Σύμφωνα
με την παράδοση, η Αθήνα ιδρύθηκε, όταν ο βασιλιάς
Θησέας ένωσε σε ένα κράτος πολλούς οικισμούς της
Αττικής. Ο τελευταίος βασιλιάς της αρχαίας Αθήνας
ήταν Κόδρος, που θυσίασε τη ζωή του για να σώσει την
πόλη. Αργότερα ήρθε στην εξουσία των ευγενών
(πλούσιοι γαιοκτήμονες). Οι ευγενείς διοικούσαν την
Αθήνα με ένα συμβούλιο τους το Ανώτατο Δικαστήριο
(Άρειος Πάγος), που συνεδρίαζε στον ομώνυμο βράχο,
από το συμβούλιο αυτό εκλέγονταν οι 9 άρχοντες της
Αθήνας. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου υπήρχε η
συνέλευση των Αθηναίων πολιτών (Εκκλησία του Δήμου),
αλλά κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου δεν είχε τη
δύναμη που απέκτησε αργότερα με τους νόμους του
Σόλωνα.Μετά την περίοδο της αποικιοκρατίας και την επέκταση του εμπορίου, πολλοί πολίτες της Αθήνας έγιναν πλούσιοι από το εμπόριο και τη ναυτιλία, και επιθυμούν να συμμετάσχουν στη διοίκηση του κράτους, ενώ από την άλλη πλευρά οι κατώτερες τάξεις της πόλης, αντιμετωπίζουν την φτώχεια. Το γεγονός αυτό είχε ως αποτέλεσμα ταραχές μεταξύ των φτωχών που ήθελαν γη και νέους νόμους με περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη και τους ευγενείς που ήθελαν να διατηρήσουν την δύναμη και την εξουσία τους.
Αυτές οι εξεγέρσεις προσπάθησε να εκμεταλλευθεί ο φιλόδοξος Κύλων με στόχο να γίνει τύραννος, αλλά απέτυχε. Το κίνημα του έμεινε στην ιστορία ως «Κυλώνειο Άγος». Μετά από αυτό, οι ευγενείς ανέθεσαν στον Δράκοντα να γράψει νέους νόμους για την αντιμετώπιση των αιτημάτων του λαού. Αλλά οι νόμοι του Δράκοντα ήταν πολύ σκληροί και αυταρχικοί και, συνεπώς απογοήτευσαν τους Αθηναίους.
Δεδομένου
ότι η νομοθεσία του Δράκοντα δεν ανταποκρίνονταν
στις προσδοκίες του λαού της Αθήνας, οι Αθηναίοι
ανέθεσαν στον Σόλωνα, που θεωρήθηκε ως ένας πολύ
σοφός άνθρωπος, να γράψει νέους νόμους.Ο Σόλων έδωσε πίσω τα χρέη των πολιτών και άφησε ελεύθερους όλους εκείνους που ήταν σκλάβοι από τα χρέη τους. Ο νόμος αυτός, επειδή ελευθέρωσε το λαό της Αθήνας από ένα πολύ βαρύ φορτίο, ονομάστηκε Σεισάχθεια.
Ο Σόλων διαχώρισε τους Αθηναίους σε τέσσερις κατηγορίες, ανάλογα με το εισόδημά τους. Άρχοντες (κυβερνήτες) είχαν το δικαίωμα να γίνουν μόνο οι πλούσιοι. Όμως, Σόλων ενίσχυσε πολιτικά και τους φτωχούς, γιατί έδωσε τη μεγάλη δύναμη στην Εκκλησία του Δήμου, τη συνέλευση των πολιτών. Η συνέλευση αποφάσιζε για όλα τα σημαντικά θέματα και ψήφιζε τους νόμους που εκπονήθηκαν από τη Βουλή των τετρακοσίων. Ο Σόλων ίδρυσε το μεγάλο δικαστήριο της Αθήνας, την Ηλιαία. Αυτά ήταν τα πρώτα βήματα προς τη δημοκρατία.
Αλλά ακόμη αν και οι νόμοι του Σόλωνα ήταν ικανοποιητικοί για πολλούς Αθηναίους, οι φτωχοί ήθελαν εκ νέου διαίρεση της γης. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου η ευγενείς χάνουν μεγάλο μέρος της παλιάς ισχύος τους και ο Πεισίστρατος κατόρθωσε να κερδίσει την υποστήριξη πολλών Αθηναίων και να γίνει τύραννος.
Ο Πεισίστρατος υποστήριξε τους αγρότες και έκανε πολλά έργα στην Αθήνα. Οι γιοι και οι διάδοχοί του, ωστόσο, ο Ιππίας και ο Ίππαρχος, ήταν σκληροί προς τους Αθηναίους και δεν είχαν καλό τέλος. Ο Ιππίας δραπέτευσε στην Περσία, όπου και πέθανε στην εξορία και ο Ίππαρχος σκοτώθηκε από τους Αθηναίους.
Με
το τέλος της τυραννίας, οι Αθηναίοι αρχίζουν να
οργανώνουν τη δημοκρατία. Ο κύριος δημιουργός ήταν ο
Κλεισθένης, ο οποίος μεταρρύθμισε ριζικά το
σύνταγμα. Ο Κλεισθένης διαίρεσε το Αθηναίους σε 10
φυλές με τρεις τριττύες η κάθε μια και κάθε τριττύα
είχε δήμους ανάλογα με τον πληθυσμό. Σε κάθε φυλή
ανήκουν πολίτες από διάφορες περιοχές της Αττικής
και έτσι οι πλούσιοι παύουν να είναι ευγενής και οι
ίδιοι μια ισχυρή τάξη, καθώς αναμειγνύονται με
άλλους συμπολίτες.Ο Κλεισθένης έδωσε όλη την εξουσία στην Εκκλησία του Δήμου. Από εκείνη τη συνέλευση εκλέγονταν οι 10 στρατηγοί που δεν διοικούσαν μόνο τον στρατό, αλλά και το ίδιο το κράτος. Το κοινοβούλιο των 400 του Σόλωνα αντικαταστάθηκε από ένα νέο κοινοβούλιο με 500 βουλευτές. Τα μέλη του νέου κοινοβουλίου, 50 Αθηναίοι από κάθε φυλή, επιλέγονται κάθε χρόνο με κλήρο. Με το σύστημα αυτό όλοι οι πολίτες της Αθήνας ήταν πιθανό να είναι κάποια ημέρα μέλη του κοινοβουλίου. Η αποστολή του Κοινοβουλίου ήταν να προετοιμάσει τα θέματα που θα συζητηθούν από την Εκκλησία του Δήμου.
Ο Κλεισθένης, προκειμένου να εξασφαλίσει το νέο σύνταγμα, εισήχθη τον εξοστρακισμό. Κάθε πολίτης έγραφε πάνω σε ένα κομμάτι σπασμένου αγγείου (όστρακο) το όνομα ενός πολιτικού που θα μπορούσε να είναι επικίνδυνος για τη δημοκρατία, μετά την καταμέτρηση όποιος πολιτικός είχε συγκεντρώσει 6 χιλιάδες όστρακα με το όνομά του στέλνονταν στην εξορία για 10 χρόνια.
Έτσι
γεννήθηκε στην Αθήνα, η δημοκρατία και το Σύνταγμα
που δίνει σε όλους τους πολίτες το δικαίωμα και το
καθήκον να συμμετέχουν στη διακυβέρνηση του κράτους.
Η δημοκρατία ήταν ένα από τα πιο σημαντικά
επιτεύγματα των αρχαίων Ελλήνων.Η Αθήνα έζησε τις πιο ένδοξες στιγμές της κατά τη διάρκεια του 5ου αιώνα π.Χ., κατά την εποχή του Περικλή. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, Χρυσός Αιώνας, χτίστηκε ο Παρθενώνας . Τέχνες, Φιλοσοφία, Δράμα, αναπτύχθηκαν στο υψηλότερο σημείο τους. Δυστυχώς, το Πελοποννησιακός πόλεμος μεταξύ των Αθηναίων και της Σπάρτης έδωσε ένα τέλος σε αυτή τη δόξα.
Η Αθήνα συνέχισε να αποτελεί κέντρο πολιτισμού και πνευματικής σημασίας, ακόμη και κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους. Στα ταξίδια του στην Ελλάδα ο Απόστολος Παύλος μίλησε στους Αθηναίους από τον βράχο του Αρείου Πάγου το 44 μ.Χ.. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ρωμαίου αυτοκράτορα Αδριανού, η Αθήνα έγινε η αγαπημένη του πόλη. Ο Αδριανός κατασκεύασε και διακόσμησε την Αθήνα με υπέροχα μνημεία όπως η Βιβλιοθήκη του Αδριανού.
Με την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας μειώθηκε επίσης και η σημασία της Αθήνας . Κατά τη διάρκεια των βυζαντινών χρόνων η Αθήνα ήταν μια επαρχιακή πόλη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Αλλά ακόμη και κατά τη διάρκεια αυτής της εποχής πολλές βυζαντινές εκκλησίες οικοδομήθηκαν στην Αθήνα. Οι σταυροφόροι εισέβαλαν στην πόλη τον 13ο μέχρι τον 15ο αιώνα, όταν η πόλη καταλήφθηκε από τους Τούρκους. Μετά την Ελληνική Επανάσταση η Αθήνα έγινε η πρωτεύουσα της Ελλάδας το 1833. Στο πλαίσιο της βασιλείας του πρώτου βασιλιά της Ελλάδας, Όθωνα, η πόλη επεκτάθηκε προς τα βόρεια και πολλά κτίρια κατασκευάστηκαν από γερμανούς και έλληνες Αρχιτέκτονες.
πηγη
