Οι επτά επιλογές που κάνουν οι άνθρωποι στα 20 τους και μετανιώνουν για μια ζωή

Στα 20 τους όλοι οι άνθρωποι θεωρούν ότι έχουν όλη τη ζωή μπροστά τους και ότι αυτή η ηλικία είναι αφιερωμένη στην τεμπελιά, τη διασκέδαση και τις αυθόρμητες επιλογές. Μπορεί να είναι κάπως έτσι, ωστόσο, σίγουρα κάποιες επιλογές που γίνονται στην κρίσιμη δεκαετία από τα 20 έως τα 30 σφραγίζουν τους ανθρώπους για όλη την υπόλοιπη ζωή τους.

• Δεν κάνουν γυμναστική

Επειδή στα 20 ο μεταβολισμός τρέχει με χίλια όλοι θεωρούν έως και ανώφελο το να τρέχουν στα γυμναστήρια. Μια επιλογή που όλοι μετανιώνουν αργότερα..

• Δεν παίρνουν ρίσκα

Εαν κάποιο άτομο στην ηλικία των 20 νικηθεί από τους φόβους του και δεν πάρει ρίσκα, το σίγουρο είναι ότι δεν θα τα πάρει ποτέ. Ή, ακόμη χειρότερα, θα τα πάρει πολύ αργότερα με οδυνηρές συνήθως συνέπειες.

• Βιάζονται να μεγαλώσουν

Στα 20 τους πολλοί είναι αυτοί που βιάζονται να μεγαλώσουν. Παντρεύονται μικροί, δανείζονται για να αγοράσουν σπίτια ή αυτοκίνητα και άλλα παρόμοια, πράγματα τα οποία συχνά αργότερα μετανιώνουν και τους προκαλούν κατάθλιψη όταν καταλαβαίνουν ότι έχασαν τη μοναδική περίοδο της ζωής τους που θα μπορούσαν να ζήσουν ανέμελα.

• Αδιαφορούν για τα... ένσημα και για την αποταμίευση

Η λαχτάρα για την πρώτη δουλειά κάνει πολλούς να αδιαφορούν για πολύ σημαντικά θέματα, όπως η ασφάλιση και η αποταμίευση, επιλογές που πληρώνονται πολύ σκληρά αργότερα.

• Χάνουν χρόνο με ανθρώπους που δεν αξίζουν

Αυτό είναι κάτι που συμβαίνει σε όλη τη διάρκεια της ζωής ενός ανθρώπου, αλλά στα 20 ακόμη πιο συχνά. Σπαταλούν χρόνο σε εφήμερες φιλίες και αδιαφορούν για το να καλλιεργήσουν φιλίες που θα κρατήσουν μια ζωή.

• Δεν σπουδάζουν καθόλου ή δεν τολμούν τις σπουδές στο εξωτερικό

Το να επιλέξει κάποιος στα 20 του να μην σπουδάσει είναι σίγουρο ότι αποτελεί μια επιλογή για την οποία θα μετανιώσει πολλές φορές στη ζωή του. Οπως και για το ότι ενώ τον παρακαλούσαν να πάει στο εξωτερικό να συνεχίσει τις σπουδές του, ότι είχε την ευκαιρία να το κάνει, αλλά δεν το έκανε γιατί... βαριόταν ή δεν ήθελε να χάσει τους φίλους του.

• Μένουν σε κακές σχέσεις

Μπορεί για κάποιον στα 20 το να μένει σε μια κακή σχέση να φαντάζει ως μια επιλογή που δεν θα έχει καμία επίπτωση στη ζωή του, ωστόσο τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Τα χρόνια περνούν πιο γρήγορα απ ότι μπορεί να φανταστεί κανείς και οι ευκαιρίες χάνονται.

πηγη

Αυτά είναι τα τέσσερα μεγάλα λάθη μας κατά τον Νίτσε

Στο βιβλίο του «Λυκόφως των ειδώλων» ο Νίτσε αναφέρει τέσσερα μεγάλα λάθη που κάνουν οι άνθρωποι. Είναι τα εξής:

Το λάθος της σύγχυσης αιτίας και αποτελέσματος. Δεν υπάρχει πιο επικίνδυνο λάθος από το μπέρδεμα της αιτίας με το αποτέλεσμα. Το ονομάζω πραγματική διαφθορά του λογικού. Κι όμως τούτο το λάθος εντάσσεται στις αρχαιότερες και στις νεότερες συνήθειες της ανθρωπότητας: είναι καθαγιασμένο και φέρει το όνομα της «θρησκείας» ή της «ηθικής». Οποια πρόταση διατυπωθεί από τη θρησκεία και την ηθική το περιέχει. Οι ιερείς και οι νομοθέτες ηθικών κανόνων είναι οι γεννήτορες τούτης της διαφθοράς του λογικού

Το λάθος της ψευδούς αιτιότητας. Οι άνθρωποι πάντα πίστευαν ότι γνωρίζουν τί είναι μια αιτία: από που παίρναμε όμως τη γνώση μας - ή ακριβέστερα, την πίστη μας ότι είχαμε αυτήν τη γνώση; Από τη σφαίρα των περίφημων «εσωτερικών γεγονότων», από τα οποία κανένα δεν αποδείχτηκε μέχρι σήμερα πως είναι όντως γεγονός. Πιστεύαμε ότι είμασταν αιτιώδεις στην πράξη της θέλησης: νομίζαμε πως τουλάχιστον εδώ συλλαμβάναμε την αιτιότητα επί το έργον. Δεν υπήρχε καμιά αμφιβολία πως όλα τα προηγούμενα μιας πράξης, οι αιτίες της, έπρεπε να αναζητηθούν στη συνείδηση, και πως θα βρίσκονταν εκεί αν πράγματι αναζητούνταν - με τη μορφή «κινήτρων»: αλλιώς κανείς δεν θά 'ταν ελεύθερος και υπεύθυνος για την πράξη αυτή. Τέλος, ποιος θα αρνιόταν ότι μια σκέψη προκαλείται από μια αιτία; Οτι το εγώ γίνεται αίτιο της σκέψης;

Το λάθος των φανταστικών αιτιών. Για να αρχίσουμε με τα όνειρα: κατόπιν εορτής, μια αιτία τοποθετείται λαθραία κάτω από μια αίσθηση (λόγου χάρη, την αίσθηση που δημιουργείται από το μακρινό πυροβολισμό ενός κανονιού) - συχνά η αιτία αυτή είναι ένα ολοκληρωμένο μυθιστόρημα όπου κεντρικό πρόσωπο είναι ακριβώς αυτός που ονειρεύεται. Η αίσθηση διαρκεί στο μεταξύ, μ' ένα είδος αντήχησης: περιμένει, ώσπου να της επιτρέψει το αιτιώδες ένστικτο νά 'ρθει στην πρώτη σειρά, όχι πια σαν τυχαίο συμβάν, αλλά σαν «νόημα». Ο πυροβολισμός του κανονιού παρουσιάζεται μ’ έναν αιτιώδη τρόπο, μέσα σε μια φαινομενική αντιστροφή του χρόνου. Αυτό που είναι πραγματικά τελευταίο, το κίνητρο, βιώνεται πρώτο -συχνά με εκατοντάδες λεπτομέρειες που περνούν σαν αστραπή - και ο πυροβολισμός ακολουθεί... Τι συνέβη; Οι παραστάσεις που δημιουργήθηκαν από μια ορισμένη κατάσταση θεωρήθηκαν λανθασμένα αιτίες της.

Το λάθος της ελεύθερης θέλησης. Σήμερα δε νιώθουμε καμιά λύπηση για την έννοια της «ελεύθερης θέλησης»: ξέρουμε πολύ καλά τι είναι - το πιο ολοκληρωμένο κατασκεύασμα των θεολόγων που θέλει να κάνει «υπεύθυνη» την ανθρωπότητα με τη δική τους έννοια, δηλαδή να την κάνει να εξαρτάται απ' αυτούς. Δίνω εδώ μόνο την ψυχολογία κάθε «απόπειρας υπευθυνοποίησης»...

.........

Παντού όπου αναζητούνται ευθύνες, εκείνο που λειτουργεί συνήθως είναι το ένστικτο της επιθυμίας για κρίση και για τιμωρία. Το γίγνεσθαι χάνει την αθωότητά του όταν οποιοσδήποτε συγκεκριμένος τρόπος ύπαρξης αποδίδεται στη θέληση, σε σκοπούς, σε υπεύθυνες πράξεις: η θεωρία της θέλησης επινοήθηκε ουσιαστικά για το σκοπό της τιμωρίας, δηλαδή της επιθυμίας για εύρεση ενόχων. Ολόκληρη η παλιά ψυχολογία, η ψυχολογία της θέλησης, καθορίστηκε από το γεγονός ότι οι προπάτορές της, οι ιερείς που ήταν επικεφαλής των παλιών κοινοτήτων, ήθελαν να δημιουργήσουν για τους εαυτούς τους το δικαίωμα να τιμωρούν - ή ήθελαν νά δημιουργήσουν τούτο, το δικαίωμα για το Θεό... Οι άνθρωποι θεωρούνταν «ελεύθεροι» ώστε να μπορούν να κρίνονται και να τιμωρούνται - ώστε να μπορούν να γίνονται ένοχοι: κατά συνέπεια, κάθε πράξη έπρεπε να θεωρηθεί ηθελημένη, και η καταγωγή κάθε πράξης έπρεπε να θεωρηθεί πως βρισκόταν μέσα στη συνείδηση

.........

Τι μπορεί νά 'ναι η θεωρία μας; Η θεωρία μας είναι ότι κανείς δεν απονέμει στον άνθρωπο τις ιδιότητες του - ούτε ο Θεός, ούτε η κοινωνία, ούτε οι γονείς και οι πρόγονοί του, ούτε ο εαυτός του. (Η ανοησία της τελευταίας ιδέας διδάχτηκε ως «νοητή ελευθερία» από τον Καντ - ή ίσως κι από τον Πλάτωνα). Κανείς δεν είναι λοιπόν υπεύθυνος για το ότι είναι έτσι, για το ότι είναι φτιαγμένος με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ή για το ότι βρίσκεται σ' αυτές τις συνθήκες ή σ' αυτό το περιβάλλον. Η αδυσώπητη μοίρα της ουσίας του δεν πρέπει να διαχωρίζεται από την αδυσώπητη μοίρα αυτού που υπήρξε και αυτού που θα υπάρξει. Ο άνθρωπος δεν είναι το αποτέλεσμα κάποιας ειδικής επιδίωξης, μιας θέλησης, ενός σκοπού' ούτε είναι το αντικείμενο μιας απόπειρας προσέγγισης ενός «ιδανικού ανθρώπου» ή μιας «ιδανικής ευτυχίας» ή μιας «ιδανικής ηθικής». Είναι παράλογο να θέλουμε να αναθέσουμε την ουσία κάποιου στον ένα ή στον άλλο σκοπό. Επινοήσαμε την έννοια του «σκοπού»: στην πραγματικότητα δεν υπάρχει σκοπός.

Ο καθένας μας είναι αναγκαίος, είναι κομμάτι του μοιραίου, ανήκει στο όλον, είναι μέσα στο όλον δεν υπάρχει τίποτε που να μπορεί να κρίνει, να μετρήσει, να συγκρίνει ή να καταδικάσει το «είναι» μας, γιατί κάτι τέτοιο θα σήμαινε πως θα έκρινε, θα μετρούσε, θα σύγκρινε ή θα καταδίκαζε


πηγη

«Βιομηχανία» υπερ... ταχείας αχρήστευσης προϊόντων!!

Πρόκειται για την προγραμματισμένη αχρήστευση, μια τακτική που οι μεγάλες εταιρείες υιοθέτησαν ήδη από τις αρχές του 20ού αιώνα. Εξαιτίας αυτής, οι λάμπες σήμερα έχουν διάρκεια ζωής παρόμοια εκείνης που είχαν την εποχή του Έντισον. Μέχρι πρόσφατα, εάν χαλούσε η μπαταρία σε ένα iPod ο ιδιοκτήτης έπρεπε να αγοράσει νέα συσκευή. Οι δε κάλτσες νάιλον, θα ήταν πολύ ανθεκτικότερες και θα είχαν σωθεί… αμέτρητοι πόντοι σε γυναικείες κάλτσες. Οι εταιρείες προτίμησαν, όμως, να παράγουν προϊόντα με μικρότερη διάρκεια ζωής, ώστε να διασφαλίσουν ότι πάντα θα υπάρχουν αγοραστές. Πρόκειται ακριβώς για τη λογική της ανάπτυξης ως αυτοσκοπό, που κυριάρχησε τις τελευταίες δεκαετίες, προκάλεσε τα τεράστια οικολογικά προβλήματα που βιώνουμε και οδήγησε τελικά στη σημερινή κρίση υπερπαραγωγής. Εναλλακτικός δρόμος υπάρχει, υποστηρίζουν οι οπαδοί της «απο-ανάπτυξης». Μήπως η κρίση εξελιχθεί σε ευκαιρία αλλαγής;

Λάμπες που φτιάχνονται για να καούν γρήγορα, εκτυπωτές που είναι προγραμματισμένοι να πάψουν να λειτουργούν ύστερα από προκαθορισμένο αριθμό εκτυπώσεων, iPod που πρέπει να πεταχτούν στα σκουπίδια επειδή τελείωσε η μπαταρία τους. Ακούγονται παράλογα κι όμως είναι όλα αληθινά, αποτελώντας χειροπιαστά παραδείγματα της πρακτικής της προγραμματισμένης αχρήστευσης (Planned obsolescence). Μιας «κακής συνήθειας» που η δυτική οικονομία την απέκτησε κάπου στις αρχές του 20ού αιώνα.

Μέχρι τότε, κυρίαρχη αντίληψη ήταν ότι τα προϊόντα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν καλύτερα: Να αγοράσεις ένα κουστούμι για να παντρευτείς και να θαφτείς με αυτό. Καθώς, όμως, οι παραγωγικές δυνατότητες αυξάνονταν, οι επιχειρήσεις χρειάζονταν όλο και περισσότερους καταναλωτές και η ανθεκτικότητα των προϊόντων δεν εξυπηρετούσε προς αυτή την κατεύθυνση. Το 1928, το έγκριτο περιοδικό του κλάδου της διαφήμισης Printer's Ink έγραφε ότι «ένα προϊόν που αρνείται να φθαρεί αποτελεί τραγωδία για την επιχείρηση».

Ένα χρόνο αργότερα, το κράχ του '29 πυροδότησε μια τεράστια κρίση υπερπαραγωγής. Στο αποκορύφωμά της, το 1932, ο διάσημος τότε χρηματιστής, Μπερνάρντ Λόντον ξεκίνησε εκστρατεία να γίνει υποχρεωτική διά νόμου η προγραμματισμένη αχρήστευση: Όλα τα προϊόντα θα είχαν ημερομηνία λήξης, μετά την οποία θα θεωρούνταν νομικώς νεκρά. Με τον τρόπο αυτό ήλπιζε να τονώσει την ζήτηση στην αγορά, αδυνατώντας να κατανοήσει ότι το πρόβλημα δεν ήταν στην απουσία αναγκών αλλά στην απουσία χρημάτων σε όσους είχαν ανάγκες.

Λίγα χρόνια νωρίτερα, πολυεθνικοί κολοσσοί συμφωνούσαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να μειώσουν τη διάρκεια ζωής των λαμπτήρων που παρήγαγαν. Μέχρι να ξεσπάσει ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, είχαν καταφέρει να την περιορίσουν κατά 60%. Ακόμα και σήμερα οι περισσότεροι λαμπτήρες έχουν μικρότερη διάρκεια ζωής από ότι προ 90 ετών!

Πολυεθνικές

Η πρακτική της προγραμματισμένης αχρήστευσης συνέχισε και μεταπολεμικά να υιοθετείται από πολυεθνικούς κολοσσούς. Η DuPont αμέσως μετά τον Πόλεμο αρχίζει την μαζική παραγωγή νάιλον. Οι νοικοκυρές ενθουσιάστηκαν με την αντοχή του νέου υλικού αλλά η εταιρεία τους επεφύλασσε μια έκπληξη: Ζήτησε από τους τεχνικούς της να κατασκευάσουν νήμα χαμηλότερης ποιότητας, ώστε από τις κάλτσες να χάνονται εύκολα «πόντοι». Μια αντίστοιχη κατάσταση περιγράφει η ταινία του 1951 «Ο άνθρωπος με το λευκό κουστούμι», όπου ένας επιστήμονας εφευρίσκει το άφθαρτο νήμα αλλά καταλήγει να τον κυνηγούν επιχειρηματίες και εργαζόμενοι.

Τις δεκαετίες που ακολούθησαν η πρακτική εξελίχθηκε. Πλέον την ακόρεστη αγοραστική διάθεση δεν τροφοδοτούσε η αχρήστευση των προϊόντων αλλά ο εθισμός στην κατανάλωση. Καλώς ήλθατε στην παντοκρατορία της διαφήμισης! Το μάρκετινγκ εξελίχθηκε σε επιστήμη, που μεταξύ άλλων διδάσκει ότι ο «κύκλος ζωής» ενός προϊόντος θα πρέπει να καθορίζεται όχι από τα φυσικά χαρακτηριστικά του αλλά από τις ανάγκες της εταιρείας να «ανακυκλώνει» τις πωλήσεις της. Οι λοιποί επιστήμονες που εμπλέκονται στην παραγωγική διαδικασία, οφείλουν απλά να προσδώσουν στο προϊόν τα χαρακτηριστικά που απαιτούν οι οικονομολόγοι.

Η ιδέα της από... ανάπτυξης

«Όποιος πιστεύει ότι η απεριόριστη ανάπτυξη συμβαδίζει με έναν πεπερασμένο πλανήτη, είναι ή τρελός ή οικονομολόγος» υποστηρίζει ο Γάλλος οικονομολόγος Σερζ Λατούς και συμπληρώνει: «Το δράμα είναι ότι σήμερα έχουν γίνει όλοι οικονομολόγοι».

Ο ίδιος προωθεί την ιδέα της «απο-ανάπτυξης» (de-growth), που αποσκοπεί στη μείωση της κατανάλωσης, της παραγωγής και του χρόνου εργασίας. Πρόκειται για μια νέα αντίληψη σχετικά με τη ζωή, για «μια κοινωνία στην οποία η ποιότητα βαραίνει περισσότερο από την ποσότητα, η συνεργασία επιβάλλεται στον ανταγωνισμό και η κοινωνική δικαιοσύνη θέτει στο περιθώριο τον οικονομισμό».

Προτάσσει τα κοινωνικά αγαθά απέναντι στη λογική της ιδιοκτησίας και της αλόγιστης κατανάλωσης, υπερασπίζεται τον ελεύθερο χρόνο σε αντίθεση με την ψυχαναγκαστική εργασία και την εμπορευματοποίηση των διαπροσωπικών σχέσεων, διεκδικεί τα πρωτεία του τοπικού έναντι του παγκόσμιου. Ο ίδιος ο καθηγητής Λατούς υποστηρίζει ότι «ο πλανήτης θα είναι πάντα πολύ μεγάλος για να καλύψει τις ανάγκες όλων αλλά πολύ μικρός για να καλύψει την απληστία κάποιων».

Το μεγαλύτερο τίμημα της διαρκώς αυξανόμενης παραγωγής αγαθών είναι η δημιουργία ισόποσων ποσοτήτων απορριμμάτων και αποβλήτων. Θεωρητικά το διεθνές δίκαιο απαγορεύει το εμπόριο αποβλήτων με φτωχές χώρες, ώστε αυτές να μην μετατραπούν σε σκουπιδότοπους του πλανήτη.

Στην πράξη, όμως, οι πολυεθνικές παρακάμπτουν τους περιορισμούς, αποστέλλοντας τα άχρηστα αγαθά με την ετικέτα του «μεταχειρισμένου» και της «δωρεάς». Εκτιμάται ότι σήμερα στην Γκάνα, πάνω από το 80% των ηλεκτρονικών συσκευών που εισάγονται δεν είναι εφικτό να επισκευαστούν.

Η τεχνολογία σήμερα θα επέτρεπε τα προϊόντα να μην κατέληγαν άχρηστα σε χωματερές αλλά να είναι πλήρως ανακυκλώσιμα. Ο καθηγητής Χημείας, Μίκαελ Μπράουνγκαρτ, γνωστός από ακτιβισμούς που έκανε για λογαριασμό της Greenpeace, υποστηρίζει ότι ο ίδιος μπορεί να παράγει ρούχα που αφού χρησιμοποιηθούν, μπορεί κανείς ακόμα και να τα φάει!

Χωρίς μειονεκτήματα

Υπό τις συνθήκες που βιώνει σήμερα η παγκόσμια οικονομία και πρωτίστως η Ελλάδα, η όλη συζήτηση ίσως φαντάζει άκαιρη. Κι όμως σήμερα είναι περισσότερο επίκαιρη από ποτέ: Η κατάρρευση ενός παραγωγικού υποδείγματος δημιουργεί τις καλύτερες συνθήκες για να μπει στη θέση του ένα καινούριο, που δεν θα έχει τα μειονεκτήματα του παλιού. Δηλαδή, δεν θα ξοδεύει αλόγιστα τους πόρους και δεν θα μετατρέπει σε αυτοσκοπό την ανάπτυξη, οδηγώντας τελικά σε καταστροφικές κρίσεις όπως η σημερινή.

Apple: Οταν χαλάσει η μπαταρία, πετάμε το iPod

Οπαδός της προγραμματισμένης αχρήστευσης και ο Στιβ Τζομπς

Η εικόνα της Apple διεθνώς είναι αυτή μιας σύγχρονης εταιρείας υψηλής τεχνολογίας, που τρέφει ιδιαίτερο σεβασμό για τους καταναλωτές αλλά και το περιβάλλον. Έχοντας όλα αυτά κατά νου, οι πελάτες της Apple ένιωσαν μεγάλη έκπληξη όταν, στις αρχές της περασμένης δεκαετίας, πληροφορούνταν από την εταιρεία ότι δεν μπορούν να αλλάξουν την μπαταρία στο καινούριο τους iPad. Οι συσκευές είχαν κυκλοφορήσει στις ΗΠΑ 1-2 χρόνια νωρίτερα και ήδη είχαν ήδη πωληθεί πάνω από 3 εκατ. συσκευές.

Η μπαταρία λιθίου που περιείχαν άρχισε να χαλάει σε κάποιες από αυτές, αλλά η εταιρεία υποστήριζε ότι δεν συμφέρει να αντικατασταθεί. Ο ιδιοκτήτης θα έπρεπε να αγοράσει καινούριο iPad.Ένας εκνευρισμένος καταναλωτής αποφάσισε να δημιουργήσει στο διαδίκτυο τη σελίδα www.ipodsdirtysecret.com.

Καθώς η μπαταρία τελείωνε σε όλο και περισσότερες συσκευές, μέσα σε λίγους μήνες είχε πάνω από 5 εκατομμύρια επισκέπτες. Μία δικηγόρος αποφάσισε να συντονίσει τους καταναλωτές και να μηνύσει την Apple εκ μέρους τους, στο πρόσωπο του Andrew Westley. Η υπόθεση έμεινε στη Ιστορία ως Westley εναντίον Apple. Το Δικαστήριο ανάγκασε την πολυεθνική εταιρεία να προσφέρει αναλυτική ενημέρωση για τα τεχνικά χαρακτηριστικά των μπαταριών που χρησιμοποιεί. Από αυτά προέκυψε ότι οι μπαταρίες του iPod είχαν επίτηδες μικρή διάρκεια ζωής. Υπήρχε, μάλιστα, μια ακόμα λεπτομέρεια, που στην πορεία του χρόνου θα αποδεικνυόταν τραγική σύμπτωση - κατασκευάζονταν στη Φουκοσίμα.

Το 2005 η Apple αποδέχθηκε οι δύο πλευρές να προχωρήσουν σε συμβιβασμό. Δεσμεύτηκε εφεξής να προσφέρει διετή εγγύηση στις μπαταρίες και να δημιουργήσει ειδική υπηρεσία αντικατάστασης μπαταριών. Δέχθηκε, επίσης, να αποζημιώσει όσους είχαν ήδη iPad. Ήταν μια μικρή νίκη των καταναλωτών ενάντια στην πρακτική της προγραμματισμένης αχρήστευσης, που φαίνεται ότι παρέσυρε ακόμα και τον Στιβ Τζομπς.

Η ιστορία της Narva

«Ετσι, θα μείνετε χωρίς δουλειά»
Στην Ανατολική Ευρώπη, ο διαφορετικός τρόπος οργάνωσης της οικονομίας δεν δημιουργούσε την ανάγκη για πρακτικές προγραμματισμένης αχρήστευσης. Το πρόβλημα στις οικονομίες του ανατολικού μπλοκ ήταν η έλλειψη πρώτων υλών και η αναποτελεσματική οργάνωση της παραγωγής. Κατά συνέπεια το θέμα ήταν η ανεπαρκής παραγωγή και όχι η υπερπαραγωγή.

Στην Ανατολική Γερμανία υπήρχε, μάλιστα, νόμος που επέβαλε ως ελάχιστη διάρκεια λειτουργίας των μεγάλων οικιακών συσκευών (πλυντήρια, ψυγεία) τα 25 χρόνια. Ως αποτέλεσμα, ακόμα και σήμερα στο Βερολίνο υπάρχουν ψυγεία από την εποχή πριν από την πτώση του Τείχους. Στη πλειονότητά τους είναι ανατολικογερμανικά.

Το 1981 η εταιρεία Narva από την Αν. Γερμανία παρουσίασε, στη διεθνή Έκθεση του Ανόβερο, έναν λαμπτήρα μακράς διάρκειας. Σκοπός ήταν να βρεθούν συνεργάτες στη Δύση, ώστε η εταιρεία να πραγματοποιήσει εξαγωγές. Οι εκπρόσωποι της Narva δεν περίμεναν την αντίδραση των δυτικών: «Θα μείνετε χωρίς δουλειά». Οι Ανατολικογερμανοί απάντησαν ότι «με αυτό τον τρόπο κάνουμε οικονομία σε πρώτες ύλες και άρα διατηρούμε τις δουλειές μας». Τελικά, όμως, αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στην Ανατολική Γερμανία άπραγοι – δηλαδή χωρίς να βρουν αγοραστές.

Το 1989, μετά την πτώση του Τείχους, η Narva απλά αφέθηκε να κλείσει. Μέχρι πρόσφατα την εταιρεία θύμιζε μόνο ο περίφημος «πύργος της Narva», όπου στεγάστηκαν τα γραφεία της εταιρείας και προηγουμένως υπήρξε (αρχές του 20ού αιώνα) το υψηλότερο κτίριο του Βερολίνου. Τα τελευταία χρόνια η εταιρεία έχει ξαναεμφανιστεί και προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τις νέες τεχνολογίες, χωρίς βέβαια να διαθέτει το μέγεθος και τα μέσα του παρελθόντος.

Η κατάρα των εκτυπωτών (και πως να την νικήσετε)

Ένα παράδειγμα προγραμματισμένης αχρήστευσης που έχουν βιώσει οι περισσότεροι χρήστες υπολογιστών αφορά τους εκτυπωτές. Μετά από έρευνες εκνευρισμένων καταναλωτών, αποδείχθηκε ότι πολλοί από αυτούς φέρουν ένα τσιπ τύπο EEPROM, που μπορεί να αποθηκεύει τον αριθμό των εκτυπώσεων. Όταν ο εκτυπωτής υπερβεί κάποιο προκαθορισμένο όριο, ο εκτυπωτής κλειδώνει.
Το ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι ότι υπάρχουν προγραμματιστές που έχουν δημιουργήσει λογισμικό, το οποίο ακυρώνει αυτή τη λειτουργία, δίνοντας εντολή στο τσιπ να μηδενίσει τον αριθμό των εκτυπώσεων που έχουν γίνει. Το λογισμικό υπάρχει ελεύθερο στο διαδίκτυο και όντως μπορεί να… αναστήσει εκτυπωτές.

Μια μυστική συνάντηση στη Γενεύη

Καρτέλ «Φοίβος»: Οι λαμπτήρες (δεν πρέπει) να είναι... παντοτινοί
Στα κόμικς ο ηλεκτρικός λαμπτήρας συμβολίζει την εμφάνιση μιας νέας ιδέας. Στην πραγματικότητα, όμως, ο κλάδος παραγωγής λαμπτήρων υπήρξε από τους πρώτους όπου η πρακτική της προγραμματισμένης αχρήστευσης ανάγκασε στους επιστήμονες να… εφεύρουν χειρότερα προϊόντα. Όταν το 1881 ο Τόμας Έντισον παρουσίασε τον πρώτο λαμπτήρα προς πώληση, η προβλεπόμενη διάρκεια ζωής του ήταν 1.500 ώρες. Με την πάροδο των ετών η τεχνολογία βελτιώθηκε και λίγο μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, οι μεγαλύτερες εταιρείες διαφήμιζαν λαμπτήρες που διαρκούσαν 2.500 ώρες. Την προπαραμονή, όμως, των Χριστουγέννων του 1924, έγινε μια μυστική συνάντηση στη Γενεύη που θα τα άλλαζε όλα.

Το καρτέλ

Στη συνάντηση αυτή, εκπρόσωποι των κολοσσών του κλάδου από όλο τον κόσμο συμφώνησαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους. Η αμερικανική General Electrics, η ολλανδική Phillips, η γερμανική Osram, η γαλλική Compagnie des Lampes, η ουγγρική Tungsram και η βρετανική Associated Electrical Industries συμφώνησαν να δημιουργήσουν το καρτέλ «Φοίβος». Στόχος του ήταν να ελέγξει την παγκόσμια παραγωγή, ώστε καμία επιχείρηση να μην παράγει λαμπτήρες που διαρκούν πάνω από 1.000 ώρες.

Τα μέλη του καρτέλ πλήρωναν πρόστιμο αν οι λαμπτήρες τους λειτουργούσαν περισσότερο από το προκαθορισμένο όριο. Το 1929 κατέληξαν, μάλιστα, σε συγκεκριμένο πίνακα για το ύψος του προστίμου (σε ελβετικά φράγκα), ανάλογα με τις ώρες υπέρβασης του ορίου. Αν και αρχικά είχε συμφωνηθεί το καρτέλ να λειτουργήσει μέχρι το 1955, το ξέσπασμα το Β' Παγκοσμίου Πολέμου ανέτρεψε τα σχέδια. Οι εταιρείες είχαν ήδη επιτύχει, όμως, οι λαμπτήρες να λειτουργούν το πολύ 1.000 ώρες.

Μεταπολεμικά το καρτέλ έκανε και πάλι την εμφάνισή τους, με νέο όνομα (International Energy Cartel) το οποίο μάλιστα άλλαξε αρκετές φορές στη συνέχεια. Σήμερα η τεχνολογία θα επέτρεπε στους λαμπτήρες να λειτουργούν ακόμα και για 100.000 ώρες. Οι λαμπτήρες τεχνολογίας LED μπορούν να διαρκέσουν έως και 25 χρόνια. Στην αγορά κυριαρχούν, όμως, λαμπτήρες με διάρκεια ζωής ίδια με εκείνη που είχε η λάμπα του Έντισον: 1.500 ώρες.

H λάμπα του Λίβερμορ
Υπάρχουν, βέβαια, ακόμα μερικοί μάρτυρες των δυνατοτήτων που είχε η ανθρωπότητα εδώ και έναν αιώνα. Μέχρι σήμερα συνεχίζουν να λειτουργούν μερικοί λαμπτήρες που είχαν παραχθεί πριν δημιουργηθεί το καρτέλ. Η πλέον γνωστή περίπτωση αφορά των λαμπτήρα που καίει στο πυροσβεστικό τμήμα του Λίβερμορ, στην Καλιφόρνια. Ο λαμπτήρας κατασκευάστηκε στο Σέλμπι του Οχάιο το 1895. Το νήμα πυράκτωσης που τον αποτελεί το ανακάλυψε κάποιος Άντολφ Σαλέ, ο οποίος όμως πήρε τις λεπτομέρειες της ανακάλυψης στον… τάφο του. Η λάμπα στο Λίβερμορ φέρεται να τοποθετήθηκε το 1901 και έκτοτε είναι συνήθως αναμμένη. Το 1972 οι κάτοικοι αντιλήφθηκαν το εξαιρετικό γεγονός και έκτοτε η λάμπα έχει μετατραπεί σε σημείο αναφοράς της πόλης. Το 2001, μάλιστα, πάνω από 800 άτομα συμμετείχαν στους εορτασμούς για τα 100ά γενέθλια της λάμπας. Τα τελευταία χρόνια έχει τοποθετηθεί κάμερα που καταγράφει τη λειτουργία της και… φιλοδοξεί να καταγράψει την στιγμή που θα σβήσει η λάμπα. Μέχρι σήμερα, πάντως, έχουν ήδη χαλάσει δύο κάμερες, αλλά η λάμπα συνεχίζει να λειτουργεί.

πηγη

Ο ¨ΤΑΦΟΣ¨ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΤΑΦΟΣ...

Σύμφωνα με τον ερευνητή Βασίλειο Βασιλάκο εκ της Τραπεζοντής Σπάρτης στο βιβλίο του «Οι μύστες του Ταϋγέτου» αναφέρει:«Ελληνικό κράτος καλείται το τμήμα της γης που αποτελείται από υψηλές & αιχμηρές κορυφές επί το πλείστον πετρώδεις για την δημιουργία σκιών και κατ΄επέκταση θρησκειών».


Σύμφωνα με την πολυετή έρευνα και τα ευρήματα του (πλήθος κτερισμάτων και αποδεικτικών αρχαιολογικών στοιχείων που επιβεβαιώνουν την θεωρία του), το 25.000 π.Χ. ένα διαστημόπλοιο με το όνομα «Τάλετον» προσγειώθηκε στην κορυφή του Ταΰγετου που έχει σχήμα τέλειας πυραμίδας.


Οι αστρικοί ταξιδιώτες αναζητούσαν μια τέλεια πυραμίδα, όπου με βάση την σκιά της και τις αστρικές καθετοποιήσεις θα έδιναν χρησμούς για να φτιαχτούν οι πόλεις και τα ιερά όλου του πλανήτη.



Από την λέξη σκιά προέρχεται και η λέξη θρησκεία, που ασφαλώς δεν έχει καμία σχέση με την σημερινή έννοια της θρησκείας. Η σκιά της πυραμίδας ήταν ιερή και απαγορεύονταν να αλλοιωθεί το σχήμα της, γι΄αυτό και η λέξη θρη-σκια, σημαίνει: «θύω την σκιά», θυσιάζω στην σκιά για να κρατήσω σταθερό τον χρησμό.


Η έννοια του χρησμού (μήνυμα-πληροφορία)ήταν η επισημοποίηση προς τους ανθρώπους του καταλληλότερου σημείου για να κατασκευάσει πόλεις και ιερά.


Η μεταβίβαση του χρησμού γινόταν μόνο με οπτική επαφή από κορυφή σε κορυφή ανάμεσα στα ιερατεία. Το όνομα της νέας περιοχής ή της πόλης δινόταν με βάση ποιο Άστρο ή Αστερισμό ευθυγραμμίζονταν (καθετοποίηση).


Π.χ. το σημείο ΕΝΑ του πλανήτη (όσο αφορά τις ευθυγραμμίσεις – χρησμούς) ήταν ο Ταΰγετος (= ταγεύω την γη, την εξουσιάζω).


Από εκεί πήρε ¨χρησμό¨ η κορυφή του Ολύμπου, το σημείο ΔΥΟ ( πόλη Δίον), και μετά πήρε ¨χρησμό¨ το σημείο ΤΡΙΑ ή αλλιώς ΤΡΟΙΑ ήΙΛΙΟΝ.


Μεταξύ τους τα τρία σημεία κάνουν ένα ορθογώνιο τρίγωνο (εικόνα 2).


Ανάμεσα στο σημείο ΕΝΑ (Ταΰγετος) και σημείο ΔΥΟ (Δίον), υπάρχουν οι Δελφοί και συγκεκριμένα το ακριβές μέσο σημείο της απόστασης (χρυσή τομή), είναι το χωριό «Χρυσό» 5 χλμ νοτιο-δυτικά των Δελφών.


Η ευρύτερη περιοχή επειδή είναι αμφι & ισα των δυο πρώτων χρησμοδοτικών σημείων ονομάστηκε Άμφισσα.


Λίγο πιο κάτω γεωγραφικά η πόλη Γαλαξίδι πήρε το όνομα της επειδή το 12,000 π.Χ. ευθυγραμμίζονταν με τον γαλαξία της Ανδρομέδας!


Δεν είναι τυχαίο ότι στην δυτική ήπειρο, την Αμερική και συγκεκριμένα στο Μέξικο, υπάρχει μια κορυφή βουνού σε κατάληξη τέλειας πυραμίδας που ονομάζεται¨ΕΛ ΤΑΓΙΝ¨, (Ταΰγετος).




Ας πάμε τώρα στην ΑΜΦΙΠΟΛΗ να αναλύσουμε το όνομα και να καταλάβουμε τελικά τι συμβαίνει εκεί.
Αμφι – πόλη --> αμφι – πόλος, δηλαδή πόλος ή σημείο με διττή Φύση ή έννοια διπλής διαδρομής (όπως Άμφισσα). Όπως θα δείτε στην κάτωθι εικόνα...

...από το σημείο ΔΥΟ (Όλυμπος), ο χρησμός (πληροφορία) περνά (οπτικά) μέσα από τα δυο πρώτα πόδια της Χαλκιδικής, μετέπειτα διασχίζει το Αιγαίο, καταφθάνει στην νήσο Λήμνο και καταλήγει απέναντι στο σημείο ΤΡΙΑ (Ίλιον).


Επειδή όμως η απόσταση από το δεύτερο πόδι της Χαλκιδικής μέχρι την Λήμνο είναι αρκετά μεγάλη, αφού μεσολαβεί το αιγαίο πέλαγος, χρησμοδότησαν (δρομολόγησαν) μια εναλλακτική διαδρομή μέσα από τις κορυφές της βορείου Ελλάδος κα κατέλεξαν στην περιοχή της σημερινής Αμφίπολης, όπου κατασκεύασαν την ομώνυμη πόλη.


Από την Αμφίπολη ο χρησμός όδευε προς Θάσο – Σαμοθράκη – Ίμβρο και κατέληγε στην ΤΡΟΙΑ, μέσα από τις κορυφές των βουνών των νησιών, που είχαν μικρή απόσταση μεταξύ τους και εξυπηρετούσε ευκολότερα στην μεταφορά του χρησμού.



Η Αμφίπολη είναι σημαντική γιατί ήταν παραθαλάσσια περιοχή και ήταν το τελευταίο χερσαίο χρησμοδοτικό ιερατικό κέντρο πριν περάσει¨ το μήνυμα στα νησιά και στον αντίποδα του Αιγαίου.


Αμφί-πολη/πόλο ονομάστηκε γιατί αφενός ήταν μια εναλλακτική διαδρομή μεταφοράς του χρησμού μεταξύ των σημείων Δυο & Τρία και αφετέρου το ιερατείο της Αμφιπόλεως μπορούσε να λάβει και να δώσει χρησμό τόσο από το σημείο ΔΥΟ όσο και από το σημείο ΤΡΙΑ αφού διατηρούσε αμφί-δρομη σχέση μεταξύ δεύτερου και τρίτου σημείου αναφοράς.



Η απόσταση της Αμφίπολης απο το όρος Σάος της Σαμοθράκης είναι ίδια με την απόσταση της κορυφής του Ολύμπου.







Λόγω του χαμηλού υψόμετρου όντας παραθαλάσσιο μέρος και έλλειψης υψηλών κορυφών κοντά στην θάλασσα, κατασκεύασαν μια πυραμίδα με ύψος τουλάχιστον 150 μέτρων (τώρα έχει απομείνει με ύψος 125 μέτρα περίπου) και τοποθέτησαν το ιερατείο απέναντι από τον γεωμετρικό όγκο ώστε να επιβλέπουν την σκιά του και να ¨θύουν¨ εκεί για να κρατούν τον χρησμό όπως πίστευαν.


Ο λεγόμενος ¨τάφος¨ της Αμφίπολης, μόνο τάφος δεν είναι. Είναι ο χώρος του ιερατείου που μελετούσε τις σκιά της πυραμίδας με βάση τον ήλιο, (ηλίδα) την σελήνη (σελίδα) και τα αστέρια (αστρίδα).


Γι΄αυτό τον λόγο πίστευαν ότι η σφίγγα σαν σύμβολο είχε απόκρυφες δυνάμεις και μπορούσε να κρατήσει την ιερότητα του χώρου σταθερή (σκία) ώστε να μπορεί το ιερατείο να χρησμοδοτεί από εκεί και στο μέλλον.


Στον χώρο των ανασκαφών βρεθήκαν σφίγγες που επιβεβαιώνουν ότι δεν είναι τάφος αλλά ιερός μυητικός χώρος. Το ίδιο συμβαίνει και στην Αίγυπτο.


Εκεί δεν έχει βουνά ή κορυφές ψηλές και σταθερές για να μελετήσουν την σκιά του Ήλιου, της Σελήνης και των Άστρων (νοητικώς), οπότε κατασκεύασαν τις πυραμίδες μαζί με την σφίγγα για να κρατά τον χρησμό σταθερό. Αν δείτε τις παρακάτω εικόνες θα διαπιστώσετε ότι:






Το κέντρο της πυραμίδας που είναι πίσω από την σφίγγα έχει απόσταση 630 μέτρα, αλλά και η πυραμίδα της Αμφίπολης από το ιερό που βρεθήκαν οι σφίγγες έχει πάλι την ιδία απόσταση!


Οι σφίγγες τοποθετούνταν σε τέτοια απόσταση από τις πυραμίδες με βάση την σκιά του γεωμετρικού τους σχήματος στα ηλιοστάσια του έτους.


Από εκεί αντιλαμβανόμαστε ότι εφόσον οι σφίγγες της Αμφίπολης και της Αιγύπτου ισαπέχουν από την αντίστοιχες πυραμίδες τους, άρα το ύψος της πυραμίδας του Αμφίπολης ήταν ίδιο με του Χεφρήνου!




Στον χώρο των ανασκαφών δεν πρόκειται να βρεθεί κανένας νεκρός ούτε ήρωας της αρχαιότητας, και αν βρεθεί θα είναι γιατί μετέπειτα κάποιοι χρησιμοποίησαν των χώρο σαν τάφο.


Σε καμία περίπτωση δεν κατασκευάστηκε αυτός ο χώρος για την ταφή κάποιου μεγάλου άντρα, αλλά είναι αφιερωμένος στον θεό ήλιο, όχι τον δικό μας αλλά στον ΒΑΣΙΛΙΣΚΟ.



Ο βασιλίσκος από μυθολογικής πλευράς ήταν ένα απ' τα χειρότερα τέρατα που έχει πλάσει η φαντασία του ανθρώπου.


Στις πρώτες αναπαραστάσεις του έμοιαζε με ένα μικρό φίδι με λοφίο, που μπορούσε να σκοτώσει με το δηλητήριο του αλλά και με το ίδιο του το βλέμμα, καθώς πίστευαν πως μπορεί να βάλει φωτιά ή να πετρώσει κάποιον ή κάτι όταν το κοιτάει.


Ο μόνος τρόπος για να σκοτώσει κανείς βασιλίσκο ήταν να του δείξει το είδωλό του σε έναν καθρέφτη ή να τον βάλει να ακούσει το λάλημα ενός κόκορα.


Το μόνο ζώο όμως που μπορούσε να σκοτώσει το τρομερό τέρας αυτό ήταν η μικροσκοπική νυφίτσα, καθώς είχε ανοσία στο βλέμμα και το δηλητήριό του.







Αστρονομικά όμως είναι το λαμπρότερο αστέρι του αστερισμού του Λέοντα (Leon A) με τη λατινική ονομασία Regulus.


Το όνομα Βασιλίσκος σημαίνει «μικρός βασιλιάς» και προέκυψε από την πίστη ότι ο συγκεκριμένος αστέρας κυβερνούσε τις ουράνιες υποθέσεις.


Ο Βασιλίσκος είναι τριπλός αστέρας, με δύο αμυδρούς συνοδούς που σχηματίζουν διπλό σύστημα.


Είναι το αστέρι που ευθυγραμμίζεται (καθετοποιείται) με τον ιερό της Αμφίπολης, γι΄αυτό συναντούμε τον πανίσχυρο και μεγαλόπρεπη λέοντα που πάρθηκε από τον χώρο του και έχει στηθεί εδώ και δεκαετίες σε λάθος σημείο.


Υπολείπονται να βρεθούν δυο ακόμη μικρότεροι λέοντες και διάφορα γεωμετρικά και αστρονομικά ευρήματα, καθώς και τύμβους στον θεό ήλιο.











πηγη

Ανεξήγητες εξαφανίσεις λόχων ακόμη και ολόκληρων ταγμάτων!

Ένας από τους πιο διάσημους γρίφους της ιστορίας αποτελεί η εξαφάνιση της Ένατης Λεγεώνας, που χάθηκε στην..

ομίχλη της Βρετανίας στη ρωμαϊκή εποχή.

Την ιστορία αυτή των πέντε χιλιάδων επίλεκτων στρατιωτών της Ρώμης έφερε ξανά στο προσκήνιο μία ταινία, η οποία βασίζεται στο διάσημο μύθο της ρωμαϊκής Βρετανίας. Ο καθηγητής από το πανεπιστήμιο του Bournemouth, ο Miles Russell, δίνει τη δική του εκδοχή λέγοντας:




Οι επίλεκτοι στρατιώτες έπεσαν θύματα μιας βάρβαρης ενέδρας. Μάλιστα, συνδέει την εξέλιξη της ενέδρας με τη χάραξη των συνόρων μεταξύ Αγγλίας και Σκωτίας. Αν το καλό σκεφτεί κάποιος φαίνεται πως έχει δίκιο μα δεν βρέθηκαν πουθενά τα πτώματα! Δεν ήταν λίγα ήταν 5.000 άνδρες, μην ξεχνάμε επίλεκτοι!! Από αυτούς δεν βρέθηκε ούτε λόγχη, ασπίδα, ή κάτι που να πρόδιδε ότι εκεί έγινε κάποια μάχη…. σαν να άνοιξε η γη και να τους κατάπιε!




Η Ένατη Λεγεώνα ξεκίνησε το ταξίδι της προς το βορρά για να καταπνίξει μια εξέγερση. Ήταν άρτια εκπαιδευμένοι και εξοπλισμένοι στρατιώτες εναντίον μιας ομάδας άτακτων Βρετανών πολεμιστών. Η άποψη ότι αυτοί οι κατατρεγμένοι πολεμιστές κατάφεραν να εξαφανίσουν τη λεγεώνα, στήνοντας μια επιτυχημένη ενέδρα, περνάει θετικά στο συλλογικό ασυνείδητο τόσο των Άγγλων όσο και των Σκωτσέζων, καθώς πρόκειται για μια αντίστοιχη περίπτωση μάχης «Δαβίδ εναντίον Γολιάθ».




Για τους Σκωτσέζους μάλιστα μια ενδεχόμενη σφαγή της Ένατης Λεγεώνας αποτελεί μια ακόμα σελίδα θριάμβου στην ιστορία τους για την απόκτηση εθνικής ταυτότητας, ακόμα και ως συνέχεια της παράδοσης του Braveheart, δηλαδή μιας ιστορίας αντίστασης και μάχης για την ελευθερία κατά ενός πανίσχυρου εχθρού.




Σύμφωνα με τον καθηγητή, το τελευταίο ίχνος των λεγεωνάριων εντοπίζεται στο York, όπου σε μια ρωμαϊκή επιγραφή αναγράφεται ότι η Ένατη Λεγεώνα επισκεύασε ένα πέτρινο φρούριο, το 108 μ.Χ.

Εκείνη την εποχή, κατά την οποία αυτοκράτορας της Ρώμης ήταν ο Αδριανός, βίαιες εξεγέρσεις ξεσπούσαν στο έδαφος της Βρετανίας και κατά τα φαινόμενα η Ένατη Λεγεώνα έφερε την ευθύνη για την κατάπνιξή τους.




Μετά την εξαφάνισή της σε κάποια θανατηφόρα ενέδρα (;), ο Αδριανός θορυβήθηκε από το χαμό του επίλεκτου σώματος. Αφού επισκέφθηκε τη Βρετανία, κατάλαβε ότι μόνο ένα τείχος μπορεί να εξασφαλίσει τη σταθερότητα στη νήσο.




Το τείχος του Αδριανού κτίστηκε για να κρατά μακριά τους εισβολείς από τις ρωμαϊκές κτήσεις, καθώς η εξαφάνιση της λεγεώνας σήμαινε ότι κανένα άλλο στρατιωτικό σώμα δεν θα τα κατάφερνε στις ομιχλώδεις βόρειες περιοχές.




Μια άλλη ανεξήγητη εξαφάνιση έρχεται από την Ρωσία στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Αν και επίσημα η Ρωσία δεν δέχτηκε ότι 1500 στρατιώτες του κόκκινου στρατού εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς λες και άνοιξε η γη και τους κατάπιε, δήλωσαν ότι ήταν λιποτάκτες οι οποίοι δεν γύρισαν ποτέ πίσω στις πόλεις τους ούτε ένας. Για το τότε Ρωσικό υπουργείο αμύνης οι λιποτάκτες εκτελούνταν αμέσως μα ούτε και αυτό θα είχε γίνει γιατί θα έστελναν τα ατιμωτικά χαρτιά στις οικογένειες τους ότι «είχατε γιο προδότη».






Λίγο πριν το τέλος του πολέμου και πριν οι Ρώσοι μπουν στην Γερμανία κοντά στα σύνορα είχε γίνει σφοδρή μάχη όλα έδειχναν ότι οι Γερμανοί θα έκαναν σθεναρή αντίσταση όπως και έγινε. Τότε διέταξε ο κόκκινος στρατός το 7ο τάγμα πεζικού να στηρίξει την προσπάθεια της όλης μάχης που μαινόταν στην περιοχή. Μετα από κάνα δυο ώρες το τάγμα 1500 ανδρών είχε φτάσει και οι αξιωματικοί έπαιρναν τις διαταγές πως να σπάσουν την γραμμή των Γερμανών.




Ύστερα από λίγο ξεκίνησε το τάγμα για να κάνει την δουλεία του από το πουθενά και αυτόπτες μάρτυρες από την πλευρά των Γερμανών ένα είδος πυκνής ομίχλης φάνηκε που κάλυψε τα πάντα. Είχε χρώμα απαλό γκρι με λίγο κιτρινωπό στην αρχή, το τάγμα κοντοστάθηκε φοβούμενο δηλητηριώδη αέρια, μα αν έκαναν πίσω οι δικοί τους θα τους εκτελούσαν. Έτσι βλέποντας ότι δεν είναι δηλητηριώδεις η ομίχλη άρχισαν να περιπατάνε μέσα της μέχρι που χάθηκαν από τα μάτια της στρατιάς!! Σε λίγα δευτερόλεπτα η ομίχλη διαλύθηκε με αποτέλεσμα να φαίνονται και πάλι οι Γερμανικές γραμμές αντίστασης όπου ήταν στις θέσεις τους ακέραιες και το τάγμα των Ρώσων χαμένο από προσώπου γης!!






Οι αυτόπτες μάρτυρες όπου με τρόμο φοβούνται να μιλήσουν για αυτό το ζήτημα λόγο της Ρωσικής κυβέρνησης της τότε εποχής ή ίσως ακόμα και της σημερινής λένε ότι δεν έπεσε ούτε ένας πυροβολισμός που να δείξει ότι έγινε κάποια μάχη!! Από την άλλη όπως λένε αν οι Γερμανοί έβλεπαν τόσα άτομα να περνούν τις γραμμές τους δεν θα πυροβολούσαν; Δεν έφτασαν ποτέ εκεί λένε οι λιγοστοί αυτόπτες μάρτυρες, τους πήρε αυτή η καταραμένη ομίχλη στη κόλαση μαζί τους….




Η υπόθεση αυτή λέγεται ότι είναι φανταστική, αυτό βέβαια από την πλευρά του υπουργείου αμύνης της Ρωσίας για αυτό και οι ερευνητές δεν την έχουν πάρει στα σοβαρά….. μα οι αυτόπτες μάρτυρες εκείνης της εποχής λένε αλλά πράγματα… Με αυτήν την υπόθεση θα επανέρθουμε για να την κάνουμε γνωστή στο κόσμο με περισσότερα στοιχεία τα οποία είναι υπό έρευνα από μέλη της ομάδας μας.




Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν εξαφανιστεί από προσώπου γης σαν να άνοιξε η γη και να τους κατάπιε ακόμη και μπροστά στα μάτια αυτόπτων μαρτύρων όπως η υπόθεση του πρώην στρατιώτη ΤΕΤ FORD που την πρώτη Δεκεμβρίου του 1949 εξαφανίστηκε μέσα σε ένα λεωφορείο γεμάτο από ανθρώπους πηγαίνοντας στο Sp. ALBANS, VERMOND στα καλά καθούμενα και μπροστά στα μάτια όλων των επιβατών άρχισε να εξαφανίζεται σιγά σιγά μέχρι που εξαφανίστηκε τελείως όπως λένε οι αυτόπτες μάρτυρες. Αυτό που επίσης δήλωσες οι αυτόπτες μάρτυρες ήταν ότι στην αρχή νόμιζαν ότι ήταν ένα είδος τρικ γιατί δεν έδειχνε να υποφέρει ή να έχει αντιληφτεί ότι κάτι έχει πάει στραβά.




Τρεις στρατιώτες φαίνονται ως μάρτυρες για μια περίεργη εξαφάνιση ενός ολόκληρου τάγματος το 1915. Η ιστορία αυτή έγινε γνωστή 50 χρόνια μετά την περίφημη εκστρατεία της Καλλίπολης του πρώτου παγκοσμίου πολέμου. Οι τρεις στρατιώτες ήταν μέλη του στρατού της Νέας Ζηλανδίας, δήλωσαν ότι παρακολουθούσαν από ένα σαφές πλεονεκτικό σημείο το τάγμα του βασιλικού συντάγματος του ΝΟΡΦΟΛΚ το οποίο και έκανε την επίθεση σε μια βουνοπλαγιά στον κόλπο SUVLA στην Τουρκία.






Ο λόφος ήταν τυλιγμένος με ένα χαμηλό σύννεφο το οποίο είχε έντονο χρώμα λευκό. Οι Άγγλοι στρατιώτες προχώρησαν χωρίς δισταγμό μέσα από το σύννεφο για να κατακτήσουν τον λόφο, όταν μπήκε και ο τελευταίος στρατιώτης το σύννεφο άρχισε να παίρνει ύψος και να ενώνεται μετά άλλα σύννεφα στον ουρανό. Ο λόφος ήταν πλέον καθαρός και στην βουνοπλαγιά δεν υπήρχε ούτε ένας Άγγλος στρατιώτης, μα όπως δήλωσαν και οι τρεις αυτόπτες μάρτυρες δεν έπεσε ούτε μια ντουφεκιά, μετα την λήξη του πολέμου οι Βρετανική κυβέρνηση υπολογίζοντας ότι το τάγμα είχε συλληφθεί και κρατούνται ζήτησε από την Τουρκία να τους επιστρέψει. Ωστόσο οι Τούρκοι επέμεναν ότι δεν είχε συλληφθεί αλλά ούτε είχαν εμπλακεί πότε σε μάχη με το συγκεκριμένο τάγμα.




Μια άλλη περίεργη εξαφάνιση έρχεται από μια αναφορά του ταγματάρχη JO LABELLE από τον Βόρειο Καναδά. Το Νοέμβριο του 1930 μαζί με το λόχο που άνηκε στο ιππικό έφτασε στις όχθες της λίμνης ANJIKUNI στον βόρειο Καναδά. Στην περιοχή αυτή υπήρχε ένα χωριό Εσκιμώων που είχε μια ακμάζουσα κοινότητα αλιείας περίπου 2000 κατοίκων. Όταν έφτασε όμως στο χωριό όλα ήταν ερημωμένα, όλα τα παραπήγματα και οι αποθήκες ήταν κενές. Ο LABELLE ενημέρωσε της αρχές και με μια επιτόπου έρευνα έκανε κάποιες παράξενες ανακαλύψεις:








Αν είχαν εγκαταλείψει το χωριό οι χωρικοί θα έπρεπε να υπήρχαν παντού ίχνη στο χιόνι. Τα σκυλιά που έσερναν τα έλκηθρα των Εσκιμώων τα οποία ήταν πολλά βρέθηκαν θαμμένα κάτω από το χιόνι γύρω στους 70 με 80 πόντους το καθένα δεν έδειχναν να είχαν πεθάνει από την πείνα. Σε όλες τις καλύβες τα τρόφιμα των Εσκιμώων ήταν στην θέση τους χωρίς να τα έχουν αγγίξει καθόλου. Το μόνο που βρήκε ήταν ένα δοχείο το οποίο σιγόκαιγε μια φωτιά και μέσα περιείχε ένα μαυρισμένο στιφάδο.




Αυτό που έφερε μεγάλη ταραχή στον ίδιο και σε όλη την ιπιλαρχία ήταν ότι οι τάφοι των προγόνων των Εσκιμώων είχαν αδειάσει τελείως. Το πιο παράξενο από όλα από τους ανοιχτούς τάφους ήταν ότι δεν υπήρχε το χώμα από τον κάθε τάφο που άνοιξαν για να αδειάσουν τους τάφους. Ο LABELLE δήλωσε ότι κάτι το υπερφυσικό και το τραγικό είχε συμβεί στο χωριό, παρ’ όλες τις προσπάθειες να βρεθούν οι χωρικοί από την Καναδική κυβέρνηση δεν βρέθηκαν ποτέ.




Άλλη μια περίεργη εξαφάνιση έρχεται από την μακρινή Κίνα την οποία και μετέδωσε ο ραδιοφωνικός σταθμός PRAVDA ο οποίος είχε ζωντανά και εξιστόρησε την ιστορία των δόκτωρ ΛΙ ΤΣΟΝΓΚ από την πόλη ΞΙΑΝΛΙΝ της Κίνας. Ο οποίος μίλησε για μια περίεργη εξαφάνιση 3000 κινέζων στρατιωτών κοντά στην περιοχή ΝΑΝΚΙΝΓΚΤΟ τον Δεκέμβριο του 1937 και ενώ πολεμούσαν τους εισβολείς Ιάπωνες. Δήλωσε ότι η μάχη μαινόταν όλη την νύχτα, αλλά το πρωί η επικοινωνία με την μεραρχία τους χάθηκε. Αυτόπτες μάρτυρες της περιοχής από τα γύρω χωριά δήλωσαν ότι το πρωί που έμενε η μάχη έπεσε από το πουθενά μια περίεργη ομίχλη πάνω στην Κινεζική στρατιά, μετα που διάλυσε η ομίχλη η οποία δεν κράτησε πάνω από δέκα λεπτά δεν υπήρχε ούτε ένας Κινέζος στρατιώτης στην περιοχή.




Παρ’ ότι η Κινέζικη στρατιά έστειλε και άλλους στρατιώτες για να συνεχιστεί η μάχη δεν βρήκαν ούτε έναν νεκρό Κινέζο στρατιώτη από την νυχτερινή σκληρή μάχη που μαινόταν μέχρι το πρωί. Ο ΛΙ ΤΣΟΝΓΚ δήλωσε ότι μέχρι και σήμερα δεν έχει βρεθεί ούτε ομαδικός τάφος στην περιοχή αλλά και ούτε υπήρχε περίπτωση να έπαιρναν οι Ιάπωνες τόσους αιχμαλώτους ποτέ μαζί οπότε μένει ένα άλυτο μυστήριο για την Κινεζική κυβέρνηση.












Με το θέμα των εξαφανίσεων μεμονωμένων ανθρώπων αλλά και ομαδικών θα ασχοληθούμε αργότερα. Υπάρχουν και άλλες ιστορίες με λόχους και στρατεύματα που έχουν χαθεί τελείως ξαφνικά χωρίς να αφήσουν ίχνη μα εμείς διαλέξαμε τις πιο επικυρωμένες για να τις εμφανίσουμε σε εσάς όπως ακριβώς έγιναν. Κάποιοι ερευνητές μιλάνε για μαζική απαγωγή στρατιωτών από εξωγήινους, άλλοι ερευνητές μιλάνε για ενεργειακές μεταφερόμενες πύλες του πλανήτη ( ΡΗΓΜΑΤΑ όπως έχει αναφέρει και ο SAMAN LYCAN ), άλλοι ερευνητές δηλώνουν ότι ίσως μεταφέρθηκαν σε μια άλλη διάσταση μέσω "Των πληγών της γης"


πηγη

Ανεξήγητα Ευρήματα: Όσα Θέλουν να μας Κρύψουν

Το κρανίο που εκτίθεται σε μουσείο

Από τα μέσα Μαρτίου του 2003 το Μουσείο του Gloucester στην Αγγλία εκθέτει στις γυάλινες προθήκες του ένα μοναδικό εύρημα. Το εύρημα αυτό είναι ένα ιδιόμορφο κρανίο που μαγνητίζει τα βλέμματα όλων των επισκεπτών και προκαλεί τόσο τον θαυμασμό όσο και τον φόβο μικρών και μεγάλων. Το έκθεμα έχει προκαλέσει
και το ενδιαφέρον των επιστημόνων αλλά και την αναμενόμενη περιφρόνηση από άλλους. Το έκθεμα αυτό είναι ένα κρανίο με πολύ παράξενες διαστάσεις και πολύ διαφορετικές αναλογίες από τις ανθρώπινες. Όπως φαίνεται και στην εικόνα το κρανίο έχει μια μεγάλη κρανιακή κοιλότητα, πολύ μεγαλύτερη από την ανθρώπινη, δεν εμφανίζονται οι κρανιακές οστικές ραφές πουθενά, έχει ένα αδύναμο αλλά με μεγάλη κλίση οφρυϊκό τόξο (φρύδια), δεν έχει ζυγωματικά οστά, οι οφθαλμικές του κόγχες είναι επιμυκημένες προς τα κάτω. Το ρινικό οστό θυμίζει πολύ το ανθρώπινο αλλά είναι πιο πλατύ. Η άνω σιαγώνα έχει μεγάλη κλίση και δεν παρατηρούνται δόντια. Η κάτω σιαγόνα λείπει και δεν φαίνεται και κανένα σημείο ένωσης της με την άνω σιαγώνα εκατέρωθεν των παριών (των πλαϊνών πλευρών) του κρανίου. Οι παριές παρουσιάζουν μια κίνηση προς το εσωτερικό του κρανίου και δεν βλέπουμε, σ’ αυτήν την απεικόνιση τουλάχιστον, ακουστικές εξόδους εκατέρωθεν του κρανίου. Το κρανίο μάλιστα έχει και μεγάλη ιδιαιτερότητα όσον αφορά και την αντοχή του κρανίου: η αντοχή του είναι δύο φορές μεγαλύτερη από την αντοχή του κανονικού ανθρωπίνου κρανίου! Η συγκλονιστική ανακάλυψη έγινε από αρχαιολόγους στα μέσα του καλοκαιριού του 2003 στα έγκατα μιας σπηλιάς στο Μεξικό. Μετά από τις πρώτες έρευνες μάλιστα και μετά από χημικές αναλύσεις ανακοίνωσαν ότι το κρανίο αποδίδεται σε παιδί της ηλικίας των δεκαπέντε ετών! Μαζί με το κρανίο μάλιστα βρέθηκαν και οστά τα οποία ανήκουν σε άνθρωπο ηλικίας εβδομήντα ετών! Αυτό βέβαια προκάλεσε πολλά ερωτήματα και διαφωνίες μεταξύ των επιστημόνων. Το αξιοπερίεργο μάλιστα είναι το εξής: το κρανίο που εκτίθεται δεν είναι το πραγματικό αλλά πιστό αντίγραφο του. Το πραγματικό παραμένει εδώ και καιρό με μεγάλη μυστικότητα και τρομερά μέτρα ασφαλείας στα βρετανικά εργαστήρια! Ποιος ο λόγος να κρύβεται επιμόνως ένα κρανίο ενός παιδιού και να μην αποκαλύπτονται λεπτομέρειες για αυτό; Ποιος ο λόγος να κρύβεται τόσο καιρό και να διεξάγονται μυστικές εξετάσεις σε ένα κρανίο ενός παιδιού; Γιατί δεν αποκαλύπτονται οι λεπτομέρειες και τα αποτελέσματα των εξετάσεων; Προς τι οι τόσο εκτεταμένες έρευνες; Το κρανίο του “δεκαπεντάχρονου παιδιού” μάλιστα φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία. Το κρανίο όπως βλέπουμε είναι κατά πολύ μεγαλύτερο από το κρανίο ενός ηλικιωμένου άντρα. Μπορούμε μάλιστα με αυτή τη φωτογραφία να συγκρίνουμε και τις διαστάσεις του με ανθρώπινες αναλογίες. Το μουσείο και οι ειδικοί σε μια εκστρατεία “ενημέρωσης” παρόμοια με την ενημέρωση στο Ροσγουελ υποστηρίζουν κι επιμένουν ότι το κρανίο ανήκει σε παιδί με παραμορφωμένο κρανίο. Πολλοί ειδικοί όμως μιλάνε για εξωγήινο κρανίο και απαιτούν να δημοσιοποιηθούν όλες οι έρευνες και τα πορίσματα των εξετάσεων. Ωστόσο οι έρευνες σύμφωνα με τους ειδικούς συνεχίζονται και τα στοιχεία δεν έχουν βγει στη δημοσιότητα. Θα βγουν άραγε ποτέ; Το μυστηριώδες κρανίο και η περίεργη ανακάλυψη του Ακόμα ένα γεγονός έλαβε χώρα στη Βουλγαρία. Το γεγονός μάλιστα απασχόλησε αρκετά τον Τύπο της Βουλγαρίας αλλά στην Ελλάδα φυσικά πέρασε στα ψιλά των ειδήσεων. Στην Βουλγαρία τα ΜΜΕ ανέφεραν πως το γεγονός ίσως να μην έγινε τυχαία εκεί αλλά ίσως κάποιες “διάνοιες” να θέλησαν αν εκτυλιχθεί εκεί το συγκεκριμένο γεγονός. Συγκεκριμένα, τα εξώφυλλα των Βουλγαρικών εφημερίδων γέμισαν με την παράξενη είδηση της ανακάλυψης ενός περίεργου κρανίου, εξωγήινου σύμφωνα με κάποιους ερευνητές! Το εύρημα, τις πρώτες μέρες μετά την ανακάλυψη του βρισκόταν στο μουσείο Παλαιοντολογίας της πόλης Ασένοφγκραντ, ένα διάσημο πολιτιστικό κι επιστημονικό κέντρο. Αυτό όμως που προκαλεί μεγάλο ενδιαφέρον εκτός από το εύρημα είναι και ο τρόπος που βρέθηκε από κάποιον Βούλγαρο. Τον Απρίλιο του 2001 ένας 38χρονος Βούλγαρος είδε ένα παράξενο όνειρο. Είδε πέντε λευκοντυμένες ανθρωπόμορφες πνευματικές οντότητες να τον επισκέπτονται και να του υποδεικνύουν ένα συγκεκριμένο σημείο όπου ο ίδιος θα έκανε μια συνταρακτική ανακάλυψη. Οι άντρες ήταν πολύ ψηλοί με κοντά λευκά μαλλιά και φορούσαν λευκές “μεταλλικές” πανοπλίες. Ο 38χρονος Βούλγαρος, που κράτησε επίμονα την ανωνυμία του, δηλώνει άθεος. Έτσι είχε μάθει να ερμηνεύει τέτοια γεγονότα με βάση υλιστικές αντιλήψεις κι έτσι δεν έδωσε καμία σημασία στο όνειρο που είδε. Ωστόσο το όνειρο επαναλήφθηκε με την ίδια ένταση. Ο Βούλγαρος εντυπωσιάστηκε αλλά συνέχισε να μην δίνει σημασία. Χρειαστήκανε τρεις ακόμη επισκέψεις – σε όνειρο – για να καμφθεί η υλιστική ερμηνεία και προσέγγιση του παράξενου αυτού γεγονότος. Πείστηκε τελικά να ψάξει για αυτό το αντικείμενο. Πρέπει να τονίσουμε όμως πως στην πέμπτη και τελευταία επίσκεψη των πλασμάτων, αυτά αποκάλυψαν ότι με την ανακάλυψη αυτή και τη δημοσιοποίηση της “θα κλείσει ο κύκλος του χρόνου” Όταν ο αποδέκτης των μηνυμάτων από τους λευκούς άντρες αποφάσισε να ψάξει αυτό που του είχε υποδειχτεί, συνειδητοποίησε πως δεν είχε σαφή εικόνα της τοποθεσίας και του σημείου που έπρεπε να ψάξει, ούτε της ευρύτερης περιοχής που βρισκόταν αυτό το αντικείμενο. Ξεκίνησε όμως για αυτή την έρευνα με την γυναίκα του και δύο ακόμη φίλους του που είχαν δείξει ενδιαφέρον, ακολουθώντας το ένστικτό του και ελπίζοντας σε μια “υπερβατική καθοδήγηση”. Η καθοδήγηση αυτή όντως υπήρξε και κατέληξαν με το αυτοκίνητο σε μια περιοχή της βουλγαρικής Ροδόπης, κοντά στην Φιλιππούπολη που τον έκανε να νιώθει πως είχε άμεση σχέση με τα όνειρα του. Γυρνώντας ξαφνικά στη γυναίκα του λεει: “εδώ ακριβώς πρέπει να ψάξουμε”. Και όντως, στις 21 Μαίου 2001, ο βούλγαρος άντρας ανακάλυψε σε ένα παρακείμενο λοφάκι ένα εύρημα που απασχόλησε και θα συνεχίσει να απασχολεί τους επιστήμονες και ίσως ανατρέψει πολλά δεδομένα και καταστάσεις σε πολλούς τομείς του ανθρώπινου πολιτισμού. Εκεί στο λοφάκι βρισκόταν το πιο παράξενο κρανίο που αντίκρισε ποτέ ο άνθρωπος. Όπως φαίνεται και στη φωτογραφία είναι ένα τριγωνικό κρανίο και στο πάνω μέρος του παρατηρούμε ένα πλατύ οστό εν είδει στέμματος με έξη οπές αγνώστου χρησιμότητας. Διαθέτει δύο οπές στην θέση των ματιών και δεν παρατηρείται στοματική κοιλότητα. Ένθεν κι ένθεν του μέρους που θα έπρεπε να υπάρχει το στόμα βλέπουμε δύο οστά να καταλήγουν στην θέση των κυνοδόντων και να ξεκινάνε από τις παριές του κρανίου. Επίσης βλέπουμε και δύο οπές στις άκρες του στόματος. Ρινική κοιλότητα δεν παρατηρείται. Έχουμε ένα μικρό οφρυϊκό τόξο και παριές με έντονη τάση προς το εσωτερικό του στόματος. Ακουστικούς πόρους δεν παρατηρούμε. Η ταυτόχρονη απουσία στόματος και ακουστικών πόρων αφήνει πολλά ερωτηματικά για την επικοινωνιακή ικανότητα του όντος. Πως επικοινωνούσε με τα υπόλοιπα όμοια του όντα; Πολλοί τολμηροί ανέφεραν ότι η επικοινωνία αυτού του όντος γινόταν με τηλεπάθεια. Αφορμή για τέτοιες σκέψεις δίνει και το οστέινο στέμμα του πλάσματος με τις οπές που φέρει. Το βάρος του κρανίου είναι μόλις 250 γραμμάρια και το μέγεθος του είναι περίπου ίσο με το κρανίο ενός μωρού. Καλύτερα όμως μπορούμε να μελετήσουμε το αντικείμενο με βάση τις παρακάτω διαθέσιμες φωτογραφίες. Το κρανίο όπως αυτό φαίνεται σε σχέση με ένα γυναικείο χέρι. Τα 250 γραμμάρια που ζυγίζει βέβαια είναι πολύ λίγα για το μέγεθος του Η οπίσθια όψη του κρανίου. Οι δυο οπές στην περιοχή του στόματος συνεχίζονται μέχρι πίσω σε όλο το βάθος του κρανίου. Φαίνεται επίσης η απουσία συνδέσμου της κάτω γνάθου και ο διαχωρισμός των κρανιακών οστών. Το “στέμμα” στο πάνω μέρος του κρανίου διακρίνεται καλύτερα. Μοιάζει επίθετο. Στο κέντρο της πίσω όψης του κρανίου όμως βλέπουμε και μια άρθρωση που προφανώς θα αποσκοπούσε στην σύνδεση του κρανίου με την σπονδυλική στήλη του όντος. Πλάγια όψη του κρανίου. Παρατηρούμε αρκετές κρανιακές οστέινες ραφές και βλέπουμε και τις οπές στο “στέμμα” του κρανίου. Το “πρόσωπο” του πλάσματος βρίσκεται στο αριστερό πλευρό της φωτογραφίας. Μια πολύτιμη φωτογραφία. Από αυτήν μπορούμε να παρατηρήσουμε πολλά και να συμπεράνουμε περισσότερα. Η φωτογραφία αυτή μας δείχνει την άνω όψη του κρανίου, την πλάγια με το “πρόσωπο” να βλέπει δεξιά της φωτογραφίας και η δεξιά φωτογραφία μας δείχνει την κρανιακή κοιλότητα του πλάσματος, την εγκεφαλική κοιλότητα δηλαδή. Αυτό που παρατηρούμε είναι πως το πλάσμα έχει μια εγκεφαλική κοιλότητα αναλογικά πολύ μεγάλη για τις διαστάσεις του. Δεύτερον ο χώρος του εγκεφάλου είναι χωρισμένος σε δύο μέρη όπως ακριβώς και του ανθρώπου. Αυτό σημαίνει πως το πλάσμα είχε κάποια νοημοσύνη. Σε συνδυασμό όμως με την ευρύχωρη εγκεφαλική κοιλότητα αφήνονται ερωτήματα για το πόσο ευφυές ήταν το ον αυτό. Ας μην ξεχνάμε όμως πως πολλοί ανθρωπολόγοι και γιατροί μιλάνε για μεγέθυνσή της κρανιακής κοιλότητας του ανθρώπου σε σύγκριση με δείγματα κρανίων παλαιότερων χρόνων. Παρατηρείται δηλαδή μια μεγέθυνση του χώρου του εγκεφάλου. Συνεχίζοντας τη αφήγηση της ιστορίας μας παρατηρούμε και άλλα αξιοσημείωτα γεγονότα να εκτυλίσσονται. Η παρέα που ανακάλυψε το παράξενο αυτό κρανίο ανακάλυψε σε απόσταση 1500 μέτρων από την περιοχή του κρανίου ένα περίεργο κομμάτι μετάλλου, ιδιαίτερα λείο και πολύ μικρό βάρος αναλογικά με το μέγεθος του. Ζύγιζε μόλις 800 γραμμάρια. Ωστόσο η ομάδα δεν ανακοίνωσε πουθενά τα ευρήματα της περιμένοντας κάποια πνευματική καθοδήγηση για το τι θα πράξουν. Η καθοδήγηση ήρθε τελικά και τον Δεκέμβριο του 2001 έδειξαν σε ειδικούς τα ευρήματα τους. Απευθυνθήκανε στο μουσείο του Ασένοφγκραντ και ο διευθυντής του Ντιμίταρ Κοβάτσεφ ενθουσιάστηκε για το έκθεμα αυτό. Συμφώνησε λοιπόν να εκτεθεί το εύρημα αυτό και για δυο περίπου εβδομάδες έμεινε εκτεθειμένο στο μουσείο. Κατόπιν ο κάτοχος του το ζήτησε πίσω, πιθανόν λόγω σχετικής καθοδήγησης. Ο χρόνος όμως που έμεινε το κρανίο στο μουσείο ήταν αρκετός για να φωτογραφηθεί και να ελκύσει πλήθη επιστημόνων να το μελετήσουν. Οι πρώτες εκτιμήσεις μιλάνε για κάτι εντελώς άγνωστο. Ο παλαιοντολόγος Ιορδάν Ιορδάνωφ εκτιμά ότι το κρανίο χρονολογείται τουλάχιστον 30.000 χρόνων. Και η επίσημη βουλγαρική κοινότητα αναφέρει ότι πρόκειται για ένα μεγάλου μεγέθους ον που αν το προσεγγίσουμε με όρους γήινους τότε μιλάμε για χορτοφάγο θηλαστικό. Ακόμα ανακοινώθηκε πως το κρανίο δεν ανήκει σε κανένα γνωστό είδος ζώου που έζησε ποτέ στην Γη! Ο ίδιος ο διευθυντής του μουσείου ερωτηθείς για το εύρημα μιλάει ανοιχτά για κρανίο 100% από άλλον κόσμο!!! Επίσης προσθέτει ότι δεν είναι βέβαιο ότι μπορούμε να συνδέσουμε το περιστατικό με το περίεργο και άγνωστο μέταλλο που βρέθηκε κοντά. Εδώ πρέπει να προσθέσω ότι το μέταλλο είναι εντελώς άγνωστο και οι έρευνες σε αυτό συνεχίζονται. Μέχρι στιγμής δεν έχει ανακοινωθεί τίποτα επίσημα. Σε μια χώρα όπως η Βουλγαρία βέβαια με μια μακρά μυστικιστική παράδοση λογικό ήτανε να προκληθεί μεγάλο ενδιαφέρον και από την μεριά των όσων ασχολούνται με την παραψυχολογία και τις μυστικιστικές έρευνες. Ο Πρόεδρος της Ένωσης Παραψυχολόγων Βουλγαρίας, Μαρίν Νάιντενοφ αλλά και ο βιοθεραπευτής Κομπράτ Τόμοφ δηλώνουν: “πράγματι θα κλείσει ένας κύκλος με την εύρεση του κρανίου, αλλά είναι σίγουροι πως αυτός ο κύκλος έπρεπε να κλείσει χιλιάδες χρόνια πριν αλλά – ως ανθρωπότητα – είχαμε καθυστερήσει” Ακούστηκε ακόμη πως τέτοια κρανία υπάρχουν σε πολλές ιδιωτικές συλλογές ιδιωτών ή Οργανώσεων και πως θα έπρεπε να δημοσιοποιηθούν προκειμένου να υπάρξει μια αληθινή Ιστορία. Το παρόν περιστατικό προφανώς είναι ένας γρίφος για την επιστήμη. Αυτή τη φορά δεν μπορέσουν να ξεφύγουν με το να το κατατάξουνε σε ένα υποθετικό ή εξαφανισμένο ζώο. Αυτή τη φορά δεν καταφέρουν να ατονήσει και αυτό το θέμα. Εξάλλου ο παράξενος τρόπος εύρεσης του και η επιμονή των λευκοντυμένων δείχνουν πως ότι έγινε δεν έγινε τυχαία. Η επιμονή τους δε, δείχνει πως δεν θα παραιτηθούν εύκολα από τον σκοπό τους. Ποιος είναι ο σκοπός τους: “θα κλείσει ο κύκλος του χρόνου”. Αυτό είπανε στον άνθρωπο που καθοδήγησαν να βρει το κρανίο. Τι σημαίνει αυτό; Πολλοί το ερμηνεύουν ως μια δήλωση πως με την ανακάλυψη του και με την δημοσιοποίηση της είδησης αυτής θα ξεκινήσουν κάποιες διαδικασίες πολύ σημαντικές και θα ταρακουνηθούν όλοι οι επιστήμονες και ο απλός κόσμος. Ίσως μάλιστα η επιστημονική κοινότητα να αποδεχτεί όχι μόνο την ύπαρξη αλλά και την επίσκεψη των εξωγήινων οντοτήτων στην Γη μας.. Μια τέτοια ενέργεια βέβαια καταλαβαίνουμε την επίδραση της στην Κοινή γνώμη. Τα υπόλοιπα αποτελούν προσωπικές σκέψεις και αντιλήψεις. Το παρόν εύρημα δεν ξέρω που αν το κατατάξω: στην Κρυπτοζωολογία, στην θεωρία της Εξωγήινης Ζωής ή κάπου αλλού; Όπου και αν το κατατάξουμε σίγουρα προκαλεί τον θαυμασμό και σκέψεις διάφορες. Η επιστήμη έσπευσε όπως είναι λογικό να αντιδράσει. Μιλήσανε οι γνωστοί παραεπιστήμονες και τα Μέσα Μαζικής Παραπλάνησης για ένα εξαφανισμένο είδος βοδιού. Το γελοίο του ισχυρισμού βέβαια είναι προφανές. Μάλιστα ο Τύπος ανέφερε το γεγονός με την χαρακτηριστική ελαφρότητα με την οποία αναφέρεται σε παρόμοια θέματα και με φανερή θέληση για γελοιοποίηση μίλησε με τόνο εμπαιγμού για τους “ονειροπόλους” και “φαντασιόπληκτους που έσπευσαν να μιλήσουν για εξωγήινους και εξωγήινα ανθρωπάκια”. Η αλήθεια θα λάμψει όπως πάντα. Πάντα όμως με επιμονή και έρευνα. Δεν ξέω ακριβώς τι είναι το κρανίο αυτό. Δεν πιστεύω ότι είναι κάτι από αυτά που ξέρουμε και υπάρχουν γύρω μας. Σκέψεις υπάρχουν και για την Κούφια Γη. Αλήθεια, οι κάτοικοι της, αν υπάρχουν, υπάρχει περίπτωση να μοιάζουν με κάτι τέτοιο; Οι εξωγήινοι αποκλείεται αν χάσανε κάποιον δικό τους και να τον άφησαν σε μια σπηλιά όπου και βρέθηκε το κρανίο; ΟΧΙ. Τίποτα δεν αποκλείεται. Βλέπουμε, απορούμε, ψάχνουμε, κρίνουμε. Καλή συνέχεια και προσπάθεια.


 πηγη

Δεν είναι οι τζιχαντιστές ο στόχος των Αμερικανών

Του Τάκη Φωτόπουλου

Ο νέος αντιτρομοκρατικός πόλεμος που ξεκίνησε η Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε) ―βασικά οι ελίτ των χωρών της Ομάδας των 7 που διαχειρίζεται τη Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ) της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης― δεν αποτελεί παρά τη συνέχεια του «μακρού πόλεμου» που ανακοινώθηκε οκτώ περίπου χρόνια πριν από το Αμερικανικό Πεντάγωνο.

Από τότε μας είχαν προειδοποιήσει ότι ο πόλεμος αυτός δεν θα έχει χώρο-χρονικούς περιορισμούς (μιλούσαν για σύγκρουση σε δεκάδες χώρες και για δεκαετίες που θα γινόταν συγχρόνως σε πολλά μέτωπα), σε ένα αγώνα ζωής και θανάτου, χρηματοδοτούμενο με 513 δις. δολ., παρόμοιο με αυτόν κατά του φασισμού και του κομμουνισμού. Ο στόχος, και τότε, ήταν η ματαίωση της προσπάθειας επιβολής μιας… παγκόσμιας εξτρεμιστικής Ισλαμικής αυτοκρατορίας ―τώρα την ονομάζουν «χαλιφάτο»!

Όμως ποια είναι αυτή η τρομοκρατία εναντίον της οποίας έχει συστρατευθεί ολόκληρη η Υ/Ε; Όπως είναι γνωστό, η έννοια της σύγχρονης τρομοκρατίας έλκει την καταγωγή της από την Γαλλική επανάσταση, όπου η μόνη τρομοκρατία ήταν η κρατική τρομοκρατία. Αυτό έχει σημασία να τονιστεί ιδιαίτερα σήμερα γιατί, στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, η τρομοκρατία ορίζεται με όρους μεθόδων και τακτικής, ιδιαίτερα με βάση το κριτήριο εάν στοχεύει πολίτες, αντί να ορίζεται με βάση τα κίνητρα και τους στόχους των φορέων και των υποκινητών της. Έτσι, ιστορικά απελευθερωτικά κινήματα, όπως το Νοτιοαφρικανικό ANC και το Αλγερινό FLN που κτυπούσαν και πολίτες, θα χαρακτηριζόντουσαν σήμερα ως «τρομοκρατικά». Γι αυτό και σύγχρονα απελευθερωτικά κινήματα, σαν αυτό των Παλαιστινίων, χαρακτηρίζονται στην ΝΔΤ τρομοκρατικά και μάλιστα από τον μεγαλύτερο φορέα κρατικής τρομοκρατίας, το Σιωνιστικό Ισραήλ. Αντίστοιχα βέβαια ορίζονται και από την μεγαλύτερη διακρατική τρομοκρατική δύναμη στην Ιστορία, την Υ/Ε, που έχει οδηγήσει στην καταστροφή πολλά εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, είτε με την οικονομική βία που εξασκεί, είτε με τη φυσική βία.

Για να αποφευχθούν, επομένως, οι (κάποτε εσκεμμένες) συγχύσεις για την έννοια της τρομοκρατίας, θα έπρεπε να ξεκινήσουμε με έναν ορισμό που λαμβάνει υπόψιν τα κρίσιμα στοιχεία που ανέφερα παραπάνω. Ένας παρόμοιος χρήσιμος ορισμός της τρομοκρατίας είναι αυτός που πρότεινε ο γνωστός πολιτειολόγος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Χαβάης Johan Galtung, ο οποίος, ξεκινώντας με τον κλασικό ορισμό του πολέμου του Clausewitz ως την «συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα», ορίζει αντίστοιχα την τρομοκρατία ως τη «συνέχιση της βίας με άλλα μέσα». Ο ορισμός αυτός είναι ιδιαιτέρως χρήσιμος επειδή λαμβάνει ρητά υπόψιν το γεγονός ότι η βία για πολιτικούς σκοπούς, είτε προέρχεται «από πάνω», από ένα κοινωνικο-οικονομικό σύστημα και τις ελίτ που το εκφράζουν, είτε από αντιτιθέμενες δυνάμεις «από τα κάτω», αποτελεί πάντοτε έναν κύκλο και είναι ακατανόητη αν δεν ιδωθεί σαν ένας τέτοιος κύκλος. Με βάση αυτόν τον ορισμό, η «τρομοκρατία» που ξεκινά «από κάτω» είναι πάντα σύμπτωμα και όχι αιτία της πολιτικής βίας και, επομένως, δεν θα έπρεπε να ονομάζεται καν τρομοκρατία, αλλά «λαϊκή αντιβία», όπως ήταν πάντοτε τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα στο παρελθόν, και το Παλαιστινιακό σήμερα.

Όμως, στη ΝΔΤ, ακόμη και η έννοια της λαϊκής αντιβίας έχει νοθευτεί από την Υ/Ε, όπως άλλωστε και αυτή της επανάστασης («βελούδινες» κ.λπ.). Ακόμη, δηλαδή, και τα λαϊκά στρώματα που καταφεύγουν σήμερα στην πολιτική βία, ιδιαίτερα στις Αραβικές χώρες, αλλά τώρα και στην Ουκρανία με τους ψευτο-επαναστάτες της Μαϊντάν, ενεργούν κατά κανόνα ως έμμεσα όργανα της Υ/Ε και των ελεγχόμενων από αυτήν κρατών, έστω και εάν μόνο οι ηγεσίες τους παίζουν συνειδητά παρόμοιο ρόλο, ενώ τα περισσότερα μέλη μπορεί να μην έχουν ιδέα για τον πραγματικό ρόλο τους. Με αυτήν την έννοια, οργανώσεις όπως η ISIS, η Αλ Νούσρα κ.λπ., δεν αποτελούν παρά άμεσα ή έμμεσα όργανα κρατικής τρομοκρατίας, η οποία βέβαια στην εποχή μας δεν μπορούσε παρά να πάρει υπερεθνική διάσταση.

Με άλλα λόγια, η κρατική τρομοκρατία στην ΝΔΤ της παγκοσμιοποίησης παίρνει την μορφή μιας ελεγχόμενης υπερεθνικής τρομοκρατίας, δηλαδή μιας τρομοκρατίας που ελέγχεται από την Υ/Ε και τα ελεγχόμενα από αυτήν κράτη. Η υπερεθνική αυτή τρομοκρατία έχει βασικό στόχο τα κράτη που δεν έχουν ενσωματωθεί στη ΝΔΤ, είτε γιατί στηρίζονται σε απελευθερωτικά κινήματα (π.χ. τα Μπααθικά καθεστώτα σε Ιράκ και Συρία, η Jamahiriya στην Λιβύη, το Κουβανέζικο καθεστώς κ.λπ.), είτε γιατί στηρίζονται σε λαούς που έχουν ακόμη νωπή τη μνήμη της αυτοδιάθεσης και αγωνίζονται να διατηρήσουν την εθνική κυριαρχία τους (Ρωσία).

Έτσι, εύκολα μπορεί να δειχθεί ότι πολλοί από τους σημερινούς σφαγείς της ISIS, της Αλ Νούσρα κ.λπ., το 2011, έκαναν ακριβώς τις ίδιες και χειρότερες σφαγές στην Λιβύη, παίζοντας το ρόλο του πεζικού του ΝΑΤΟ, που κατέστρεφε την υποδομή της χώρας με την αεροπορία του, μέχρι που, υπό τα χειροκροτήματα της «φεμινίστριας» Κλίντον, λιντσάραν τον Καντάφι. Πολλοί από τους τζιχαντιστές αυτούς μόλις τελείωσαν τη «δουλειά» εκεί, μετακόμισαν στη Συρία, όπου συνέχισαν το ίδιο έργο για την καταστροφή του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος στη χώρα, και την αντικατάστασή του με κάποιο θεοκρατικό χαλιφάτο. Αυτό τουλάχιστον πίστευαν οι αφελείς οπαδοί των οργανώσεων αυτών που δεν είχαν συνήθως ιδέα για τον πραγματικό ρόλο που έπαιζαν οι ηγεσίες τους, σαν έμμεσα όργανα της εγκληματικής Υ/Ε και των εξίσου εγκληματικών καθεστώτων που ελέγχει στην περιοχή, π.χ. Σαουδική Αραβία και Κατάρ, τα οποία διέπρεψαν στην οργάνωση εγκλημάτων κατά των λαών της Λιβύης και της Συρίας.

Τέλος, όταν οι οργανώσεις αυτές άρχισαν να κτυπούν τα άμεσα όργανα της Υ/Ε που τα προόριζε να διαδεχτούν τον Ασσάντ, ώστε να μετατρέψουν τη χώρα σε άτυπο προτεκτοράτο (κάτι σαν την Ελλάδα), τότε ήλθε η ώρα να συντριβούν από αυτήν. Φυσικά, η ISIS είναι απλά η αφορμή. Ο κύριος στόχος είναι πάντα η συντριβή του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος στη Συρία σήμερα και του Ιράν αύριο, είτε αυτό γίνει με κάποιο πραξικόπημα «από τα πάνω», ή «από τα κάτω» (τύπου «Μαϊντάν»), είτε γίνει με εξωτερική επέμβαση τύπου Λιβύης...




πηγη

Τζούλιαν Ασάνζ: Κλεισμένος στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο, το ολόγραμμά του δίνει συνέντευξη στις ΗΠΑ!

Μόνο η τεχνολογία θα μπορούσε να δώσει απάντηση πώς ο καταζητούμενος από τις σουηδικές αρχές, ιδρυτής του ιστότοπου Wikileaks, Τζούλιαν Ασάνζ, ενώ βρίσκεται επί δύο χρόνια έγκλειστος στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο, ταυτόχρονα δίνει συνέντευξη σε συνέδριο στη Μασαχουσέτη!
Την Κυριακή ο σκηνοθέτης Eugene Jarecki πήρε συνέντευξη από το ολόγραμμα του 43χρονου Αυστραλού Tζούλιαν Ασάνζ, στο πλαίσιο του συνεδρίου Nantucket Project, στη Μασαχουσέτη, ενώ ο ίδιος ο Ασάνζ δεν «ξεμύτισε» από το καταφύγιο που έχει βρει στη πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο, αφού οι βρετανικές αρχές καραδοκούν να τον συλλάβουν και να τον εκδώσουν στην Σουηδία, όπου κατηγορείται για σεξουαλικά αδικήματα.

Η πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο
Ο 43χρονος Ασάνζ φοβάται ότι αν εκδοθεί στη Σουηδία στη συνέχεια οι σουηδικές αρχές θα τον παραδώσουν στις ΗΠΑ, όπου μπορεί να δικαστεί ως υπεύθυνος για μία από μεγαλύτερες διαρροές πληροφοριών στην ιστορία της χώρας.
Για το ολόγραμμα του Ασάνζ, που εμφανίστηκε στην εκδήλωση της Μασαχουσέτης, φρόντισε ο Βρετανός δισεκατομμυριούχος Alki David, του οποίου η εταιρεία Hologram USA, κατέχει την σχετική τεχνολογία που έκανε την μετάδοση της συνέντευξης δυνατή.


πηγη

Βρετανός θύμα βιασμού στο Oktoberfest!!

Από δύο άνδρες βιάστηκε ένας 24χρονος Βρετανός κατά τη διάρκεια του γνωστού  φεστιβάλ μπύρας Oktoberfest  που πραγματοποιείται στο Μόναχο της Γερμανίας.

Το περιστατικό συνέβη το Σάββατο, γύρω στις 9.30 το βράδυ. Όλα ξεκίνησαν όταν ο 24χρονος πήγε πίσω από έναν θάμνο για να ουρήσει. Ξαφνικά, τον πλησίασε ένας άνδρας ο οποίος- σύμφωνα με την αστυνομία- του ζήτησε να κάνει σεξ μαζί του.
Ο Βρετανός αρνήθηκε και τότε εκείνος μαζί με τον συνεργό του, του άρπαξαν το κεφάλι και τον έριξαν κάτω. Η αστυνομία είπε ότι ο ένας άνδρας κρατούσε τον 24χρονο και ο άλλος τον βίαζε.
Στη συνέχεια οι δράστες διέφυγαν και εγκατέλειψαν τον Βρετανό στο έδαφος.
Πάντως η αστυνομία του Μονάχου είναι καθησυχαστική και σημειώνει ότι η εγκληματικότητα στο φεστιβάλ είναι μειωμένη σε σχέση με πέρυσι.


πηγη

ΦΩΤΟ-Πωλητήριο στο σπίτι του Καζαντζάκη

Ένα σπίτι-σύμβολο που είχε ταυτιστεί με τον κορυφαίο Κρητικό στοχαστή και συγγραφέα, το Νίκο Καζαντζάκη, βγαίνει στο "σφυρί" και ξεπουλιέται σύμφωνα με το cretalive.gr, άγνωστο ακόμα με ποιο τίμημα, κινητοποιώντας τους απανταχού φίλους του μεγάλου διανοητή.

Πρόκειται για το σπίτι του Καζαντζάκη στη Γαλλική Αντίμπ, όπου ο Καζαντζάκης έγραψε αρκετά από τα βιβλία του και υπήρξε σπίτι και καταφύγιο για το μεγάλο Κρητικό για αρκετά χρόνια.

Το σπίτι είχε περάσει στην ιδιοκτησία της συζύγου του Νίκου Καζαντζάκη, Ελένης, η οποία το είχε πουλήσει στους τωρινούς ιδιοκτήτες και οι οποίοι τώρα με τη σειρά τους του έβαλαν ...πωλητήριο.

Πρόσφατα επισκέφτηκε την Κυανή Ακτή και το σπίτι ένας θαυμαστής του Καζαντζάκη, ο οποίος έκπληκτος είδε στην είσοδο του σπιτιού το πωλητήριο και παράλληλα τη διεύθυνση και το όνομα του μεσιτικού γραφείου που έχει αναλάβει να βρει τον επόμενο ιδιοκτήτη του ιστορικού οικήματος. Άμεσα επικοινώνησε με το δήμο Ηρακλείου και την αρμόδια αντιδήμαρχο Πολιτισμού Αριστέα Πλεύρη.
Η ίδια δήλωσε στο cretalive.gr: "Από τη στιγμή που το μάθαμε προσπαθούμε να το ψάξουμε περισσότερο και θα κάνουμε μια προσπάθεια αρχικά απευθυνόμενοι στο Υπουργείο Πολιτισμού και στη συνέχεια να κινητοποιήσουμε τους απανταχού φίλους του μεγάλου κρητικού συγγραφέα.
Ξέρουμε πως είναι δύσκολο, σε μια εποχή που προφανώς δεν υπάρχουν χρήματα να αγοραστεί από το δήμο Ηρακλείου το σπίτι στην Αντίμπ, ωστόσο οφείλουμε απέναντι στην ιστορία μας και στην συμβολική και συναισθηματική σχέση που μας συνδέει με το συγκεκριμένο σπίτι, να προσπαθήσουμε να ευαισθητοποιήσουμε όσον το δυνατόν περισσότερους,μήπως και κάποιοι στην πορεία κινητοποιηθούν και βγουν μπροστά ώστε το σπίτι να περάσει σε ελληνικά χέρια".


πηγη

ΦΩΤΟ-Σύγκρουση τρένου με ΙΧ - Μεθυσμένος ο μηχανοδηγός

Από τύχη δεν υπήρξαν θύματα όταν νωρίς το απόγευμα, στη διάβαση του τρένου στη Μεγάλη Βρύση Λαμίας, τρένο συγκρούστηκε με αυτοκίνητο. Ευτυχώς από τη σύγκρουση προκλήθηκαν μόνο υλικές ζημιές.


Ειδικότερα, σύμφωνα με το Lamiareport, οι μπάρες στο συγκεκριμένο σημείο δεν λειτουργούν εδώ και 15 ημέρες περίπου. Ωστόσο ο οδηγός της αμαξοστοιχίας, που εκτελούσε το δρομολόγιο Στυλίδα - Λιανοκλάδι, παρόλο που το γνώριζε, έτρεχε και ήταν μεθυσμένος.

Μάλιστα το τρένο ακινητοποιήθηκε από την τροχαία μέχρι να έρθει άλλος μηχανοδηγός να το παραλάβει και να συνεχίζει το υπόλοιπο της διαδρομής.

Το συγκεκριμένο δρομολόγιο περνάει μέσα από πολλές συνοικίες της Λαμίας και χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή από τους μηχανοδηγούς, αφού πολλές φορές είναι γνωστό ότι δίπλα και μέσα στις γραμμές παίζουν μικρά παιδιά ή τις διασχίζουν ηλικιωμένοι και έχουν γίνει πολλά ατυχήματα.


