανέφερε – μεταξύ άλλων - και τις προφητείες της Σίβυλλας.


Και για να προληφθεί η κάθε απερίσκεπτη “σκέψη”, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να έπλασε αυτές τις προφητείες η ίδια η Αγία για τους εξής βασικότατους λόγους:


Δεν θα μπορούσε να πει ένα τόσο μεγάλο ψέμα σχετικά με την ιέρεια του Απόλλωνα μπροστά στους σοφότερους εκπροσώπους της αρχαίας θρησκείας, διότι αμέσως όλοι θα διαπίστωναν το ψέμα της. Όμως, όχι μόνο δεν την κατηγόρησε κανείς για αναλήθειες, αλλά αντιθέτως οι σοφοί ειδωλολάτρες παραδέχτηκαν την λεκτική τους ήττα και όλοι αμέσως ασπάστηκαν με τη θέληση τους τον Χριστιανισμό με αποτέλεσμα ο αυτοκράτορας να τους θανατώσει.


Κανείς δεν μπορεί λοιπόν να αμφισβητήσει την αδιάσειστη αλήθεια ότι τα προφητικά αυτά λόγια βγήκαν από το στόμα της Σίβυλλας. Σε άλλο χειρόγραφο που βρίσκεται στην Αγιορείτικη Μονή Διονυσίου, αναφέρεται μια άλλη προφητεία της Σίβυλλας:


«Σας προφητεύω έναν τρισυπόστατο Θεό στα ύψη εκτεινόμενο του οποίου ο αιώνιος Λόγος σε ανυποψίαστο κόρη θα κυοφορηθεί, όπως ακριβώς το φέρον φωτιά τόξο, το μέσον του κόσμου διαπερνώντας. Όλο τον κόσμο αφού επαναφέρει στην ζωή, και στον Πατέρα θα τον προσφέρει σαν δώρο. Μαρία θα είναι το όνομα αυτής».


Βλέπουμε λοιπόν ότι η Θεία Πρόνοια μέσω του “σπερματικού λόγου” (όπως τον ονόμασαν οι Πατέρες της Εκκλησίας) φώτισε κάποιους Έλληνες της Αρχαιότητας και έτσι άφησαν εκατοντάδες χρόνια πρίν τον Χριστό προφητείες για την έλευσή Του.


Και άλλοι αρχαίοι λαοί έδωσαν τέτοιες προφητείες χωρίς να πλησιάζουν σε καμία περίπτωση την ακριβολογία των προφητειών της Παλαιάς Διαθήκης περιοριζόμενες αποκλειστικά και μόνο στην αναφορά για τον ερχομό κάποιου Σωτήρα πού θα λυτρώσει τον κόσμο.


Οι προφητείες όμως των αρχαίων Ελλήνων δίνουν λεπτομερέστατα στοιχεία για τον Χριστό (γέννηση Του από την Παρθένο Μαρία, θεανθρώπινη φύση Του, θαύματα Του, Σταύρωση, Κάθοδος στον Άδη και Ανάσταση Του, τρείς υποστάσεις του Θεού). Έτσι, πολλές απ’ αυτές καθίστανται ισάξιες με τις προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης, ενώ κάποιες άλλες τις ξεπερνούν κιόλας.


Αυτό ακριβώς αναγνωρίζει και ο μεγάλος μας εκκλησιαστικός συγγραφέας Κλήμης ο Αλεξανδρεύς (2ος αιώνας μ.Χ), ο οποίος στο έργο του Στρωματείς (5,13) δηλώνει απερίφραστα: «Ούκ οίμαι υπό Ελλήνων σαφέστερον προσμαρτυρήσεσθαι τόν Σωτήρα ημών» δηλαδή «δεν είναι δυνατόν, νομίζω, να προαναγγελθεί σαφέστερα από τους Έλληνες ό Σωτήρας μας».


Βλέπουμε λοιπόν ότι οι σοφοί Έλληνες της αρχαιότητας όχι μόνο πίστευαν σε ένα Θεό αλλά μίλησαν κιόλας για την τριαδικότητα Του, για την διττή φύση του Χριστού, για την Σταύρωση και την Ανάστασή Του. Προσπαθούσαν να αποδεσμευτούν από τη δυναστεία των θεών και να πλησιάσουν τον ένα και αληθινό Θεό.


Αποδεικνύεται πως περίμεναν καρτερικά την έλευση του Χριστού για αιώνες. Γι’ αυτό και όταν έγινε η συνάντηση Χριστού και Ελλήνων, ο Χριστός είπε: «Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο Υιός του Ανθρώπου» (Κατά Ιωάννην -12,23) δηλαδή «έφτασε ή ώρα να δοξαστεί ο Υιός του Ανθρώπου (=ο Χριστός)». Και έτσι έγινε...

Πηγή: