Τηλεπάθεια, η μεταβίβαση των σκέψεων

Η τηλεπάθεια, από τα αρχαία ελληνικά τήλε(μακριά) και πάσχω(παθαίνω) είναι ο όρος για την μετάδοση πληροφοριών, σκέψεων, συναισθημάτων ή εικόνων από ένα άτομο σε ένα άλλο, χωρίς τη βοήθεια κάποιου αισθητήρα, υλικού, ή φυσικής αλληλεπίδρασης, ανεξάρτητα με την απόσταση μεταξύ τους.
Οι περισσότεροι επιστήμονες παρουσιάζουν τη θεωρία ότι η ουσία της τηλεπάθειας είναι η μεταφορά ενέργειας από το ένα νευρικό σύστημα στο άλλο όπως γίνεται και στους ραδιοσταθμούς.
Οι ηλεκτροεγκεφαλογραφικές έρευνες έχουν δείξει ότι ο εγκέφαλος κατά την τηλεπάθεια εκπέμπει κύματα με διαφορετικές συχνότητες, πράγμα που μας κάνει να πιστεύουμε πως μία συγκεκριμένη σκέψη έχει το δικό της συγκεκριμένο κύμα με κρυπτογραφημένο το μήνυμα μέσα του, το οποία με τη σειρά του αποκωδικοποιείται στο μυαλό του δέκτη.
Όλοι οι άνθρωποι είναι τηλεπαθητικοί όμως σε μερικούς είναι πιο ανεπτυγμένο εκ γενετής, ενώ σε άλλους αναπτύσσεται όταν περνούν πολύ χρόνο με κάποιον τον οποίο και τον έχουν πολύ συχνά στο μυαλό. Φυσικά μερικοί είναι πιο ικανοί στο να εκπέμπουν, μερικοί στο να λαμβάνουν αυτά τα κύματα, ενώ άλλοι είναι και στα δύο. Αυτός που στέλνει τα σήματα λέγεται πομπός, αυτός που τα δέχεται είναι ο δέκτης.
Η τηλεπάθεια μπορεί να οριστεί αλλιώς και ως ψυχο-μαγνητική εκδήλωση κατά την οποία παρατηρούνται οι σκέψεις, οι νοητικές εικόνες καθώς και η ευαίσθητη παράδοση αισθήσεων και συναισθημάτων ενός προσώπου που στην περίπτωση αυτή είναι ο αποστολέας, από ένα άλλο άτομο, τον δέκτη.
Αυτές οι σκέψεις και αυτή η ευαίσθητη μεταφορά, συνειδητή ή ασυνείδητη η οποία εκπέμπεται από τον αποστολέα “εξαπλώνεται στο διάστημα” έτσι δεν μπορούμε να τις εντοπίσουμε με τις 5 αισθήσεις μας για να επικοινωνήσουμε. Με λίγα λόγια, μπορούμε να πούμε πως η τηλεπάθεια είναι η επικοινωνία μέσω κυμάτων, δύο ατόμων, χωρίς φυσική επαφή, χωρίς λόγια, μα μόνο με τη σκέψη, ανεξάρτητα από την απόσταση.
Για να ερμηνευθεί η τηλεπάθεια, έχουν προταθεί δύο θεωρίες, αυτή της παραψυχολογίας και αυτή του πνευματισμού. Σύμφωνα με αυτήν της παραψυχολογίας, τα φαινόμενα αυτών των μεταδόσεων εξηγούνται με την ύπαρξη ειδικών ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων τα οποία εκπέμπονται από τον εγκέφαλο του πομπού και λαμβάνονται από αυτόν του δέκτη.
Ο πνευματισμός από την άλλη, υποστηρίζει πως κατά τη διάρκεια της τηλεπάθειας, μεσολαβεί μία πνευματική οντότητα η οποία λειτουργεί σαν “αγωγός” συνδέοντας έτσι τα δύο άτομα για να πραγματοποιηθεί η μεταφορά των σκέψεων ή των συναισθημάτων.
Υπάρχουν 4 είδη τηλεπάθειας: οραματική, τρέχουσα, διαισθητική και προδιαγεγραμμένη.
  • Στην οραματική, η σκηνή ή η εικόνα που βλέπει ο πομπός μεταδίδετε στον δέκτη.
  • Στην τρέχουσα, πραγματοποιείτε ταυτόχρονα η μετάδοση του πάθους(του πόνου της λύπης κ.α.) από τον πομπό στον παραλήπτη. Έτσι ο παραλήπτης μπορεί να αισθάνεται τον πόνο που νιώθει ο πομπός ή αισθάνονται μαζί το ήμισυ του πόνου.
  • Στη διαισθητική, μεταβιβάζετε η διαίσθηση και η έντονη ανησυχία πως κάτι κακό συμβαίνει στον πομπό χωρίς να αισθάνεται το πάθος του.
  • Στην προδιαγεγραμμένη, ο δέκτης νιώθει και βλέπει εικόνες που θα συμβούν στο μέλλων, οι οποίες αφορούν τα πρόσωπα που γνωρίζετε ή και άγνωστα.
πηγη