πηγη

ΦΩΤΟ-Ληστής πόζαρε χαμογελαστός στους αστυνομικούς

Με πλατύ χαμόγελο πόζαρε στους αστυνομικούς ένας άνδρας, ο οποίος συνελήφθη για ληστεία τράπεζας.
Το περιστατικό το οποίο συνέβη στις 23 Σεπτεμβρίου στο Ντένβερ των ΗΠΑ έχει ως εξής. Σύμφωνα με την αστυνομία ο 45χρονος Michael Whitington λήστεψε μια τράπεζα σε ένα πεζόδρομο με εμπορικά καταστήματα και στη συνέχεια τρέχοντας, επιβιβάστηκε σε ένα τρένο και προσπάθησε να διαφύγει. Οι αστυνομικοί σταμάτησαν το τρένο λίγα τετράγωνα πιο μακριά από το σημείο και τον συνέλαβαν.
Ως γνωστόν, οι συλληφθέντες φωτογραφίζονται από τις αρχές προκειμένου να καταχωρηθούν στα μητρώα της αστυνομίας. Οι περισσότεροι συλληφθέντες συνήθως είναι αγέλαστοι στις φωτογραφίες. Ο συγκεκριμένος ληστής όμως είπε να κάνει τη διαφορά. Ο 45χρονος δεν φάνηκε να στεναχωρήθηκε πολύ για τη σύλληψή του καθώς φωτογραφήθηκε με ένα πλατύ χαμόγελο στα χείλη και τα μάτια ορθάνοιχτα...

πηγη

Το FBI και η NSA θέλουν να «εξαφανίσουν» το νέο iPhone - Γιατί ;

Το νέο iPhone δεν «σπάει» αν και σε μερικές περιπτώσεις φαίνεται πως...λυγίζει. 

Το λογισμικό του είναι τόσο δύσκολο να «σπάσει» που σύμφωνα με το FBI και την NSA μπορεί να πάρει και πέντε χρόνια για κάποιον ειδικό της υπηρεσίας τους να καταφέρει να εισχωρήσει στο λογισμικό.

Σε συνέντευξη τύπου, ο διευθυντής του FBI James Comey έκανε κριτική στο λογισμικό της εταιρείας καθώς τα πολλά ψηφία που ζητάει το icloud, δημιουργούν εκατομμύρια συνδυασμούς που για να δοκιμαστούν όλοι παίρνει πάρα πολύ χρόνο.

Ο Comey κατηγόρησε την Apple ότι διευκολύνει τους εγκληματίες, σύμφωνα με ρεπορτάζ από τους New York Times. «Ειδικά για περιπτώσεις απαγωγών το τηλέφωνο κάποιου που έχει απαχθεί μπορεί να είναι το πιο χρήσιμο στοιχείο για να τον βρούμε» δήλωσε ο Comey δίνοντας παραδείγματα για το πως αυτό το λογισμικό λειτουργεί αρνητικά.

Επίσης, αναφέρθηκε σε τρομοκρατικές δράσεις και πως ένα τηλέφωνο που δεν «σπάει» είναι το τέλειο εργαλείο για έναν τρομοκράτη λέγοντας ότι «είναι σαν να βγάζει διαφήμιση η Apple, που λέει πως να αποφύγετε τις παρακολουθήσεις – ακόμα και αυτές που είναι νόμιμες».

Φυσικά εταιρείες όπως η Google και η Apple, λένε από την πλευρά τους ότι δεν μπορούν να κάνουν σωστά την δουλειά τους και πως χάνουν αξιοπιστίας όταν δεν μπορούν να προωθήσουν τα προϊόντα τους ως απόρθητα.. γιατί χάνουν πελάτες όταν ο υποψήφιος αγοραστικός κόσμος θεωρεί ότι τα αρχεία και οι προσωπικές τους πληροφορίες δεν είναι ασφαλείς. Επίσης, εκπρόσωποι της Apple έσπευσαν να δηλώσουν πως η αμερικανική κυβέρνηση υπερβάλλει.

Μετά φυσικά το σκάνδαλο με τις γυμνές φωτογραφίες των διασημοτήτων η Apple θέλει να αποκαταστήσει την φήμη της ως... απόρθητη. Και μάλλον με το νέο iPhone το κατάφερε.



πηγη

Μνήμες θαμμένες στο σκοτάδι: Αυτά είναι τα άγνωστα πολεμικά καταφύγια της Αττικής [εικόνες] Πηγή: Μνήμες θαμμένες στο σκοτάδι: Αυτά είναι τα άγνωστα πολεμικά καταφύγια της Αττικής [εικόνες] |

Κατάλοιπα του πολέμου, τα καταφύγια της Αττικής βρίσκονται διάσπαρτα στην πόλη, κρύβοντας αθέατες μνήμες από μία άλλη σκοτεινή εποχή.
Οπως αναφέρει σε σχετικό άρθρο η εφημερίδα το Εθνος, τη δεκαετία του '30, με τον πόλεμο προ των πυλών ειδικό διάταγμα του Ιωάννη Μεταξά καθιστά υποχρεωτική η κατασκευή καταφυγίων σε σπίτια και στο εσωτερικό λόφων στην πόλη της Αθήνας.
Τα πλήρως εξοπλισμένα καταφύγια με τουαλέτες και χώρους αποθήκευσης, φάνηκαν χρήσιμα κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν η Αθήνα βομβαρδίζεται από τους ναζί.
Το 1999 υπολογιζόταν ότι στην Ελλάδα σώζονταν περίπου 200 δημόσια καταφύγια. Τα περισσότερα, όπως προκύπτει από την έρευνα του «Εθνους», βρίσκονταν στο χείλος της κατάρρευσης κι όμως έχουν ακόμη έντονα τα σημάδια του παρελθόντος με χαραγμένα συνθήματα στους τοίχους ή και παλαιά αντικείμενα.
Το Εθνος, σε συνεργασία με την Αστική Σπηλαιολογία, ξεναγεί τους αναγνώστες στα άγνωστα καταφύγια της Αττικής.
ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΕΠΤΑΝΗΣΩΝ ΚΑΙ ΠΙΠΙΝΟΥ, ΚΥΨΕΛΗ
Χτίστηκε το 1938, χωράει έως και 63 άτομα
Ενα από τα 800 πανέμορφα μεσοπολεμικά κτίρια που σώζονται ακόμη στην Αθήνα, η πολυκατοικία των οδών Πιπίνου και Επτανήσων στην Κυψέλη, χτίστηκε το 1938 σε σχέδια του αρχιτέκτονα Λεωνίδα Μπόνη για την οικογένεια του εφοπλιστή Βούλγαρη.
ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΛΥΚΑΒΗΤΤΟΥ
Εκτείνεται 100 μέτρα μέσα στον βράχο
Ενα από τα καλύτερα συντηρημένα δημόσια καταφύγια της Αθήνας κατασκευάστηκε το 1936 κοντά στη σπηλαιοεκκλησία των Αγίων Ισιδώρων. Σήμερα δεν είναι προσβάσιμο στα κοινό και τα κλειδιά του φυλάσσονται στο Αστυνομικό Τμήμα Κολωνακίου όπου και υπάγεται.

ΔΙΔΥΜΑ ΚΑΤΑΦΥΓΙΑ ΒΟΥΛΑΣ - ΓΛΥΦΑΔΑΣ
Συνθήματα στους τοίχους από στρατιώτες
Στα υπόγεια των εγκαταστάσεων του ΠΙΚΠΑ στη Βούλα βρίσκεται ένα καλοδιατηρημένο καταφύγιο με διπλή είσοδο και «φωλιά» για πολυβόλο, πανομοιότυπο με κάποιο άλλο που ανακαλύφθηκε εγκαταλελειμμένο και αφρόντιστο σε ιδιωτική έκταση στη Γλυφάδα.

πηγη

Βιταμίνη Ε: γιατί είναι τόσο σημαντική και που θα τη βρείτε!!!

πολυπλοκότητα του ανθρώπινου σώματος είναι τεράστια, δεδομένου ότι αποτελείται από τρισεκατομμύρια κύτταρα που ενεργούν ταυτόχρονα για να διασφαλίσουν τη σωστή λειτουργία του οργανισμού μας. Αν και οι διαδικασίες είναι πολύπλοκες, η μέθοδος με την οποία εκτελούνται είναι αρκετά απλή. Προκειμένου τα κύτταρα να λειτουργήσουν έτσι όπως πρέπει, χρειάζονται βιταμίνες. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα «HowStuffWorks», οι ερευνητές πιστεύουν ότι το σώμα έχει ανάγκη από τουλάχιστον 13 διαφορετικές βιταμίνες για να παραμείνει υγιές.

Η διατήρηση της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης των 13 βιταμινών μπορεί να φαίνεται δύσκολη, με κάποιες από αυτές να έχουν μικρότερη προτεραιότητα συγκριτικά με άλλες. Σε μια πρόσφατη μελέτη από το Κολέγιο Δημόσιας Υγείας και Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Όρεγκον διαπιστώθηκε ότι σχεδόν όλοι πάσχουν από ανεπάρκεια βιταμίνης Ε, με εξαίρεση όσους φροντίζουν επιμελώς να λαμβάνουν τη συνιστώμενη ημερήσια δοσολογία.

Σύμφωνα με μια μεγάλη έρευνα, τουλάχιστον το 90% των αντρών και το 96% των γυναικών δεν λαμβάνουν τη συνιστώμενη ημερήσια ποσότητα βιταμίνης Ε. Αυτή η έλλειψη είναι ιδιαίτερα επιβλαβής για τα παιδιά, τις γυναίκες που θηλάζουν, τις εγκύους ή όσες σκοπεύουν να μείνουν έγκυος.

Η βιταμίνη Ε είναι ιδιαίτερα σημαντική κατά την πρώιμη εμβρυϊκή ανάπτυξη καθώς και για τη μέλλουσα μητέρα

Έρευνες έδειξαν ότι η βιταμίνη Ε παίζει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο τις πρώτες 1.000 ημέρες της ζωής ενός εμβρύου, ενώ συμβάλλει στην εξέλιξη του νευρικού συστήματος κατά τη διάρκεια της εμβρυϊκής ανάπτυξης, γεγονός που δεν μπορεί να αντικατασταθεί αργότερα στη ζωή.

Μια μελέτη που ανέλυσε τις επιπτώσεις της βιταμίνης Ε σε πειραματόζωα κατά τη διάρκεια της πρώιμης ανάπτυξης έδειξε την ικανότητά της να προστατεύει τη λειτουργία των ωμέγα-3 λιπαρών οξέων, τα οποία διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του εγκεφάλου.

Η συγγραφέας της μελέτης Maret Traber δηλώνει τα εξής: «Είναι απαραίτητη σε όλη της διάρκεια της ζωής σας, αλλά τα πιο αδιάσειστα στοιχεία για τη σπουδαιότητα της βιταμίνης E βρίσκονται στις 1000 ημέρες που ξεκινούν από τη σύλληψη. Η βιταμίνη Ε είναι ζωτικής σημασίας για τη νευρολογική και εγκεφαλική ανάπτυξη η οποία πραγματοποιείται μόνο κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Δεν είναι κάτι που μπορεί να συμβεί αργότερα.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η λήψη βιταμίνης Ε είναι ιδιαίτερα σημαντική για μικρά παιδιά μέχρι 2 ετών. Σύμφωνα με τη μελέτη της Traber, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Advances in Nutrition», υπάρχει συσχετισμός ανάμεσα στα υψηλότερα επίπεδα της βιταμίνης Ε και τη βελτιωμένη γνωστική λειτουργία.

Σύμφωνα με αναλύσεις πολλών μελετών, τα παιδιά με ανεπαρκή επίπεδα βιταμίνης Ε ενδέχεται να παρουσιάσουν νευρολογικές διαταραχές, μυϊκό εκφυλισμό, μυοκαρδιοπάθεια, μειωμένη ανάπτυξη, λοιμώξεις και αναιμία. Η επαρκής λήψη βιταμίνης Ε είναι εξίσου σημαντική για τις μητέρες, αφού στο κατάλληλο ποσοστό βοηθά στην επιβράδυνση της εξέλιξης ασθενειών όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ και η άνοια.

Οι επιστήμονες συνιστούν στους ενήλικες τη λήψη 15 mg βιταμίνης Ε καθημερινά

Τα τρόφιμα που περιέχουν υψηλά επίπεδα βιταμίνης Ε σίγουρα δεν συγκαταλέγονται στα αγαπημένα μας, αν και μερικά είναι πολύ νόστιμα. Οι ηλιόσποροι περιέχουν λίγες θερμίδες και πολλή βιταμίνη E. Μπορείτε επίσης να καταναλώνετε λίγο λιγότερο από το ένα τρίτο του φλιτζανιού κολοκύθα και σουσάμι καθημερινά προκειμένου να λαμβάνετε τη συνιστώμενη δοσολογία αντιοξειδωτικών και θρεπτικών ουσιών.

Τα αμύγδαλα αποτελούν μια άλλη καλή πηγή βιταμίνης Ε, με μόνο 30 γραμμάρια να περιέχουν 7,5 ml. Επίσης καλή πηγή είναι τα σέσκουλα και τα φύλλα μουστάρδας – η κατανάλωση ενός φλιτζανιού σας προσφέρει το 14 – 17% της συνιστώμενης ημερήσιας δοσολογίας.

Άλλες πηγές είναι τα πράσινα γογγύλια, το λάχανο, τα φουντούκια, τα κουκουνάρια, το αβοκάντο, το μπρόκολο, ο μαϊντανός, η παπάγια και οι ελιές.

Μπορείτε να λαμβάνετε βιταμίνη Ε και μέσω κάποιων φυτικών ελαίων όπως το ηλιέλαιο κατά το μαγείρεμα. Το σιτέλαιο θεωρείται η καλύτερη πηγή βιταμίνης Ε, με 1 μόνο κουταλιά να προσφέρει το 100% της συνιστώμενης δοσολογίας. Οι σπόροι κάνναβης, το έλαιο καρύδας, το ελαιόλαδο και το έλαιο κνήκου είναι πλούσια σε βιταμίνη Ε. Τα ακατέργαστα και βιολογικά έλαια αποτελούν πάντα την καλύτερη επιλογή.

πηγη